Złożenie przez Prokuratora Krajowego, w trakcie zawieszonego na podstawie art. 124 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2024 r. poz. 935) postępowania, wniosku o wyłączenie sędziów oznacza, że wystąpiła określona w art. 128 § 1 pkt 4 in fine ustawy przesłanka do podjęcia zawieszonego postępowania w zakresie niezbędnym do rozpoznania

Zgodnie natomiast z art. 122 ust. 3 pkt 3 ustawy o obronie Ojczyzny, skarga do właściwego sądu administracyjnego nie może być wniesiona na decyzje w sprawach wyznaczenia i przeniesienia na stanowisko służbowe oraz zwolnienia ze stanowiska służbowego, a także przeniesienia do dyspozycji. W myśl art. 192 ust. 1 ustawy o obronie Ojczyzny, żołnierza zawodowego wyznacza się na stanowisko służbowe, w drodze

Wniesienie skargi do sądu administracyjnego w formie dokumentu elektronicznego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego innego niż e-PUAP nie daje podstaw do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli zgodnie

Akt odmowy uchylenia i odmowy stwierdzenia nieważności aktu Ministra Sprawiedliwości o odwołaniu z funkcji prezesa garnizonowego sądu wojskowego, z punktu widzenia kognicji sądów administracyjnych dzieli los samego aktu powołania i znajduje do niego zastosowanie wyłączenie uregulowane w art. 5 § 1 pkt 1 p.p.s.a. z uwagi na podległość organizacyjną tego prezesa Ministrowi, a także art. 5 § 1 pkt 3 p.p.s.a

1. Przepisy art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 13 kwietnia 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie przeciwdziałania wspieraniu agresji na Ukrainę oraz służących ochronie bezpieczeństwa narodowego (u.13.4.2022) wprowadzają fragmentaryczne (punktowe) modyfikacje względem przepisów art. 53 § 1 i art. 83 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 111 § 2 k.c., jednak brak jest uzasadnionych podstaw, aby twierdzić,

Cofnięcie skargi kasacyjnej przez stronę, jeśli nie wypełnia przesłanek obejścia prawa lub utrzymania aktu dotkniętego nieważnością, skutkuje umorzeniem postępowania oraz zwrotem uiszczonego wpisu sądowego.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowił oddalić skargę kasacyjną, podzielając stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, stwierdzając brak podstaw do sądowej kontroli bezczynności lub przewlekłości postępowań w zakresie kontroli dotacyjnych, jako że czynności te nie tworzą egzekwowalnych obowiązków prawnych.

Skuteczne cofnięcie skargi kasacyjnej skutkuje umorzeniem postępowania przez NSA, jeżeli cofnięcie nie zmierza do obejścia prawa ani nie wspiera aktu lub czynności dotkniętej nieważnością.

Zawarte w art. 20 § 3 p.p.s.a. pojęcie „rozstrzygnięcia sprawy” należy interpretować jako prawomocne zakończenie postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego.

Zawarte w art. 20 § 3 p.p.s.a. pojęcie „rozstrzygnięcia sprawy” należy interpretować jako prawomocne zakończenie postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego.

Zawarte w art. 20 § 3 p.p.s.a. pojęcie „rozstrzygnięcia sprawy” należy interpretować jako prawomocne zakończenie postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego.

Czy art. 9 dyrektywy Rady 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. U. UE L 46 z 21 lutego 2008 r., s. 11), należy interpretować w ten sposób, że przyznając uprawnienie państwu członkowskiemu do nieuznawania za spółki kapitałowe podmiotów, prowadzących działalność skierowaną na zysk, o których mowa w art. 2 ust. 2 dyrektywy, takich jak spółka jawna

1. Delegowanie do pełnienia obowiązków sędziego w Naczelnym Sądzie Administracyjnym oznacza, że co do zasady sędzia delegowany nabywa uprawnienia do rozpoznawania spraw w Naczelnym Sądzie Administracyjnym równe uprawnieniom sędziego NSA, przy czym jeśli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, uprawnienia te dotyczą zarówno postępowania zasadniczego, jak też wszelkich postępowań incydentalnych oraz

Akt odwołania dyrektora Instytutu Pileckiego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na podstawie art. 6 ust. 5 ustawy o Instytucie Pileckiego nie jest czynnością lub aktem, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.

