W sprawach o przewlekłość postępowania administracyjnego Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że organ, który wobec długotrwałego załatwienia sprawy dochował ustawowych terminów, nie może być uznany za przewlekły, gdy opóźnienie jest spowodowane przyczynami obiektywnymi.

Oddalenie skargi kasacyjnej na przewlekłość postępowania wskazuje, iż standardy proceduralne dotyczące szybkości nie zostały naruszone, nawet przy dużym obciążeniu migracyjnym. Sąd uznaje decyzje organu w świetle racjonalnego wykorzystania dostępnych zasobów.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając trafność stanowiska, że postępowanie nie wyjaśniło wystarczająco okoliczności związanych z legalnością utwardzenia terenu działek, co uniemożliwia merytoryczne rozstrzygnięcie zgodności z Prawem budowlanym.

Spółka musi przedstawić pełną i rzetelną dokumentację potwierdzającą rzeczywiste wykonanie transakcji, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Brak odpowiednich dowodów, nawet wynikający ze śmierci prezesa, nie uzasadnia odstąpienia od tego wymogu.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w sytuacji, gdy wcześniejsze postanowienie o przedłużeniu terminu zwrotu VAT zostało uchylone, nie może to skutkować przerwaniem ciągłości uprawnienia do przedłużenia, o ile takie uchylenie nie jest prawomocne. Uchylenie wyroku WSA z tego powodu było niezasadne.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje równocześnie z innymi świadczeniami o analogicznym przeznaczeniu, jak specjalny zasiłek opiekuńczy. W przypadku zbiegu praw strona zobowiązana jest do wyboru przysługującego świadczenia oraz uchylenia konkurencyjnej decyzji, by nowe świadczenie mogło być przyznane od uprzedniej daty.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że inwestycja w postaci elektrowni fotowoltaicznej spełnia warunki uznania jej za odnawialne źródło energii, a decyzje organów administracyjnych i sądów niższej instancji o warunkach zabudowy oraz kwestie środowiskowe były zgodne z obowiązującym prawem.

Orzeczenie Sądu Okręgowego w Lublinie utrzymujące w mocy środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym w przypadku czynu stanowiącego wypadek mniejszej wagi z art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii narusza art. 70 ust. 4a ustawy i jest niezgodne z prawem.

" Pierwszeństwo rozpoznania wniosku dekretowego przed rozpoznaniem wniosku o odszkodowanie za nieruchomość warszawską nie stanowi elementu normy prawnej art. 215 u.g.n. Złożenie wniosku w oparciu o art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. (wniosku dekretowego) nie jest przesłanką zastosowania art. 215 ust. 2 u.g.n. Wniosek o ustalenie odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości może złożyć

Jeżeli przeszkoda do udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy przestaje istnieć przed wydaniem decyzji, obowiązkiem organu jest merytoryczne rozpatrzenie wniosku cudzoziemca, zgodnie z zasadą aktualności oraz art. 99 ust. 1 pkt 6 ustawy o cudzoziemcach.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane dopiero po uchyleniu decyzji o przyznaniu zasiłku opiekuńczego. Skarga M.C. została oddalona.

Dla oceny statusu strony w postępowaniu budowlanym decydujące znaczenie ma rzeczywiste, a nie jedynie potencjalne, oddziaływanie inwestycji na sąsiednią nieruchomość, które wymaga szczegółowego zbadania zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi.

Uchwała Rady Gminy w zakresie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest sprzeczna z prawem, o ile ingeruje w działalność górniczą określoną koncesjami. Gmina nie ma kompetencji do modyfikowania zasad eksploatacji złóż kopalin zawartych w koncesjach, a odpowiednie postanowienia MPZP są nieważne.

Przy uchwalaniu planu miejscowego gmina nie może ingerować w działalność górniczą regulowaną koncesją. Wyłączne prawo do określania warunków eksploatacji złoża należy do organu koncesyjnego." Analiza powinna obejmować fragment wyroku w zakresie pkt I, II i IV sentencji wyroku dotyczącej stwierdzenia nieważności części uchwały, zgodnie ze wskazanym zakresem art. 147 § 1 p.p.s.a.

Przepis art. 15z ustawy COVID-19 przedłuża jedynie termin składania wniosków o zezwolenie na pobyt czasowy, lecz nie wpływa na legalność pobytu cudzoziemca w Polsce; nie stanowi zatem przeszkody dla umorzenia postępowania pobytowego.

NSA potwierdził zasadność wydania decyzji o rozbiórce budynku powstałego w wyniku samowoli budowlanej, uznając brak naruszenia zasad postępowania administracyjnego przez organ II instancji.

Zażalenie P. sp. z o.o. na postanowienie z dnia 22 marca 2019 r. o pozostawieniu odwołania bez rozpatrzenia było niedopuszczalne ze względu na brak prejudykatu wymagającego jego rozpatrzenia przed zakończeniem zawieszonego postępowania odwoławczego.

Równowartość nienależnego świadczenia wynikająca z decyzji reprywatyzacyjnej dotyczącej nieruchomości warszawskich powinna być zwrócona na rzecz Skarbu Państwa, a nie Miasta Stołecznego Warszawy, z uwagi na zmiany w przepisach ustawy o komercjalizacji, które przewidują gromadzenie takich środków w Funduszu Reprywatyzacji.

W sprawie świadczeń pielęgnacyjnych kluczowym jest wyraźny związek przyczynowo-skutkowy między rezygnacją z zatrudnienia a faktycznym sprawowaniem ciągłej opieki. Istnienie innych dzieci zobowiązanych alimentacyjnie nie wyklucza prawa do świadczenia, jeśli jeden z członków rodziny faktycznie sprawuje opiekę.

Wyrok Sądu pierwszej instancji podlegający uchyleniu, gdyż nie doszło do naruszenia prawa procesowego przez organ podatkowy w kontekście instrumentalności wszczęcia postępowania karnego skarbowego celem zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Przy odmowie świadczenia pielęgnacyjnego należy ustalać bezpośredni związek rezygnacji z pracy z koniecznością opieki nad niepełnosprawnym i nie można wymagać, aby inne osoby zobowiązane do alimentacji podejmowały opiekę (art. 17 ust. 1 pkt 4 uś.r.).

Organ administracji publicznej nie narusza zasady szybkości postępowania i nie dopuszcza się przewlekłości, gdy prowadzenie sprawy cechuje się koncentracją dowodów i adekwatnością czynności w złożonym stanie prawnym, nawet przy znacznym czasie trwania postępowania.

§ 21 uchwały Rady Miasta Torunia niezgodny z ustawą o utrzymaniu czystości i porządku w gminach; przekracza uprawnienia rad gmin dotyczące regulacji obowiązków właścicieli psów, naruszając zasadę proporcjonalności i prawo własności.