Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, wskazując na konieczność ponownego rozważenia kwestii naruszenia praw dziecka w kontekście możliwości terapeutycznych na Kubie, uwzględniając wnioski biegłego psychiatry.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących transakcje, które nie miały miejsca w rzeczywistości, nie przysługuje, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że podatnik nie dochował elementarnych standardów należytej staranności w weryfikacji kontrahenta i pochodzenia towaru.

Założenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego mają prymat nad decyzją o warunkach zabudowy. Organ administracyjny słusznie odmówił zatwierdzenia projektu zagospodarowania, gdyż inwestycja była niezgodna z obowiązującym planem miejscowym.

Bezczynność administracyjna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w rozpoznaniu zażalenia T. sp. z o.o. miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, co uzasadnia uznanie jej za kwalifikowaną postać naruszenia praw strony.

NSA oddalił skargę kasacyjną uznając, że nałożenie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia było zgodne z prawem, a orzeczenia sądów niższej instancji i wcześniejsze rozstrzygnięcia TSUE skutecznie dostosowały polskie prawo do wymogów dyrektyw unijnych.

Prawidłowe zastosowanie procedur ważenia i brak możliwości miarkowania kary pieniężnej czynią decyzję organu o nałożeniu kary za przejazd pojazdem nienormatywnym, bez właściwego zezwolenia, zgodną z obowiązującym prawem administracyjnym.

Prawo do informacji publicznej obejmuje uzyskanie informacji przetworzonej, gdy jest to istotne dla interesu publicznego. Uzasadnienie odmowy udostępnienia musi szczegółowo wykazać zakres koniecznych nakładów oraz istotność informacji.

NSA uchylił wyrok WSA uchylający decyzję GITD, potwierdzając prawidłowość ustaleń dotyczących przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu. Skarga J.S. została oddalona, a koszty postępowania kasacyjnego zasądzone na rzecz GITD.

NSA potwierdził, że decyzja, na podstawie której strona nabyła prawo, nie może być zmieniona w trybie art. 154 k.p.a. Utrzymano, że skarga kasacyjna była niezasadna, gdyż zaskarżone decyzje były prawidłowo uzasadnione.

Odmowa wydania zaświadczenia o pełnieniu służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu jest zasadna, gdy brak jest w aktach osobowych potwierdzających dokumentów, a postępowanie wyjaśniające nie wykazało podstaw do uwzględnienia żądania.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA, zarzucając nieprawidłową wykładnię art. 57 rozporządzenia nr 1083/2006, i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania z uwzględnieniem kwestii trwałości projektu i ewentualnej oszukańczej upadłości.

Naruszenie prawa do obrony poprzez brak obowiązkowego udziału obrońcy stanowi uchybienie proceduralne, które skutkuje uchyleniem zaskarżonych wyroków i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd pierwszej instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż przedwcześnie wydano decyzję o uchyleniu zmiany nazwiska na podstawie niewykazania obywatelstwa polskiego, pomimo istnienia ważnej decyzji potwierdzającej obywatelstwo. Organ II instancji winien był dochować zasady pełnego wyjaśnienia stanu faktycznego.

Domek typu "holenderskiego", pełniący funkcję rekreacyjno-wypoczynkową, stanowi tymczasowy obiekt budowlany wymagający zgłoszenia zgodnie z prawem budowlanym, mimo obecności kół umożliwiających transport.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie zapewniającej ciągłą opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, jeżeli działalność opiekuńcza uniemożliwia podjęcie pracy zarobkowej, niezależnie od obecności innych zobowiązanych alimentacyjnie osób.

W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, przyznanie tego ostatniego jest możliwe dopiero po formalnym wygaśnięciu uprawnień do pierwszego świadczenia. Niezbędne jest usunięcie z obrotu prawnego decyzji przyznającej zasiłek opiekuńczy, aby skutecznie przyznać świadczenie pielęgnacyjne.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego kluczowe jest istnienie bezpośredniego związku między niepodejmowaniem zatrudnienia a koniecznością opieki nad osobą z niepełnosprawnością, bez względu na istnienie rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji.

Pobieranie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie wyklucza z góry przyznania świadczenia pielęgnacyjnego; konieczny jest jednak wykazany związek przyczynowy z niepodejmowaniem zatrudnienia i faktycznym zakresem opieki uniemożliwiającym pracę.

Przewlekłe prowadzenie postępowania przez Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w sprawie o udzielenie ochrony międzynarodowej może zostać uznane w przypadku braku racjonalnego uzasadnienia dla zwłoki, mimo wzmożonego wpływu spraw migracyjnych.

Przedłużenie terminu zwrotu podatku na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy o VAT jest dopuszczalne, gdy przed upływem ustawowego terminu zwrotu istnieją co najmniej uprawdopodobnione przesłanki wskazujące na potrzebę dalszej weryfikacji zasadności zwrotu, nawet jeśli przesłanki te wynikają z wątpliwości powstałych przy rozliczeniach za wcześniejsze okresy podatkowe.

Osoba pobierająca rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie ma prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, chyba że uprzednio zawiesi wypłatę renty. Konstrukcja prawa do świadczenia przed 1 stycznia 2024 r. wymagała spełnienia przesłanek przed datą nowelizacji.

Skarga kasacyjna (...) Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich została oddalona; Komisja powinna była stwierdzić nieważność decyzji reprywatyzacyjnej zamiast ją uchylać, biorąc pod uwagę niewystarczalność podstaw do uzyskania praw dekretowych wynikających z umowy sprzedaży spadku.

Spółka musi przedstawić pełną i rzetelną dokumentację potwierdzającą rzeczywiste wykonanie transakcji, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Brak odpowiednich dowodów, nawet wynikający ze śmierci prezesa, nie uzasadnia odstąpienia od tego wymogu.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając trafność stanowiska, że postępowanie nie wyjaśniło wystarczająco okoliczności związanych z legalnością utwardzenia terenu działek, co uniemożliwia merytoryczne rozstrzygnięcie zgodności z Prawem budowlanym.