Jeżeli wojewódzki sąd administracyjny w zawiadomieniu o rozprawie informuje stronę o tym, że jej obecność nie jest obowiązkowa, to konsekwentnie powinien pouczyć ją, że na rozprawie może zapaść wyrok, który nie będzie podlegał doręczeniu, a którego zaskarżenie będzie możliwe po uprzednim złożeniu wniosku o jego uzasadnienie w terminie 7 dni od ogłoszenia tego wyroku /art. 6 w związku z art. 107 i art

Wpis od skargi w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego należy ustalić zgodnie z treścią par. 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/, tj. na kwotą 200 zł.

1. Do przepisów regulujących postępowanie przed sądami administracyjnymi nie zostało wprowadzone unormowanie zwalniające organizacje pożytku publicznego od opłat sądowych, o jakim mowa w art. 24 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie /t.j. Dz.U. nr 96 poz. 873/. 2. W obowiązującym stanie prawnym brak jest przepisów przyznających organizacjom pożytku publicznego

Art. 239 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ zawiera katalog przypadków, w których strona podlega ustawowemu zwolnieniu od kosztów postępowania. W pkt 1 lit. "a" ustawodawca przewidział takie zwolnienie dla strony skarżącej działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Co prawda przepis

Uchwała Rady Izby Komorniczej podjęta na podstawie art. 74 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji /Dz.U. nr 133 poz. 882 ze zm./, której przedmiotem jest wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko komornikowi, nie podlega kognicji sądu administracyjnego.

Przepis art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ ma zastosowanie również w sprawach, w których podejmowane są akty i czynności, wymienione w art. 3 par. 2 pkt 4 tej ustawy, dotyczące uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa.

Przesłanki w postaci wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi akt

Jeżeli organ, do którego strona zwróciła się o załatwienie sprawy, uznał się za niewłaściwy i przekazał podanie w drodze postanowienia na podstawie art. 65 par. 1 Kpa innemu organowi, organ, któremu podanie przekazano ostatecznym postanowieniem, jeżeli uzna, że nie jest organem właściwym, nie może wydać postanowienia o przekazaniu podania organowi, od którego je otrzymał, lecz powinien wystąpić do

1. Przy formułowaniu wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego lub sporu o właściwość trzeba uwzględnić przede wszystkim dwa następujące założenia: po pierwsze wystąpienie z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu musi być poprzedzone ustaleniami i rozważaniami pozwalającymi na stwierdzenie, że przy wykorzystaniu wszelkich metod wykładni organ, do którego wpłynęło żądanie rozpoznania sprawy, nie jest

Udzielenie ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania decyzji nakazującej cudzoziemcowi opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 128 poz. 1176 ze zm./ do czasu zakończenia postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie decyzji odmawiającej

Przepisy art. 22 par. 2 Kpa oraz art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ uzasadniają rozstrzyganie przez sąd administracyjny sporu kompetencyjnego między organem jednostki samorządu terytorialnego a organem administracji rządowej co do tego, który z tych organów jest właściwy do przedstawienia stanowiska w trybie

Z istoty sporu o właściwość i sporu kompetencyjnego, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 157 poz. 1270 ze zm./, wynika, że spór może mieć miejsce w takiej sytuacji prawnej, kiedy istnieje materialnoprawna podstawa do załatwienia przez organ administracji określonej sprawy administracyjnej.

Przesłanki w postaci wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi

Z treści art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wynika, że sąd może wstrzymać na wniosek skarżącego akty lub czynności, o których mowa w par. 1 art. 61. Z przepisu tego wynika więc, że po pierwsze, wstrzymanie wykonania decyzji może nastąpić tylko na wniosek skarżącego /sąd nie może orzekać o wstrzymaniu wykonania

1. Wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji kończące postępowanie na podstawie art. 70b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie jest uzależnione od wcześniejszego wezwania tego organu do usunięcia naruszenia prawa na podstawie art. 52 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.

Podpisanie skargi przez osobę, która nie może być pełnomocnikiem, jest brakiem formalnym, który może podlegać usunięciu przez wezwanie strony do podpisania skargi na podstawie art. 49 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w związku z art. 57 par. 1 i w związku z art. 46 par. 1 pkt 4 powołanej ustawy.

Przepis art. 219 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ stanowi, że opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek właściwego sądu, jednakże z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe /t.j. Dz.U. 2002 nr 72 poz. 665 ze zm./ wynika, że skutek prawny

1. Z woli ustawodawcy skargę do sądu administracyjnego /właściwego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego/ wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, organ zaś, za którego pośrednictwem skargę wniesiono, ma obowiązek przekazać ją wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia /art. 54 par. 1 i 2 ustawy z

Jeżeli dzień złożenia wniosku o przysłanie wyroku jest zbieżny z datą ogłoszenia wyroku, to bezpodstawne jest przyjęcie przez Sąd, że wniosek jest przedwczesny i nie wywołał skutków procesowych.

1. W sytuacji, kiedy kto inny jest właścicielem nieruchomości, a kto inny posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane np. z tytułu użytkowania wieczystego, to stroną postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budowę będzie użytkownik wieczysty, a nie właściciel nieruchomości. 2. Organy administracji architektoniczno-budowlanej, ani sądy administracyjne, nie są właściwe do kontrolowania

Sprawa o przyznanie dodatku mieszkaniowego, w której skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy jest objęta ustawowym zwolnieniem od kosztów sądowych na podstawie art. 239 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. Sprawy dodatków mieszkaniowych, jako dotyczące świadczeń przyznanych osobom uzyskującym

Przy wydawaniu orzeczenia dotyczącego wstrzymania danego aktu administracyjnego sąd władny jest badać spełnienie przesłanek warunkujących wstrzymanie jedynie w odniesieniu do zaskarżonego postanowienia - nie może brać zaś pod uwagę skutków prawnych, jakie wykonanie bądź niewykonanie postanowienia organu administracji wywoła w przyszłości. Byłoby to rozważanie przedwczesne i jako takie niedopuszczalne