Brak dokumentu homologacji przy rejestracji pojazdu z kraju pozaunijnego jest uchybieniem oczywistym, uzasadniającym uchylenie decyzji rejestracyjnej, jednak nie każdorazowo stanowi rażące naruszenie prawa prowadzące do stwierdzenia nieważności decyzji.

Uchybienie polegające na rejestracji pojazdu bez dokumentów homologacyjnych, mimo że jest oczywiste, nie stanowi rażącego naruszenia prawa, jeśli nie wywołuje nieodwracalnych skutków społeczno-gospodarczych. Dokument homologacji jest obligatoryjny przy rejestracji nowych pojazdów.

Sąd odmówił uwzględnienia skargi kasacyjnej skarżącego, potwierdzając zasadność nałożonej kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, z uwagi na wyczerpanie przez skarżącego znamion przewozu okazjonalnego bez wymaganych licencji.

NSA uchylając wyrok WSA stwierdził, że decyzje organów administracji w zakresie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym nie zostały wystarczająco uzasadnione i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, uwzględniając potrzebę pełnej analizy zgodności z prawem użytych przyrządów metrologicznych.

Cofnięcie skargi kasacyjnej przez stronę jest skuteczne i dopuszczalne na mocy art. 60 w zw. z art. 193 p.p.s.a., co uzasadnia umorzenie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym oraz zwrot wpisu sądowego.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA w Opolu z powodu błędnego kwestionowania legalności urządzeń pomiarowych i niewłaściwej oceny dowodów, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania.

Decyzja WSA uchylająca nałożenie kary pieniężnej jest wadliwa; NSA nakazuje ponowne rozpoznanie sprawy, wskazując, iż brak zezwolenia kategorycznie wyklucza egzonerację.

Uchylono wyrok WSA w Opolu z dnia 11 maja 2023 r., przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. Stwierdzono, że decyzja GITD została wydana zgodnie z prawem, a zapewnienia urzędników nie zwalniają z obowiązku posiadania zezwolenia.

Wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie nie wpływa na konieczność zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego toczącego się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi z uwagi na brak prejudycjalności tego wyroku.

Brak indywidualnego kalendarza szczepień czy przeciwwskazań nie wpływa na wymagalność obowiązku szczepień ochronnych, jako że ten jest skonkretyzowany w rozporządzeniu wdrażającym wytyczne ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych.

Obowiązek szczepień ochronnych jest wymagalny z mocy prawa, a jego realizacja musi być zgodna z przepisami konstytucyjnymi; w razie braku szczególnych przeciwwskazań zdrowotnych brak zgłoszonego na czas dziecka na szczepienia uzasadnia nałożenie sankcji administracyjnych.

Uchwała Rady Miasta Rybnika w zakresie regulacji dotyczących dotacji oświatowych przekraczała delegację ustawową, co stanowiło istotne naruszenie prawa, uzasadniając częściowe stwierdzenie jej nieważności.

Prowadzenie szkół i przedszkoli nie jest działalnością gospodarczą według Prawa oświatowego, co wyklucza możliwość uznania podmiotu za przedsiębiorcę w zakresie działalności oświatowej i ubiegania się o świadczenia z Tarczy Antykryzysowej.

Działalność oświatowa realizowana przez jednostkę niebędącą przedsiębiorcą nie kwalifikuje się do otrzymania świadczeń na ochronę miejsc pracy zgodnie z art. 15g ustawy o COVID-19, jeśli nie spełnia kryteriów działalności gospodarczej.

Umowa o świadczenie usług, której przedmiotem jest przygotowanie i prowadzenie szkoleń, podlega przepisom dotyczącym umów zlecenia, co uzasadnia obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego, zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach zdrowotnych.

W przypadku poruszania się pojazdami nienormatywnymi, niezależnie od posiadania zezwolenia, można nałożyć odrębną karę administracyjną za brak wymaganej liczby pojazdów pilotujących. Brak zezwolenia nie konsumuje deliktu związanego z naruszeniem przepisów pilotowania.

Brak wymaganej liczby pojazdów pilotujących pojazd nienormatywny bez odpowiedniego zezwolenia stanowi odrębne naruszenie przepisów prawa o ruchu drogowym i może być sankcjonowane niezależnie od zasadności posiadania tego zezwolenia.

Nałożenie kary pieniężnej za brak wymaganej liczby pojazdów pilotujących jest uzasadnione, niezależnie od braku stosownego zezwolenia na przejazd pojazdem nienormatywnym, albowiem brak zezwolenia i brak pilotowania są odrębnie sankcjonowane.

Stwierdzenie obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu umowy o świadczenie usług wymaga kwalifikacji umowy na podstawie obiektywnych kryteriów, a nie subiektywnej nomenklatury stron. Zastosowanie przepisów o zleceniu wpływa na podleganie ubezpieczeniom społecznym.

Sąd stwierdził, że nałożenie kary pieniężnej za wprowadzenie papryki czerwonej o nieodpowiednim oznaczeniu kraju pochodzenia było zgodne z prawem. Orzekł, że decyzja organu nie naruszała prawa, uznając, że oznaczenie państwa powinno być łatwo dostępne i widoczne dla konsumenta. Kara została uznana za proporcjonalną i adekwatną do popełnionego naruszenia.

Użycie magnesu w celu fałszowania danych rejestrowanych przez tachograf wypełnia znamiona naruszenia lp. 6.1.3 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.

Umowa o przygotowanie i prowadzenie zajęć szkoleniowych jest umową o świadczenie usług, podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, gdyż brak jej elementów charakterystycznych dla umowy o dzieło, tj. weryfikowalnego rezultatu.

NSA uchylił wyrok WSA, uznając przewóz za regularny specjalny wymagający zezwolenia i oddalił skargę, stwierdzając właściwe zebranie dowodów przez inspektora.

Skarga kasacyjna L. Sp. z o.o. Sp. k. dotycząca kary pieniężnej za nieczytelne oznaczenia pochodzenia produktów została oddalona. NSA potwierdził zgodność z prawem decyzji organu administracji i adekwatność zastosowanej kary, podtrzymując brak naruszenia przepisów prawa żywnościowego oraz zasad zaufania do władzy publicznej.