Pełnienie funkcji radnego nie pozbawia obywatela możliwości zaskarżenia do sądu, w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ uchwały organu samorządu własnej gminy, gdy został naruszony jego indywidualny interes prawny lub uprawnienie. Jednak radny podobnie jak inne osoby, obowiązany jest do zachowania trybu zaskarżenia wynikającego z omawianych

Składki wpłacone do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w czasie, gdy jego dysponentem był pozbawiony osobowości prawnej Zakład Ubezpieczeń Społecznych przypadały Skarbowi Państwa.

Rozpoznanie zasadności podstaw skargi o wznowienie postępowania następuje wyłącznie na rozprawie.

Kasacja, w której wskazano wartość przedmiotu zaskarżenia nie niższą niż pięć tysięcy złotych nie podlega odrzuceniu z uwagi na to, że strona nie wyjaśniła sposobu jej wyliczenia.

Kasacja nie przysługuje od postanowienia sądu drugiej instancji zawieszającego rygor natychmiastowej wykonalności nadany wyrokowi przez sąd pierwszej instancji.

Pismo Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 15 czerwca 1999 r. nr DE-051-b-839/99 nie jest z decyzją administracyjną ani też aktem z zakresu administracji publicznej.

Organem właściwym do rozpatrzenia odwołania od decyzji starosty w przedmiocie zwrotu byłemu właścicielowi wywłaszczonej nieruchomości, niezależnie od tego, czy stanowi ona w czasie orzekania własność Skarbu Państwa, czy też własność komunalną, jest wojewoda /art. 136 ust. 3 i art. 142 w związku z art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./

Kognicja Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawach objętych ustawą z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62/ określona została w art. 82 ust. 3 i art. 85 tej ustawy. Skarga w przedmiocie opłaty z tytułu braku ubezpieczenia OC /art.90e ust.1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej/ jest niedopuszczalna.

Zawinione uchybienie ustawowego terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu rentowego przez pełnomocnika procesowego wywołuje niekorzystne skutki dla reprezentowanej strony (art. 91 KPC w związku z art. 95 § 2 KC).

W sprawie o przywrócenie do pracy kasacja przysługuje bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 393 pkt 1 KPC w brzmieniu sprzed 1 lipca 2000 r.) także wówczas, gdy sąd na zasadzie art. 45 § 2 KP - bez żądania pracownika - zasądził odszkodowanie.

Umowa sprzedaży nieruchomości przez ojca na rzecz małoletniego syna, działającego przez matkę wyłączoną z uprawnienia reprezentowania na mocy art. 98 § 2 pkt 2 kro, jest nieważna (art. 58 § 1 kc) i nie może być potwierdzona przez syna po uzyskaniu przez niego pełnej zdolności do czynności prawnych (art. 18 § 2 kc).

Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawach dotyczących ubezpieczeń społecznych.

Nie jest dopuszczalne wniesienie w imieniu strony drugiej kasacji, jeżeli została już wniesiona kasacja przez samą stronę.

Przepisy art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298 ze zm.) oraz art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.) mają charakter bezwzględnie obowiązujący, a ich celem jest ochrona interesów - głównie finansowych Skarbu Państwa w procesie prywatyzacji

1. Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ w jej brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową Państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/, decyzje o ustaleniu dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń do powietrza

Art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. ustanawia kryteria podmiotowe i przedmiotowe możliwości legalnego - skutecznego prawnie dochodzenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wskazując jako osoby wyłącznie uprawnione: podatnika, płatnika i inkasenta, których interes prawny uzyskania tej informacji wynika

Ponowne doręczenie przez sąd pierwszej instancji wyroku z uzasadnieniem nie powoduje rozpoczęcia biegu terminu do wniesienia apelacji, jeżeli poprzednie doręczenie zastępcze było prawidłowe (art. 139 § 1 i art. 369 § 1 KPC).

Sprawa z powództwa o ustalenie nieistnienia obowiązku alimentacyjnego jest sprawą o roszczenie majątkowe w rozumieniu art. 3933 k.p.c.

Jeżeli w postępowaniu nieprocesowym sąd uzna, że - mimo wniosku któregokolwiek z uczestników o zasądzenie kosztów postępowania - nie ma podstaw do odstąpienia od zasady określonej w art. 520 § 1 k.p.c., powinien ten wniosek oddalić; nie jest natomiast uzasadnione orzekanie o „wzajemnym zniesieniu kosztów postępowania” lub o „ponoszeniu kosztów postępowania przez każdego uczestnika stosownie do jego

Ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII Kpa nie podlega kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Postanowienie sądu o utrzymaniu w mocy postanowienia prokuratora o umorzeniu postępowania przygotowawczego z uwagi na niestwierdzenie przestępstwa jest orzeczeniem w przedmiocie procesu, i to także wtedy, gdy odnosi się do umorzenia postępowania „w sprawie”, a nie „przeciwko osobie”, i jako orzeczenie sądowe może podlegać procedurze w przedmiocie stwierdzenia jego nieważności.

Okoliczność, że właściciel nieruchomości, który od czasu II wojny światowej przebywa za granicą i uzyskał obce obywatelstwo, a wskutek istniejących w Polsce warunków nie wykonywał władztwa nad tą nieruchomością, nie ma wpływu na bieg jej zasiedzenia przez Skarb Państwa.

Przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie ma zastosowania art. 171 Kodeksu postępowania cywilnego.