Spółka komunalna, utworzona przez jednostkę samorządu terytorialnego w celu zaspokajania potrzeb publicznych, jest podmiotem prawa publicznego zobowiązanym do stosowania ustawy Prawo zamówień publicznych, na co wskazuje jej struktura kapitałowa i funkcjonowanie w interesie ogółu społeczeństwa.

Wysokość ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy sprzed 6 listopada 2018 r. ustala się na podstawie przepisów obowiązujących przed tą datą z pominięciem niekonstytucyjnego współczynnika, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wysokość ekwiwalentu za niewykorzystany urlop przed 6 listopada 2018 r. należy ustalać na zasadach obowiązujących przed tą datą, z uwzględnieniem orzeczenia TK z 2018 r., przy braku formalnie stwierdzonej niekonstytucyjności art. 9 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach.

Brak podstaw do uwzględnienia wtórnej niekonstytucyjności art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej z 2020 r. w kontekście wypłaty ekwiwalentu, ponieważ przepis ten odnosi się do zasad ustalania ekwiwalentu, nie jego wysokości. Oddalono skargę kasacyjną.

W stanie prawnym po ogłoszeniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego, ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop należy ustalać według wskaźnika 1/21, uwzględniając treść wyroku Trybunału, wyłączając niekonstytucyjny współczynnik 1/30. Zastosowanie tego wskaźnika zapewnia zgodność z Konstytucją RP.

Stwierdzenie przez Naczelny Sąd Administracyjny konieczności uzyskania faktycznego porozumienia przy powierzeniu stanowiska dyrektora szkoły, co wymaga uprzedniej zgody obu organów, oraz wyraz zgodności z zasadą współdziałania w formie porozumienia, jako warunku koniecznego do powierzenia stanowiska.

Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza zasadność orzeczenia o odpowiedzialności skarżącego za naruszenie dyscypliny finansów publicznych z powodu niewłaściwego zabezpieczenia zamówienia publicznego zgodnie z wymaganiami prawa zamówień publicznych.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policjantów należy ustalać na podstawie art. 115a ustawy o Policji w zgodności z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15. Literalna wykładnia sprzeczna z Konstytucją, nie uwzględniająca wyroku TK, jest nieakceptowalna.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w kontekście art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej zasady ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop mają charakter odmienny od regulacji dotyczących jego wysokości, a stosowanie ekwiwalentu zgodnie z przepisami nie może odwoływać się do normy ustalonej jako niekonstytucyjna.

Nie można przyjąć, aby art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej stanowił przeszkodę dla stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r. do stanów faktycznych sprzed tego dnia.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie przeszkadza w stosowaniu art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r. do stanów faktycznych sprzed tej daty.

W postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy, organ podatkowy i sąd są związane ostatecznymi decyzjami wydanymi wobec spadkodawcy i nie badają kwestii przedawnienia tych zobowiązań.

Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości powinno uwzględniać różnice w wysokości pomieszczeń spowodowane trwałymi elementami konstrukcyjnymi, a ich ocena wymaga pełnego postępowania dowodowego. Organ podatkowy winien dokładnie zbadać wpływ tych elementów na powierzchnię użytkową.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż organy mogą dochodzić zwrotu dotacji oświatowych uznanych za pobrane w nadmiernej wysokości, pomimo pierwotnej decyzji o ich przyznaniu, co zgodne jest z przepisami o finansach publicznych.

Cofnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych ze względu na nieprzestrzeganie warunków sprzedaży, mimo późniejszego stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia, pozostaje zasadne i nie uchybia prawomocności decyzji o cofnięciu.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, działając jako organ administracyjny, jest zobowiązany do wyczerpującego informowania stron o koniecznych dokumentach i terminach, aby umożliwić zgodne z prawem realizowanie przepisów, zwłaszcza w kontekście zwolnień wynikających z ustawy COVID-19.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną R. Sp. z o.o. w sprawie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego, uznając, że brak było naruszeń przepisów powszechnie obowiązujących uzasadniających zmianę orzeczenia sądu I instancji. Wyrok wydany zgodnie z art. 184 p.p.s.a.

Nałożenie kary pieniężnej na przedsiębiorcę za nieprawidłowe zgłoszenie danych w systemie SENT, które nie stanowiło incydentalnego uchybienia, nie narusza interesu publicznego i jest uzasadnione, gdy naruszenia mają charakter powtarzalny i wynikają z systemowego podejścia do obowiązków.

Zawieszenie postępowania administracyjnego na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 KPA jest zasadne, gdy rozstrzygnięcie zależne jest od wyniku równolegle toczącego się postępowania sądowoadministracyjnego, co czyni konieczność wstrzymania biegu sprawy administracyjnej do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowego.

Skarga kasacyjna musi szczegółowo określać naruszone przepisy oraz sposób ich naruszenia; brak takiej precyzji skutkuje jej oddaleniem przez sąd kasacyjny.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalając skargę kasacyjną, stwierdza konieczność stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu poprzedzającym nowelizację, z wyłączeniem części uznanej za niekonstytucyjną przez Trybunał Konstytucyjny, zapewniając zgodność z wyrokiem Trybunału.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż obowiązujące przepisy o ekwiwalencie pieniężnym za niewykorzystany urlop należy interpretować w sposób prokonstytucyjny, uwzględniając wyrok Trybunału Konstytucyjnego, co uprawnia do oddalenia kasacji organu administracyjnego.

Podstawą orzeczenia jest uznanie, że zaskarżone decyzje naruszały art. 115a ustawy o Policji w związku z art. 9 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach przez zastosowanie przepisów w sposób niezgodny z Konstytucją, przy jednoczesnym wymogu stosowania prokonstytucyjnej wykładni wynikającej z wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

Dane o wynagrodzeniach redaktorów publicznej spółki mogą stanowić informację publiczną, jeżeli ich działalność ma związek z funkcjami publicznymi, co wymaga szczegółowej analizy każdej osoby. Odmowa ujawnienia tych danych musi uwzględniać możliwość ich zgody na naruszenie prywatności.