Sprawy przydziału samochodów nie są objęte kontrolą Naczelnego Sądu Administracyjnego /nie należą bowiem do kategorii spraw o których mowa w art. 196 par. 2 i par. 3 Kpa/.

Stosownie do art. 12 ustawy z dnia 30 maja 1962 r. o gospodarce paliwowo-energetycznej /Dz.U. nr 32 poz. 150 ze zm./ "dostawa i odbiór paliw gazowych i energii następuje na podstawie umowy". Skoro więc dostawa gazu odbywa się na podstawie umowy o charakterze cywilnoprawnym, żądanie zawarcia takiej umowy nie może być dochodzone przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Bez znaczenia jest tu okoliczność

Prawnie bezskuteczne jest przywrócenie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, dokonane przez organ administracji państwowej, stosownie bowiem do art. 204 par. 2 Kpa jedynie sąd administracyjny może przywrócić ten termin z przyczyn i w trybie przewidzianym w kodeksie postępowania cywilnego.

1. W postępowaniu rozgraniczeniowym, prowadzonym na podstawie dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, chodzi o ustalenie, do jakiego miejsca na gruncie sięga prawo własności przysługujące właścicielom gruntów sąsiadujących. W postępowaniu tym są więc realizowane przepisy materialnego prawa cywilnego, przy czym jedną z dopuszczalnych form ich

Nie uiszczenie wpisu w terminie siedmiodniowym powoduje odrzucenie skargi w związku z art. 212 Kpa oraz art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./.

Na postanowienie organów administracji państwowej w przedmiocie zawieszenia postępowania do czasu uregulowania przez sąd powszechny sprawy własności nieruchomości skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie służy.

Skoro postępowanie w sprawie wszczęte zostało przed dniem 1 września 1980 r. sądowa kontrola jest niedopuszczalna a skarga na podstawie art. 204 par 1 Kpa w związku z art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8 ze zm./ podlega odrzuceniu.

Art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8/ przewiduje, iż przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego o zaskarżaniu decyzji administracyjnych z powodu ich niezgodności z prawem stosuje się do decyzji wydawanych w sprawach, w których postępowanie zostało wszczęte po dniu 31 sierpnia

1. Przepis art. 196 par. 1 Kpa dopuszcza zaskarżenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłącznie decyzji administracyjnych, wobec czego Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania skarg na postanowienia organów administracji państwowej, które są zgodnie z procedurą odrębną od decyzji formą aktów administracyjnych. 2. W postępowaniu egzekucyjnym postanowienia służą wykonywaniu obowiązków

Były właściciel, który przekazał swoje gospodarstwo rolne na rzecz Państwa w zamian za rentę, nie jest stroną w postępowaniu w sprawie wyznaczenia osoby trzeciej kandydatem na nabywcę gruntów z tego gospodarstwa. Nie służy mu zatem - zgodnie z art. 197 Kpa - prawo skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzje wydane w tej sprawie.

1. Akt Państwowej Komisji Cen, ustalający marże skupu przysługujące gminnym spółdzielniom "Samopomoc Chłopska", nazwany jest wprawdzie decyzją, w istocie jednak jest to akt o charakterze ogólnym, skierowany do nie oznaczonych imiennie adresatów. 2. Błędne określenie aktu Państwowej Komisji Cen mianem "decyzji" nie odbiera mu charakteru aktu prawnego ogólnego, chociaż wprowadza dezorientację i jest

Wniosek strony o zmianę decyzji ostatecznej w trybie postępowania administracyjnego wszczyna postępowanie właściwego organu w tej sprawie, co stanowi bezwzględną przeszkodę do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 199 par. 3 Kpa/.

Organ administracji państwowej jest stroną postępowania administracyjnego w sprawach dotyczących jego praw, bądź obowiązków, gdy np. jako inwestor ubiega się o pozwolenie budowlane. Natomiast gdy organ administracji państwowej - zgodnie z przysługującymi mu kompetencjami - rozstrzyga w postępowaniu administracyjnym sprawę dotyczącą praw i obowiązków podmiotu pozostającego poza systemem organów administracji

Zgodnie z art. 28 i art 29 Kpa stroną w postępowaniu administracyjnym nie może być organ, który z mocy przepisów prawa został powołany do wydawania decyzji administracyjnych, nawet wówczas, gdy tym organem nie jest organ administracji państwowej /art. 1 par. 2 Kpa/. Dotyczy to m.in. nadleśnictwa, które w myśl par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody

"Czy w związku z zawieszeniem działalności związków zawodowych na podstawie par. 1 Zarządzenia nr 51 Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1981 r. w sprawie zawieszenia związków zawodowych i niektórych organizacji społecznych na czas obowiązywania stanu wojennego /M. P. nr 30 poz. 273/ członek rady zakładowej, /Komisji zakładowej/ związku zawodowego, będący pracownikiem mianowanym, korzysta w okresie

Stosownie do art. 143 Kpa w brzmieniu ustawy przed nowelizacją z 1980 r. prokuratorowi służyło prawo zwrócenia się do właściwego organu o wszczęcie postępowania w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem /art. 182 w brzmieniu tekstu jednolitego z 1980 r./. Wystąpienie takie wywoływało skutki prawne określone w art. 57 par. 2 Kpa z 1960 r. /obecnie art. 61 par. 3 Kpa/, to jest wyznaczało datę wszczęcia

Nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowienie organu administracji państwowej stwierdzające na podstawie art. 134 Kpa niedopuszczalność odwołania.

Rozstrzygnięcia w sprawach z zakresu działalności statutowej banków /prawa bankowego, bankowości/ nie zostały objęte art. 196 par. 2 Kpa, kontroli przez sąd administracyjny decyzji z tego zakresu również nie przewidują ustawy szczególne /art. 196 par. 3 Kpa/.

Decyzja Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w sprawie podziału na obwody łowieckie lub zmiany granic obwodów łowieckich, której podstawę stanowi art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim /Dz.U. 1973 nr 33 poz. 197/, nie jest decyzją w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Mimo bowiem użycia w tej ustawie pojęcia

Sprawy z zakresu ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. /Dz.U. nr 21 poz. 133/ nie zostały poddane kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego przez wymienienie ich w art. 196 par. 2 Kpa i nie zostały poddane tej kontroli również na mocy przepisu szczególnego, stosownie do art. 196 par. 3 Kpa.

Nowy wymiar podatku dot. okresu 1978-1980 dokonany w dniu 25.06.1981 w sprawach, w których podatek został już raz wymierzony przed dniem 1.09.1980 r. jest decyzją wydaną w tej samej sprawie, a jedynie w innej fazie postępowania. Skarga na taki wymiar, jako na decyzję wydaną w sprawie, w której postępowanie zostało wszczęte przed wejściem w życie przepisów o sądowej kontroli decyzji administracyjnych

Decyzja zmieniająca w trybie art. 154 par. 1 Kpa decyzję ostateczną, jest decyzją wydaną w I instancji i jako taka nie może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Organem odwoławczym, jeżeli decyzję wydał wojewoda zmieniając swoją poprzednią decyzję, jest właściwy rzeczowo minister.

1. Skarga przedsiębiorstwa państwowego podlega odrzuceniu na zasadzie art. 204 par. 1 w związku z art. 197 pkt 1 Kpa, jeżeli przedsiębiorstwo nie było stroną w postępowaniu administracyjnym i nie zaskarża konkretnej decyzji dotyczącej jego interesu prawnego lub obowiązku, bądź decyzji wydanej na jego żądanie ze względu na interes prawny lub obowiązek /art. 28 Kpa/. 2. Naczelny Sąd Administracyjny nie