Gry oferowane na automatach przez T. Sp. z o.o. są grami hazardowymi wymagającymi koncesji, co uzasadnia wymierzenie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o grach hazardowych.
Postępowanie administracyjne dotyczące ograniczenia korzystania z nieruchomości na potrzeby publiczne prowadzone było prawidłowo, a decyzja organów jest zgodna z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz miejscowym planem zagospodarowania. Skarga kasacyjna nie zasługiwała na uwzględnienie.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając za prawidłową decyzję Wojewody o odmowie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, gdyż cel wywłaszczenia został uprzednio zrealizowany zgodnie z art. 137 ust. 1 u.g.n.
Nie jest dopuszczalne odmówienie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z powodu istnienia innych zobowiązanych alimentacyjnie członków rodziny, gdy wnioskodawca faktycznie sprawuje opiekę i z tego tytułu rezygnuje z zatrudnienia. Przy zbiegu uprawnień do świadczeń wymagane jest jednoznaczne oświadczenie o wyborze świadczenia.
Decyzja o umorzeniu postępowania budowlanego nie może być wydana bez wyegzekwowania ustalonych obowiązków ekspertyzy technicznej, jeżeli istnieją przesłanki mogące wskazywać na zagrożenie bezpieczeństwa, zgodnie z art. 138 § 2 K.p.a.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje podatnikowi, jeżeli na podstawie okoliczności danej transakcji mógł lub powinien był wiedzieć, że uczestniczy w czynnościach służących nadużyciom w podatku VAT; niedochowanie należytej staranności wyłącza dobrą wiarę podatnika.
Zaskarżony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dot. lokalizacji cmentarza jest nieważny z powodu istotnego naruszenia zasad jego sporządzania. Nie wyznaczono wymaganej strefy sanitarnej, co stanowi naruszenie przepisów u.o.c. i rozporządzenia w sprawie cmentarzy.
Podmiot uczestniczący w karuzeli podatkowej nie może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT, gdy istnieje wiedza o oszukańczej naturze transakcji. Zawieszenie przedawnienia wskutek postępowania karno-skarbowego jest legalne, jeśli nie służy wyłącznie przedłużeniu terminu.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż naruszenie fundamentalnych zasad postępowania administracyjnego przy podejmowaniu uchwał dotyczących zawieszenia prawa wykonywania zawodu lekarza uzasadnia uchylenie tych uchwał, w związku z czym oddala skargę kasacyjną, podtrzymując wyrok WSA.
Magazynowanie odpadów niebezpiecznych o pojemności przekraczającej 50 ton w oczekiwaniu na przetworzenie wymaga pozwolenia zintegrowanego; działalność taka potencjalnie zagraża środowisku i podlega regulacjom prawnym dotyczącym ochrony środowiska.
Naczelny Sąd Administracyjny, działając w granicach skargi kasacyjnej, oddala skargę inwestora i uznaje brak należytego uwzględnienia zarzutów dotyczących raportu środowiskowego oraz konsultacji społecznych za istotne dla rozstrzygnięcia.
Skarga kasacyjna dotycząca nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązkowego szczepienia ochronnego nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż kontrola sądowa odnosi się jedynie do zgodności z prawem zastosowania tego środka egzekucyjnego, bez badania podstawy samego obowiązku wynikającego z ustawy.
Skarga kasacyjna B. Sp. z o.o. została oddalona jako oczywiście bezzasadna z uwagi na niespełnienie wymagań formalnych oraz wadliwe sformułowanie podstaw kasacyjnych.
NSA oddala skargę kasacyjną wobec niezasadności zarzutów skarżącej C.M., potwierdzając legalność decyzji o pozwoleniu na budowę w kontekście prawa budowlanego i przepisów ochrony środowiska.
W sprawie dotyczącej odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że dokonane ustalenia faktyczne oraz niekwestionowane rażące naruszenia prawa wykluczają skuteczne podważenie decyzji organów niższych instancji i zasadność skargi kasacyjnej.
W sprawie dotyczącej odszkodowania za wywłaszczenie pod drogę, jeżeli prawomocne rozstrzygnięcie sądu cywilnego potwierdza skuteczność umowy cywilnoprawnej związanej z długiem przyszłym, postępowanie administracyjne w przedmiocie tego odszkodowania staje się bezprzedmiotowe.
NSA uznaje, że niezbędne jest dokonanie formalnego wyrejestrowania z systemu producentów rolnych oraz KRUS, aby uznać zaprzestanie prowadzenia gospodarstwa rolnego, co jest warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.
Grunty związane z likwidowaną linią kolejową, które nie są faktycznie udostępniane przewoźnikom, nie kwalifikują się do zwolnienia z podatku od nieruchomości. Faktyczne udostępnienie oraz wykorzystywanie w działalności gospodarczej są kluczowe dla stosowania zwolnień podatkowych.
Naczelny Sąd Administracyjny, kierując się granicami skargi kasacyjnej, oddala ją uznając, że podniesione zarzuty prawne i proceduralne są niewystarczające do uzasadnienia zmiany lub uchylenia zaskarżonego wyroku oraz decyzji administracyjnej dotyczącej zwrotu nienależnie pobranych płatności.
Sąd administracyjny uznał ustalenia organów dotyczące warunków zabudowy za prawidłowe, zgodne z zasadą dobrego sąsiedztwa oraz przepisami o planowaniu przestrzennym, nie stwierdzając uchybień prawnych.
Zgodnie z art. 184 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, jeżeli orzeczenie mimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu. Tym samym, w rozpoznawanej sprawie brak było podstaw do uwzględnienia skargi z uwagi na upływ terminu do jej wniesienia oraz brak zarzucanych rażących naruszeń prawa materialnego.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że używane rury stalowe mogą stanowić odpady, a ich przetwarzanie wymaga przestrzegania obowiązków wynikających z przepisów o gospodarce odpadami, w tym prowadzenia ewidencji i uzyskania odpowiednich zezwoleń.
Decyzja odwoławcza może zmieniać ograniczenia na nieruchomości, jeśli powiększenie czasowego zajęcia służy obiektywnej potrzebie realizacji celu publicznego i nie pogarsza w długoterminowym aspekcie sytuacji prawnej właściciela.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga kasacyjna Wojewody Małopolskiego jest bezzasadna, a uchybienia w postępowaniu administracyjnym dotyczące ustalania odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość uzasadniały uchylenie decyzji umarzającej postępowanie.