W sytuacji, gdy przepisy procesowe przewidują jakikolwiek środek weryfikacji aktu z zakresu administracji publicznej, to obowiązkiem strony jest z niego skorzystać przed wniesieniem skargi do NSA. Nieskorzystanie z takiego środka weryfikacji rozstrzygnięcia skutkuje niedopuszczalnością skargi. Przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./

W sprawach dyscyplinarnych notariuszy Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy.

Domaganie się przez skarżącą rozstrzygnięcia przez Naczelny Sąd Administracyjny kwestii, czy ma ona przymiot strony w danej sprawie, nie mieści się w katalogu spraw wymienionym w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Skarga na rozstrzygnięcia Fundacji "Polsko-Niemieckie Pojednanie" jako nie dotycząca sprawy administracyjnej nie podlega rozpoznaniu Naczelnego Sądu Administracyjnego i dlatego - odrzucono skargę.

Brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.

Gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzje wydaje organ tej gminy. Gmina w takiej sytuacji nie jest uprawniona do wniesienia skargi na decyzję organu drugiej instancji.

Gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzje wydaje organ tej gminy.

Na skargę wniesioną do organu administracji na podstawie art. 227 Kpa, stronie nie służy skarga na bezczynność tegoż organu /art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Kwestie odszkodowań za nie naliczone udziały stanowią sprawy cywilne wchodzące w zakres kognicji sądów powszechnych.

Wojewoda nie może uznać się za organ niewłaściwy do rozpoznania sprawy o stwierdzenie nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntów oraz własności budynków, innych urządzeń i lokali przez państwową osobę prawną na podstawie art. 200 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./, jeżeli nie toczy się postępowanie w sprawie stwierdzenia

1. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny realizuje wynikające z art. 90e ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./ zadania o charakterze władczym, a zatem w tym zakresie Fundusz działa jako wymieniony w art. 1 pkt 2 Kpa inny podmiot powołany z mocy prawa do załatwienia spraw administracyjnych. 2. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest samodzielną

1. Niedopuszczalność zarzutu kasacyjnego z mocy prawa powoduje niedopuszczalność kasacji w części dotyczącej tego zarzutu. 2. Czyny funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa publicznego, popełnione w okresie do 31 grudnia 1956 r., a polegające na znęcaniu się fizycznym lub moralnym nad osobami pozbawionymi wolności (art. 246 k.k. z 1932 r.), udziale w pobiciu osób pozbawionych wolności (art. 240 k.k.

Informacja zawarta w prospekcie emisyjnym nie stanowi żadnego z aktów z zakresu administracji publicznej wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

1. Na podstawie art. 60 § 3 k.k. zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary możliwe jest w stosunku do sprawcy, którego „współdziałanie z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa” jest faktem przez sąd stwierdzonym, a nie objętym jedynie domniemaniem. 2. Wyższa - w porównaniu z art. 148 § 1 k.k. z 1969 r. - dolna granica zagrożenia karą pozbawienia wolności do 15 lat, przewidziana w art. 148 § 2

Obowiązek rozpoznania sprawy w innym składzie niż ten, który wydał wyrok uchylony wskutek zaskarżenia apelacją (art. 386 § 5 KPC) dotyczy konkretnej sprawy, a nie wszelkich spraw toczących się lub zakończonych przed tym sądem z udziałem tej samej strony.

Sprawami, w których o dopuszczalności kasacji przesądza wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 § 1 KPC), są sprawy majątkowe, którymi mogą być sprawy o świadczenie, jak i sprawy o ustalenie oraz o ukształtowanie prawa lub stosunku prawnego.