Podmiot skupujący jako płatnik opłat wyrównawczych wynikających z nadwyżek w produkcji mleka nie może żądać stwierdzenia nadpłaty na podstawie Ordynacji podatkowej, jak opłaty te, przekazywane do budżetu UE, nie stanowią dochodu krajowego.

Podatnicy ubiegający się o zwolnienie z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. muszą wykazać, że infrastruktura kolejowa jest faktycznie udostępniana przewoźnikom kolejowym. Brak dostatecznego dowodu na takie udostępnienie wyklucza prawo do zwolnienia.

Decyzja o lokalizacji stacji bazowej telefonii komórkowej jako inwestycji celu publicznego, zgodna z prawem, precyzyjnie określa wniosek inwestycyjny, a wskazane niedokładności formalnoprawne nie naruszają meritum i nie uzasadniają uchylenia decyzji.

Decyzja zezwalająca na realizację inwestycji drogowej, która pozostaje w zgodzie z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach, może być utrzymana w mocy, nawet jeśli istnieją drobne rozbieżności w dokumentacji projektowej, pod warunkiem, że zmiany nie naruszają istoty inwestycji.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że z punktu widzenia ochrony przeciwpożarowej decydujące znaczenie ma faktyczne użytkowanie budynku, co pozwala odpowiednim organom kwalifikować budynek do właściwej kategorii zagrożeń, nawet wbrew formalnym danym z dokumentów.

Skarga kasacyjna M. sp. z o.o. została oddalona, albowiem wbrew zawartym zarzutom nie wykazano naruszenia przepisów istotnie wpływających na wynik sprawy. Zrzeczenie wierzytelności odbyło się zgodnie z art. 89 § 2 u.p.e.a., a niewykazanie usprawiedliwionych podstaw do uchylenia skargi skutkowało oddaleniem orzeczenia.

Podmiot wykonujący przejazd pojazdem nienormatywnym ponosi obiektywną odpowiedzialność administracyjną za naruszenie przepisów ruchu drogowego, niezależnie od winy. Zwolnienie z tej odpowiedzialności możliwe jest jedynie, gdy podmiot wykaże, że dochował należytej staranności, co nie miało miejsca w rozpatrywanej sprawie.

Decyzja o odmowie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy dla M.C. została wydana z naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego, co uzasadnia uznanie potrzeby uzupełnienia postępowania dowodowego, w szczególności w kontekście zbadania wpływu wyjazdu dziecka z terytorium RP na jego prawa konwencyjne.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w sprawach dotyczących informacji publicznej związanej z orzeczeniami o przestępstwach przeciwko wolności seksualnej, ochrona prywatności ofiar oraz uczestników ma pierwszeństwo nad jawnością, z uwagi na ich intymny charakter.

Informacja publiczna, wymagająca znacznego nakładu pracy i zasobów do jej przetworzenia oraz nie wykazująca szczególnej istotności dla interesu publicznego, może być uznana za przetworzoną, co uzasadnia odmowę jej udostępnienia.

Informacje dotyczące wielkości produkcji przedsiębiorstwa, jako informacje o wartości handlowej, mogą być objęte tajemnicą przedsiębiorstwa zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz art. 16 ust. 1 pkt 7 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku, i z tego powodu mogą być wyłączone z obowiązku udostępnienia.

Art. 2 ust. 2 ustawy nowelizującej z dnia 11 sierpnia 2021 r., przewidujący umorzenie z mocy prawa postępowań wszczętych po 30 latach od decyzji, ma charakter materialnoprawny i jego zastosowanie jest zgodne z prawem; naruszenie tego przepisu przez WSA uzasadniało oddalenie skargi.

Związanie gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest pojęciem szerszym od pojęcia zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej i nie wymaga faktycznego wykorzystywania nieruchomości do tej działalności.

Decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przenosząca odpowiedzialność za składki na M.C. jest ostateczna i stanowi podstawę do egzekucji administracyjnej. Zarzuty dotyczące niewłaściwego przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego są nieuzasadnione, jeżeli brak podstaw prawnych naruszenia postępowania.

Zawieszenie uznania organizacji producentów na podstawie art. 60 ust. 1 rozporządzenia 2017/891 jest uzasadnione w razie poruszania postępowania dotyczącego oszustwa, zapewniając ochronę interesów finansowych UE, nawet jeśli zarzuty dotyczą czynów sprzed obowiązywania przepisów.

W przypadku postępowań dotyczących zwrotu środków unijnych, skuteczne przerwanie biegu przedawnienia może prowadzić do utrzymania zobowiązania zwrotu środków pomimo upływu terminu przedawnienia, zgodnie z przepisami prawa unijnego i krajowego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że modernizacja ewidencji gruntów oraz ustalenie przebiegu granic działek zostały wykonane zgodnie z prawem. Skarżący nie wykazali naruszenia przepisów ani istotnych wad w modernizacji.

Powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 6 ust. 4 u.p.s.d., związane z uprawomocnieniem się orzeczenia sądowego, odnowuje termin biegu przedawnienia na wydanie decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe, czyniąc ten termin trzyletnim, licząc od końca roku uprawomocnienia orzeczenia.

Brak podstaw do uchylenia wyroku WSA. Odmowa odroczenia spłaty należności uzasadniona brakiem wykazania przez dłużnika przesłanek, w tym możliwości płatniczych, wymaganych przez przepisy rozporządzenia dotyczącego Wspólnej Polityki Rolnej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wniosek o udostępnienie informacji publicznej musi być precyzyjny i jasny. Bezczynność organu nie może być zarzucana, jeśli wniosek nie spełnia wymogów ustawy o dostępie do informacji publicznej.

O oddaleniu skargi kasacyjnej w sprawie odmowy pomocy mieszkaniowej decyduje brak wykazania przesłanek do przyznania uprawnień, przy czym organ działał w zgodzie z zasadami prawa administracyjnego, a NSA potwierdził, że skarga nie spełniała wymogów formalnych.

Nawet subiektywne przekonanie organu o nagłej bezprzedmiotowości wniosku o udostępnienie informacji publicznej nie zwalnia z obowiązku działania zgodnie z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej, a znaczne przekroczenie terminów rozpatrzenia wniosku stanowi rażącą bezczynność.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, wskazując na konieczność ponownego rozważenia kwestii naruszenia praw dziecka w kontekście możliwości terapeutycznych na Kubie, uwzględniając wnioski biegłego psychiatry.

Naruszenie prawa do obrony poprzez brak obowiązkowego udziału obrońcy stanowi uchybienie proceduralne, które skutkuje uchyleniem zaskarżonych wyroków i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd pierwszej instancji.