Referendarz śledczy prokuratury nie jest uprawniony do zatwierdzenia aktu oskarżenia sporządzonego przez organ Milicji Obywatelskiej.

Magazynier zakładu produkcyjnego może odpowiadać za wprowadzenie do obrotu wyrobów oczywiście złej jakości na podstawie art. 1 dekretu z dn. 4.III.1953 r. o wzmożeniu walki z produkcją złej jakości jedynie jako pomocnik w razie współdziałania w tym względzie z osobami w tym artykule wymienionymi lub działania wprawdzie samodzielnego, lecz ze świadomością, że działaniem swym pomaga tym osobom do dokonania

Strona w procesie karnym w sprawie z oskarżenia prywatnego ma prawo do zwrotu od przeciwnika kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony. Nie mają w zasadzie tej cechy koszty przybrania adwokata mającego siedzibę w innej miejscowości, jeżeli w siedzibie sądu jest dostateczna liczba adwokatów nie wyłączonych od udziału w sprawie, chyba że sprawa, w której występował adwokat,

Uprawnionym do przekazania Sądowi Najwyższemu kwestii wymagającej zasadniczej wykładni ustawy do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 k.p.k. jest wyłącznie sąd rewizyjny.

Sprawy o przestępstwa określone w dekrecie z dnia 4.III.1953 r. o ochronie własności społecznej przed drobnymi kradzieżami (Dz.U. Nr 17, poz. 69), zagrożone karą pozbawienia wolności nie wyżej lat dwu, sąd powiatowy może rozpoznać w składzie jednego sędziego stosownie do art. 5 ustawy z dn. 20.VII.1950 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz.U. Nr 38, poz. 348).

Rozpoznanie sprawy w trybie nadzoru w myśl art. 5 ust. 1 dekretu z dn. 23.XII.1954 r. o zniesieniu Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym (Dz. U. Nr 57, poz. 282) następuje na posiedzeniu niejawnym sądu wojewódzkiego rozstrzygającego odwołania.

Przepis art. 158 § 4 k.p.k. uprawnia Sąd Najwyższy do udzielenia przedłużenia tymczasowego aresztowania więcej razy, a nie jednorazowo.

1. Kwalifikowana postać przestępstwa z art. 2 § 2 dekretu z dn. 4.III.1953 r. o wzmożeniu ochrony własności społecznej (Dz.U. Nr 17, poz. 68) zachodzi wtedy tylko, gdy sprawca naraził ofiarę rabunku na utratę życia lub zdrowia. 2. Użycie broni palnej, o którym mowa w tym przepisie, zachodzi wtedy, gdy sprawca oddał z niej strzał w sposób narażający życie lub zdrowie ofiary rabunku na konkretne niebezpieczeństwo

Wobec nieistnienia domów pracy przymusowej przewidzianych w art. 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dn. 14.X.1927 r. (Dz.U. Nr 92, poz. 823) o zwalczaniu żebractwa i włóczęgostwa przepisy art. 12 i 13 tego rozporządzenia przewidujące umieszczenie w domu pracy przymusowej nie mogą być stosowane.

Rewizja podpisana przez referendarza śledczego prokuratury nie ma znaczenia prawnego.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 79 k.k. sąd mający orzec o zastosowaniu środka zabezpieczającego nie tylko powinien ustalić, że osoba, wobec której ma być zastosowany środek zabezpieczający, jest nieodpowiedzialna i że pozostawienie jej na wolności zagraża porządkowi prawnemu, lecz także, że osoba ta jest sprawcą czynu zabronionego pod groźbą kary.

Członkowie komitetu blokowego nie podlegają ochronie prawnej za przestępstwa wymienione w rozdziale XXI k.k.

Sprawca kradzieży z uspołecznionego sklepu komisowego odpowiada za zagarnięcie mienia społecznego przewidziane w dekretach z dn. 4.III.1953 r. (Dz.U. Nr 17, poz. 68 i 69).

Nabywanie od chałupników ich wyrobów po umówionych z nimi cenach a następnie odprzedawanie tych wyrobów po cenach z góry ustalonych przez władze uspołecznionym przedsiębiorstwom za pośrednictwem spółdzielni i osiąganie w ten sposób zysku nie stanowi przestępstwa z art. 1 dekretu z dn. 4.III.1953 r. (Dz.U. Nr 16, poz. 64). Jeżeli sprawca nie ma przy tym odpowiedniego zezwolenia na prowadzenie handlu