Rozpoznanie sprawy bez ustanowienia mimo, wniosku powoda oraz istnienia przesłanek przewidzianych w art. 143 i 144 k.p.c., kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, powoduje pozbawienia go możliwości obrony swych praw, co jest przyczyną nieważności postępowania (art. 369 pkt 5 k.p.c.).

Wyrażenie przez radnego, na sesji rady gminy i w ramach porządku jej obrad, krytycznej oceny zawodowej przydatności kandydata do objęcia stanowiska w urzędzie gminy, mieści się w granicach uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. nr 16, poz. 95 z późn. zm.) i z tego powodu nie stanowi przestępstwa określonego w art. 178 § 1 k.k

Sformułowanie 'emeryci i renciści, którzy przeszli na rentę' użyta w załączniku do zakładowej umowy zbiorowej, określającej uprawnienie do deputatu węglowego oznacza, iż deputat ten przysługuje tylko tym byłym pracownikom zakładu pracy, który zakończyli w nim pracę, przechodząc na emeryturę lub rentę.

Brak w opinii biegłych fachowego uzasadnienia wniosków końcowych, uniemożliwiają prawidłową ocenę jej mocy dowodowej powodując, że wydanie orzeczenia w oparciu o taką opinię, następuje z naruszeniem granic swobodnej oceny dowodów z art. 233 § 1 k.p.c.

1. Jeżeli zeznania świadka dotyczą okoliczności o istotnym znaczeniu dla rozstrzygnięcie sprawy, a przy tym są sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego lub innymi dowodami w sprawie, to nieodzowne jest bezpośrednie przeprowadzenie dowodu z tych zeznań na rozprawie głównej, niedopuszczalne jest zastosowanie przepisu art. 338 § 1 k.p.k. i odczytanie na jego podstawie protokołu przesłuchania danego świadka

Przepis art. 121 (zdanie pierwsze) ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1991 r., Nr 7, poz. 24 ze zm.) w zakresie odnoszącym się do okresu od wejścia w życie tej ustawy do chwili jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw jest niezgodny z art. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 lipca 1952 r. (jednolity tekst: Dz. U. z 1976 r., Nr 7, poz. 36 ze zm.) utrzymanym

Ustalenie po uprawomocnieniu się decyzji przyznającej pracownikowi rentę inwalidzką z ogólnego stanu zdrowia, że zdarzenie stanowiące przyczynę jego inwalidztwo było wypadkiem w drodze z pracy do domu, jest okolicznością istniejącą przed i ujawnioną po wydaniu tej decyzji, która uzasadnia ponowne ustalenie wysokości świadczenia z urzędu na podstawie art. 80 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu

1. Przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 10, poz. 44 ze zm.) nie uzależnia nabycia obywatelstwa polskiego z mocy prawa od przybycia osoby zainteresowanej do Polski, jedynie w ramach umowy międzynarodowej czy zorganizowanej akcji przesiedleńczej. 2. Każdy cudzoziemiec narodowości lub pochodzenia polskiego, który przybył do Polski z zamiarem osiedlenia

W praworządnym państwie żaden przepis nie może wywoływać ujemnych skutków przed dniem jego ogłoszenia. Dlatego wnioski o doliczenie okresu prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w nim po ukończeniu 16 lat, lecz przed 1 lipca 1977 r., do okresu zatrudnienia w celu uzyskania zwiększenia świadczeń emerytalno-rentowych z tytułu zatrudnienia, ponad okres 20 lat, zgłoszone do dnia 26 stycznia 1991 r.

Opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego powinna przede wszystkim przedstawiać – z uwzględnieniem wszelkich wynikających z materiału dowodowego sprawy wariantów, a więc zarówno przy założeniu prawdziwości zeznań pokrzywdzonej, jak i przy założeniu prawdziwości wyjaśnień oskarżonego – tzw. „rozliczenie czasowo-przestrzenne” wypadku, tj. powinna wskazywać, jak przy każdym z wariantów przedstawiał się

U podstaw ustawowej regulacji wymierzenia kary łącznej legło założenie, że możliwości orzeczenia tej kary istnieją jedynie co do sprawcy, który będąc skazanym (chociażby nieprawomocnym wyrokiem) nie brnie już dalej w działalności przestępczej. Nie dotyczy ona natomiast takiego sprawcy, który mimo uprzedniego skazania działalność tą kontynuuje, przy czym okoliczność, czy to pierwsze skazanie nastąpiło

Złożenie obietnicy udzielenia korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną za czynność stanowiącą naruszenie przepisu prawa stanowi dokonanie przestępstwa przekupstwo czynnego, określonego w art. 241 § 3 k.k. w zw. z art. 239 § 3 k.k., nie tylko jego usiłowanie, również wówczas gdy obietnica udzielenia korzyści nie zostanie przyjęta.