NSA uchyla wyrok WSA w Rzeszowie oraz decyzję DIAS z powodu braków w postępowaniu dowodowym, skutkujących niewłaściwym rozpoznaniem zdolności produkcyjnych S.B. oraz posiadania maszyn przez M.B.

Sąd administracyjny bada zasadność skargi na uchwałę organu podatkowego w aspekcie legalności decyzji o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia. Bada, czy instrumentalność wszczęcia postępowania była uzasadniona na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, nie bazując na powierzchownej analizie uzasadnień organów.

Organ podatkowy jest uprawniony do przedłużenia terminu zwrotu nadwyżki VAT do czasu zakończenia weryfikacji, o ile uzasadnione jest to istniejącymi wątpliwościami odnośnie do zasadności zwrotu wynikającymi z kontroli celno-skarbowej. Zasada ta działa w granicach materialnoprawnych obowiązków dochowania terminu doręczenia decyzji podatkowych.

Dokumenty dotyczące organizacji ruchu drogowego, w tym umowy zlecenia oraz projekty, stanowią informację publiczną i podlegają udostępnieniu jako dokumenty urzędowe. Brak ich udostępnienia kwalifikuje się jako bezczynność organu, lecz nie zawsze jako rażące naruszenie prawa.

Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej następuje wyłącznie wtedy, gdy wszczęcie postępowania karnego skarbowego ma rzeczywisty związek z niewykonaniem danego zobowiązania podatkowego i służy realizacji celów tego postępowania.

Na terenie objętym planem miejscowym z 2004 r., niejednoznacznie uchylonym przez plan z 2017 r., postępowanie o warunki zabudowy jest bezprzedmiotowe. Planistyczna determinacja następuje na podstawie obowiązującego planu, wykluczając decyzję o warunkach zabudowy.

Właściciele nieruchomości, które nie znajdują się w obszarze oddziaływania planowanej inwestycji, nie posiadają interesu prawnego uprawniającego do wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Obowiązek uiszczania opłaty abonamentowej za zarejestrowany odbiornik RTV trwa do czasu przedstawienia dowodu jego wyrejestrowania; zmiana miejsca zamieszkania czy przeniesienie prawa własności nie znoszą tego obowiązku.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że skarżąca wytworzyła sztuczne warunki do uzyskania płatności dla ONW, pozorując działalność rolniczą, co jest sprzeczne z art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

W przypadku wystąpienia przez wnioskodawcę o płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przy pozorowaniu działalności rolniczej, organ prawidłowo odmawia przyznania wsparcia, uznając stworzenie sztucznych warunków do osiągnięcia korzyści finansowych.

Skarżący nie posiadają przymiotu strony w postępowaniu nieważnościowym decyzji o pozwoleniu na budowę, gdyż nie wykazali interesu prawnego na podstawie art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego, co uzasadniało oddalenie ich skargi kasacyjnej.

NSA wskazuje, że do stwierdzenia samowoli budowlanej niezbędne jest precyzyjne ustalenie daty zakończenia budowy; niewłaściwe ustalenie tej daty stanowi naruszenie przepisów postępowania, co uzasadnia uchylenie wyroku i decyzji organów niższych instancji.

Odmowa uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy nie może być uzależniona od istniejących parametrów zjazdu; kwestia ta powinna być rozstrzygana w odrębnym postępowaniu administracyjnym, a nie podczas uzgodnienia w sprawie warunków zabudowy.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że postępowanie sądowe było dotknięte nieważnością z powodu udziału sędziego wcześniej orzekającego w tej samej sprawie jako członka organu administracji, co skutkuje uchyleniem wyroku WSA w Krakowie i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Postanowienie: Skarga kasacyjna J.K. została oddalona; nakaz rozbiórki budynku nadal obowiązuje z uwagi na brak dowodów pełnej jego realizacji. Wymagalność i prawidłowość decyzji o rozbiórce sąd uznał za potwierdzone.

Zawieszenie biegu terminów na podstawie ustawy COVID-19 obejmuje również terminy materialne, co pozwala na ich przywrócenie w sytuacjach związanych z pandemią.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że w sprawie dotyczącej obciążenia wierzyciela kosztami postępowania egzekucyjnego zastosowanie mają przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w brzmieniu obowiązującym przed 20 lutego 2021 r., jeżeli umorzenie postępowania nastąpiło przed tą datą.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że umorzenie obowiązku egzekucyjnego wobec skarżącej jest bezzasadne, gdyż obowiązek wynika z samodzielnego tytułu skarżącej z art. 71a § 9 u.p.e.a., a nie sukcesji prawnej.

Za nieuzasadnioną odmowę przedłożenia dokumentacji na żądanie organu podatkowego, wynikającą z braku obiektywnych przeszkód, mimo spełnienia formalnych zasad wezwania, podlega nałożenie kary porządkowej, co oznacza brak podstaw do jej uchylenia.

Rysunek miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wykazujący istotne sprzeczności z treścią tekstową oraz naruszenia proceduralne uzgodnień, podlega wzruszeniu w części uchwały. Zmiany planu winny być ponownie uzgadniane z właściwymi organami, co obejmuje sytuacje istotnych odstępstw od uzgodnionej wersji.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając ustalenia organów podatkowych i sądu pierwszej instancji za prawidłowe oraz zgodne z prawomocnym wyrokiem karnym, potwierdzając tym samym odmowę prawa do odliczenia podatku naliczonego przez skarżącego.

Dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości kluczowe znaczenie ma fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę. Opodatkowanie części hali garażowej stawką dla budynków związanych z działalnością gospodarczą wymaga ustalenia, czy jest ona wykorzystywana w takiej działalności.