„W wypadku zaniechania w wyroku rozwodowym na zgodny wniosek stron orzeczenia o winie przepis art. 34 § 3 kod. rodź. in fine ma zastosowanie niezależnie od sytuacji życiowej, w jakiej znajdzie się osoba uprawniona do alimentacji. Żądanie osoby zobowiązanej ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego z upływem lat 5 od orzeczenia rozwodu nie może być uznane za nadużycie prawa podmiotowego”.

W sprawie o przestępstwo z oskarżenia prywatnego przepis art. 49 k.p.k. nie ma zastosowania.

Z mocy art. 371 § 1 pkt 4 k.p.c. można oprzeć rewizję na uchybieniu art. 329 § 2 k.p.c., jeżeli sąd nie przyznał alimentów ponad żądanie strony uprawnionej mimo istnienia przesłanek ku temu".

Dopuszczalne jest dokonywanie zapisów na sąd polubowny co do sporów o roszczenia majątkowe pomiędzy podmiotami gospodarki uspołecznionej a krajowymi podmiotami nieuspołecznionymi".

Cudzoziemiec nie przebywający w kraju nie może być pozwany przed sądem polskim o ustalenie ojcostwa ani o nadanie dziecku pozamałżeńskiemu nazwiska, i to także wówczas, gdy powód łącznie z tymi żądaniami dochodzi roszczeń alimentacyjnych, może być natomiast pozwany przed sąd polski o alimenty z tytułu ojcostwa pozamałżeńskiego. W ostatnim jednak wypadku powództwo może odnieść skutek tylko wtedy, gdy

1) W procesie o zwolnienie od obowiązku alimentacyjnego drugiego małżonka na zasadzie art. 34 § 3 kod. rodź. sąd nie może badać kwestii winy małżonka zobowiązanego, jeżeli rozwód orzeczono bez orzekania o winie za zgodą stron". 2) Prawo do dożywotniej renty alimentacyjnej, wynikające w następstwie wzajemnych rozliczeń majątkowych z układu zatwierdzonego przez sąd w wyroku orzekającym rozwód na zgodny

Roszczeń o alimenty od współmałżonka w sprawie o unieważnienie małżeństwa lub o rozwód (art. 436 k.p.c.) dochodzi się w formie wniosku".

Sąd Najwyższy jako sąd rewizyjny przy ponownym rozpoznaniu sprawy związany jest (art. 385 k.p.c.) wykładnią prawa zawartą w jego poprzednim orzeczeniu, w którym uchylone zostało orzeczenie sądu pierwszej instancji i sprawę przekazano do ponownego rozpoznania".

Żądanie zadośćuczynienia za krzywdę moralną na podstawie art. 166 k.z. nie może być uwzględnione, gdy krzywda ta polega wyłącznie na cierpieniu z powodu utraty osoby najbliższej, nie łączy się natomiast z pogorszeniem sytuacji życiowej uprawnionego".

Właściciel nieruchomości, będący zarazem właścicielem mieszczącego się w niej przedsiębiorstwa, może żądać od zarządcy przymusowego wynagrodzenia za korzystanie z pomieszczeń zajmowanych przez przedsiębiorstwo w okresie trwania przymusowego zarządu państwowego wówczas, gdy nieruchomość nie jest składnikiem przedsiębiorstwa, nad którym ustanowiony został przymusowy zarząd państwowy".