Wniosek o uzupełnienie orzeczenia o koszty postępowania nie może być składany wówczas, gdy Sąd zasądził koszty procesu ale w rozmiarze mniejszym niż żąda tego strona. W tym przypadku stronie przysługuje jedynie zażalenie, o którym mowa w art. 394 par. 1 Kpc.

Sąd administracyjny z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego jeżeli odrzucenie nastąpiło przed wysłaniem odpisu pisma innym stronom - a w przypadku ich braku - przed wysłaniem zawiadomienia o terminie posiedzenia - art. 36 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 20 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./.

Wykonanie aktu administracyjnego /np. decyzji/ oznacza spowodowanie, sprowadzenie, w sposób dobrowolny lub w trybie przymusowym, takiego stanu w rzeczywistości społecznej, który jest zgodny z treścią aktu. Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania i w związku z tym nie każdy wymaga wykonania. Bez wątpienia nie kwalifikują się do wykonywania wszelkie akty administracyjne

Błędne pouczenie strony o sposobie zaskarżenia nie może jej szkodzić /art. 214 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Sformułowanie "nie może szkodzić stronie" oznacza - co do zasady - że środek prawny wniesiony zgodnie z pouczeniem jest skuteczny, tak jak gdyby został wniesiony zgodnie z prawem. Ze względu jednak na to, że w niniejszej sprawie - wskutek

1. Zarówno przepisy art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, jak i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych /Dz.U. nr 154 poz. 1013 ze zm./ nie zawierają zróżnicowania zasad przyznawania wynagrodzenia adwokatom i radcom prawnym

Wynik kontroli dotyczący badania zakresu i prawidłowości refundowania Spółdzielniom środków własnych, oparty na przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 1996 r. w sprawie trybu i terminów refundowania spółdzielniom mieszkaniowym i gminom środków własnych wydatkowanych na inwestycje infrastrukturalne określone w umowach zawartych przed dniem 27 maja 1990 r. /Dz.U. nr 49 poz. 213

Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym zakres przedmiotowy skargi na bezczynność wyznaczają postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 1-4 cyt. ustawy. W tej kategorii spraw nie mieści się tzw. skarga popularna, określona w art. 221-256 Kpa.

Kwestie dotyczące przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy należą zgodnie z art. 476 par. 2 pkt 2 Kpc do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych. Sprawy o renty z ubezpieczenia społecznego nie należą do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu jest niedopuszczalne.

Bezrobotny w rozumieniu ustawy z dnia 4 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 2001 nr 6 poz. 56 ze zm./ nie ma obowiązku uiszczania opłat sądowych w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym na tych samych zasadach, jak pracownik dochodzący roszczeń z zakresu prawa pracy oraz ubezpieczony /art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

Skargą złożoną z uchybieniem terminu z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, jako spóźnioną z mocy art. 27 ust. 2 ustawy o NSA podlega odrzuceniu.

W niniejszej sprawie pełnomocnik skarżącego przedmiotową decyzję otrzymał w dniu 15 marca 2001 r. Skarga została wniesiona w dniu 17 kwietnia 2001 r. /data stempla pocztowego/, a więc z przekroczeniem o 3 dni określonego w powołanym wyżej przepisie terminu do wniesienia skargi.

Jeżeli w sprawie w pierwszej instancji decyzję wydał prezydent miasta, to tym samym niedopuszczalne jest wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez zarząd miasta.

Bez względu na przedmiot sprawy i jego rzeczywisty związek z interesem prawnym gminy, gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej dotyczącej osoby trzeciej, w której decyzje wydaje wójt tej gminy. Gmina, ani żaden jej organ nie są uprawnienie w tej sprawie do zaskarżenia do Sądu administracyjnego decyzji organu odwoławczego.

Uchwała rady gminy w sprawie określenia zasad sprzedaż lokali mieszkalnych dotyczy sprawy z zakresu administracji publicznej i może być zaskarżona do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.

Uchwała rady gminy dotycząca określenia bonifikaty dla najemców oraz warunków jej uzyskania przy sprzedaży lokalu mieszkalnego /art. 67 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, dotyczy sprawy z zakresu administracji publicznej i może być zaskarżona do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r

Utrata uprawnień, o których mowa w art. 26 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ następuje na podstawie decyzji prawomocnej, przy uwzględnieniu warunków określonych w art. 269 Kpa.

Uwzględniając okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że stroną postępowania administracyjnego w przedmiocie wymiaru należności celnych jest spadkobierczyni osoby, która wprowadziła samochód na polski obszar celny.

Skargę wnosi się bezpośrednio do Sądu w terminie 30 dni od daty doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.

Postanowienie składu orzekającego Samorządowego Kolegium Odwoławczego o wystąpieniu do pełnego składu Kolegium w sprawie podjęcia uchwały w przedmiocie wystąpienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego z pytaniem prawnym nie rozstrzyga co do istoty, nie kończy również postępowania w tej sprawie. Brak jest też przepisu w ustawie z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U

Ustalenie ceny nieruchomości stosownie do art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomości /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ nie jest czynnością z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

1. Skoro ustawodawca przyznał regionalnej izbie obrachunkowej /organowi nadzoru/ wyraźnie określony i stosunkowo krótki termin, tj. 30 dni do stwierdzenia nieważności uchwały w całości lub w części, to nie byłoby żadnego racjonalnego uzasadnienia do przyjęcia tezy, iż w przypadku, kiedy regionalna izba obrachunkowa z tego terminu nie skorzysta, może wnieść skargę do sądu bez ograniczenia tej czynności

O możliwości zakwestionowania konkursu i jego przebiegu wyłącznie w drodze skargi wnoszonej na podstawie przepisów działu VIII Kpa przesądza okoliczność, że przepisy ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329/ nie przewidują wydawania przez komisję konkursową aktów administracyjnych w sprawie wyłonienia kandydata na dyrektora szkoły oraz środków odwoławczych od stanowiska