Skoro na inwestora nałożono obowiązek wykonania kompensacji przyrodniczej, to nie można uznać, że wystąpią trudne do odwrócenia skutki, o których mowa w art. 86f ust. 1 u.u.i.ś. jako konsekwencja określonego w skardze naruszenia prawa lub interesu prawnego.

1. Przepisy art. 270 i art. 272 § 1 P.p.s.a., odczytywane w kontekście art. 190 ust. 4 Konstytucji RP, uzasadniają przyjęcie, że instytucja wznowienia postępowania z powodu orzeczenia TK może znaleźć zastosowanie w odniesieniu do prawomocnego orzeczenia sądowego, wydanego na podstawie aktu niekonstytucyjnego w ramach postępowania umożliwiającego podjęcie owego orzeczenia i jednocześnie kończącego postępowanie

1. Istota wymogu z art. 194 § 3 in fine P.p.s.a. w postaci zwięzłego uzasadnienia zażalenia sprowadza się do nałożenia na wnoszącego zażalenie obowiązku przedstawienia zwięzłego zbioru argumentów, motywów i ewentualnie dowodów z dokumentów uzasadniających jego działanie wyrażone w zaskarżeniu orzeczenia sądowego oraz własnego stanowiska w zakresie negatywnej oceny takiego orzeczenia. Wskazany zbiór

Odwołanie od zarządzenia Przewodniczącego składu orzekającego Naczelnego Sądu Administracyjnego złożone po terminie przewidzianym w art. 103 zdanie drugie P.p.s.a. podlega odrzuceniu przez ten Sąd na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 180 w związku z art. 178 oraz w związku z art. 198 i art. 197 P.p.s.a.

Postanowienie odrzucające skargę o wznowienie postępowania z powodu nieusunięcia braku formalnego w zakresie wymogu wskazania okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do jej wniesienia winno być wydane na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 276 p.p.s.a. Natomiast odrzucenie skargi o wznowienie postępowania na podstawie art. 280 p.p.s.a. następuje dopiero w rezultacie oceny występujących

Organ egzekucyjny jest właściwy do wezwania wnoszącego zarzuty egzekucyjne do uzupełnienia braków formalnych przed przekazaniem ich wierzycielowi.

Organem wyższego stopnia, właściwym do rozpoznania zażalenia na postanowienie starosty o odmowie wydania zaświadczenia o milczącym załatwieniu sprawy dotyczącym zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych, jest wojewoda.

Jeżeli przy rozpoznawaniu sprawy w przedmiocie grzywny za nieprzekazanie w terminie sądowi skragi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę sąd nie ustali przyczyn tego uchybienia, to nie sposób prawidłowo ocenić charakteru naruszenia obowiązków przez organ, a co za tym idzie praidłowo wymierzyć organowi grzywnę, o której mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a., lub odstąpić od jej wymierzenia.

Wydanie decyzji o przyznaniu rodzinie zastępczej świadczeń w związku w opieką nad dzieckiem na podstawie art 88 ust. 4 ustawy z 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej Dz. U. z 2024 r., poz 177 nie usuwa konieczności rozstrzygnięcia sporu między powiatami o to, który z nich jest zobowiązany do ponoszenia wydatków związancyh z udzielonymi świadczeniami, o jakim mowa w art

złożony w skardze wniosek o przyznanie prawa pomocy, na podstawie art. 243 P.p.s.a., podlega rozpoznaniu w pierwszej kolejności, przed wezwaniem strony do usunięcia braków formalnych skargi. Odrzucenie skargi przez Sąd pierwszej instancji, bez uprzedniego rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy pozbawia stronę skarżącą prawa do sądu, w rozumieniu art. 45 Konstytucji RP.