Stosownie do art. 15 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie. Zgodnie z art. 17 tej ustawy Sąd odrzuca bez wezwania do uiszczenie opłaty, wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego środki zaskarżenia podlegające opłacie w wysokości stałej. Przepis par. 3 ust
W świetle art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ nie jest dopuszczalna skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienie organu administracji państwowej wydane w trybie art. 111 par. 1 Kpa.
Osobom, które w 1981 r. wniosły przedpłaty na zakup samochodów osobowych marki Fiat 126p lub FSO 1500 w ramach postanowień uchwały nr 49 Rady Ministrów z dnia 26 lutego 1981 r. w sprawie sprzedaży samochodów dla ludności oraz rozwoju zaplecza motoryzacji (M.P. Nr 7, poz. 59 ze zm.) i dotychczas samochodu nie odebrały, przysługują z tego tytułu jedynie uprawnienia przewidziane w przepisach ustawy z
Artykuł 359 Kpc w związku z art. 211 Kpa stanowią podstawę wzruszenia przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji wydanego w trybie art. 201 par. 2 Kpa przez ten Sąd.
Sprawa oddania w drodze bezprzetargowej gruntu w użytkowanie wieczyste spółdzielni na podstawie art. 2c ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie należy do kategorii spraw z zakresu administracji publicznej.
1. uznać zasadność protestu z powodu naruszenia przepisów art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1 oraz art. 43 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 ze zm.), które mogło wywrzeć wpływ na wynik wyborów. 2. oddalić protest w pozostałym zakresie.
Artykuł 59 k.c. ma zastosowanie w sytuacji, kiedy niemożność zaspokojenia roszczenia osoby trzeciej jest bezpośrednim skutkiem wykonania zaskarżonej umowy. Roszczenie to powinno pozostawać w takim stosunku do przedmiotu umowy, że samo jej wykonanie czyni niemożliwym zadośćuczynienie temu roszczeniu, niezależnie od kwestii wypłacalności strony tej umowy.
Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na pismo urzędu kontroli skarbowej informujące o zasadach doręczenia wyników kontroli jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/, bowiem nie dotyczy aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej co do przyznania, stwierdzenia albo uznania
1. Uznać, że zasadne są zarzuty naruszenia art. 43 w związku z art. 41 ust. 1 pkt 1, art. 77 ust. 2 i art. 52 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 ze zm.), które mogły mieć wpływ na wynik wyborów. 2. W pozostałej części protest oddalić.
1. uznać, że zarzut podania nieprawdziwej informacji o wykształceniu kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, zamieszczonej na liście wyborczej, sporządzonej przez Państwową Komisję Wyborczą jest zasadny i stanowi naruszenie art. 43 w związku z art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz
1. uznać zasadność protestu w części zarzucającej podanie nieprawdziwych danych o wykształceniu kandydata na Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, z tym że naruszenie przepisu art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 ze zm.) nie mogło wywrzeć wpływu na wynik wyborów. 2. oddalić protest w pozostałej części.
Podanie nieprawdziwych danych o wykształceniu kandydata na Prezydenta stanowi naruszenie przepisów ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. nr 67, poz. 398 ze zm.).
W wymienionych sprawach nastąpiło naruszenie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 ze zm.), polegające na podaniu przez Ogólnopolski Komitet Wyborczy Aleksandra Kwaśniewskiego w zgłoszeniu jego kandydatury nieprawdziwych danych dotyczących wykształcenia kandydata, lecz stwierdzić, że powyższe naruszenie nie mogło wywrzeć
I. uznać, że w rozpoznawanych sprawach nastąpiło naruszenie art. 41 ust. 1 i art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 ze zm.): 1) w zgłoszeniu Ogólnopolskiego Komitetu Wyborczego Aleksandra Kwaśniewskiego jego kandydatury na urząd Prezydenta przez podanie nieprawdziwych danych co do wykształcenia kandydata i 2) w liście
oddalić protest.
stwierdzić naruszenie przepisu art. 41 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 ze zm.).
uznać zarzut protestu za zasadny z powodu naruszenia przepisów ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 ze zm.), które mogło mieć wpływ na wynik wyborów.
1. stwierdzić naruszenie przepisu art. 41 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 ze zm.); 2. oddalić protest w odniesieniu do pozostałych zarzutów.
uznać protest za zasadny z powodu naruszenia przepisów ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 ze zm.), które mogło mieć wpływ na wynik wyborów.
Podanie nieprawdziwych danych o wykształceniu kandydata na Prezydenta stanowi naruszenie przepisów ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. nr 67, poz. 398 ze zm.)