W sytuacji, gdy przepisy procesowe przewidują jakikolwiek środek weryfikacji aktu z zakresu administracji publicznej, to obowiązkiem strony jest z niego skorzystać przed wniesieniem skargi do NSA. Nieskorzystanie z takiego środka weryfikacji rozstrzygnięcia skutkuje niedopuszczalnością skargi. Przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./

Domaganie się przez skarżącą rozstrzygnięcia przez Naczelny Sąd Administracyjny kwestii, czy ma ona przymiot strony w danej sprawie, nie mieści się w katalogu spraw wymienionym w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

W sprawach dyscyplinarnych notariuszy Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy.

W razie pisma podlegającego opłacie stałej, wnoszonego przez radcę prawnego skutki uchybienia obowiązkowi uiszczenia takiej opłaty przy wnoszeniu pisma powstają z chwilą wniesienia pisma i uchybienie temu obowiązkowi nie może być konwalidowane przez późniejsze uiszczenie opłaty.

Skarga na rozstrzygnięcia Fundacji "Polsko-Niemieckie Pojednanie" jako nie dotycząca sprawy administracyjnej nie podlega rozpoznaniu Naczelnego Sądu Administracyjnego i dlatego - odrzucono skargę.

Brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.

Gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzje wydaje organ tej gminy. Gmina w takiej sytuacji nie jest uprawniona do wniesienia skargi na decyzję organu drugiej instancji.

Gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzje wydaje organ tej gminy.

Kwestie odszkodowań za nie naliczone udziały stanowią sprawy cywilne wchodzące w zakres kognicji sądów powszechnych.

Na skargę wniesioną do organu administracji na podstawie art. 227 Kpa, stronie nie służy skarga na bezczynność tegoż organu /art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Wojewoda nie może uznać się za organ niewłaściwy do rozpoznania sprawy o stwierdzenie nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntów oraz własności budynków, innych urządzeń i lokali przez państwową osobę prawną na podstawie art. 200 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./, jeżeli nie toczy się postępowanie w sprawie stwierdzenia

1. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny realizuje wynikające z art. 90e ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./ zadania o charakterze władczym, a zatem w tym zakresie Fundusz działa jako wymieniony w art. 1 pkt 2 Kpa inny podmiot powołany z mocy prawa do załatwienia spraw administracyjnych. 2. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest samodzielną

Informacja zawarta w prospekcie emisyjnym nie stanowi żadnego z aktów z zakresu administracji publicznej wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Skarga jest skuteczna nie tylko wtedy, gdy orzeknie o tym Sąd, ale także wtedy, gdy skargę uwzględni organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono.

Skarga na bank w przedmiocie likwidacji książeczek mieszkaniowych nie należy do kategorii spraw wymienionych w art. 16-18 i art. 20 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Przedmiotowo właściwy jest Sąd powszechny, bowiem nie są to działania administracji publicznej.

Skarga na uchwałę organu sądu okręgowego podjęta na podstawie art. 41 par. 1 pkt 7 obowiązującej ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1994 nr 7 poz. 25 ze zm./ w sprawie odwołania sędziego ze stanowiska przewodniczącego wydziału nie podlega kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Ujawnienie po wszczęciu postępowania administracyjnego okoliczności, że sprawa będąca przedmiotem zgłoszonego żądania z uwagi na swój cywilnoprawny charakter nie należy do właściwości organu administracji publicznej winno prowadzić do załatwienia jej w terminach przewidzianych przepisami Kpa przez wydanie na podstawie art. 105 par. 1 Kpa decyzji o umorzeniu postępowania. Ujawnienie po wszczęciu postępowania

Żądanie udzielenia informacji, której przedmiotem nie jest przyznanie, stwierdzenie albo uznanie uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa, nie mieści się w katalogu czynności z zakresu administracji publicznej, w których może być wniesiona skarga na bezczynność organu.

Sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania spraw związanych z toczącym się postępowaniem upadłościowym.

Pogląd o możliwości wniesienia po dniu 15 lipca 2000 r. skargi na uchwałę rady gminy stanowiącą przepisy prawa miejscowego, która podjęta była i weszła w życie przed tą datą, pomimo faktu dodania z dniem 15 lipca 2000 r. przepisu art. 35 ust. 2a ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, oznaczałby zaburzenie pewności obrotu prawnego, a także pozbawienie

Instytucja wstrzymania wykonania aktu, o której mowa w art. 40 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie ma zastosowania w przypadku wniesienia skargi na bezczynność a wniosek taki jest niedopuszczalny, gdyż nie jest przewidziany przez prawo.

Skoro organ gminy /Prezydent Miasta/ wydał decyzję w sprawie jako organ pierwszej instancji, to gmina ta, choć reprezentowana przez inny organ /Zarząd Miasta/ nie jest legitymowana do wniesienia skargi na decyzję organu odwoławczego.

Bezrobotny w rozumieniu ustawy z dnia 4 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 2001 nr 6 poz. 56 ze zm./ nie ma obowiązku uiszczania opłat sądowych w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym na tych samych zasadach, jak pracownik dochodzący roszczeń z zakresu prawa pracy oraz ubezpieczony /art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym