Operat szacunkowy podlega ocenie formalnej przez organ egzekucyjny; jednak w przypadku przedstawienia kontroperatu, organ winien podjąć kroki w celu jego weryfikacji, w tym skonfrontować metodologię obu operatów, aby usunąć ewentualne wątpliwości.

Organ egzekucyjny jest zobowiązany do dokonania formalnej oceny operatu szacunkowego, a w przypadku uzasadnionych wątpliwości powinien zweryfikować go poprzez zasięgnięcie opinii organizacji zawodowej rzeczoznawców. Niedopuszczalne jest pominięcie analiz przedstawionych przez stronę mających na celu podważenie prawidłowości pierwotnego operatu.

Oceny projektu dokonywane przez organy administracyjne muszą uwzględniać specyfikę przedsięwzięcia oraz stosowane kryteria na poziomie infrastruktury, a nie całego przedsiębiorstwa.

Umowa o wykonanie usług montażowych, której przedmiot jest niedostatecznie określony i nie można jej poddać sprawdzianom wad fizycznych, stanowi umowę zlecenia, co uzasadnia obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu jej wykonywania, pomimo przeciwych stanowisk stron.

W przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej, sądowy organ egzekucyjny prowadzi egzekucję z danego składnika majątkowego, jednak nie podważa to prawa organu administracyjnego do wszczęcia egzekucji. Skarga kasacyjna na wyrok WSA, oddalona przez NSA jako niezasadna.

W przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej, sądowy organ egzekucyjny jest właściwy tylko do prowadzenia egzekucji z majątku objętego zbiegiem, a administracyjny organ egzekucyjny zachowuje właściwość co do pozostałych elementów postępowania.

W przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej, sądowy organ egzekucyjny przejmuje prowadzenie egzekucji wyłącznie w odniesieniu do tego elementu majątkowego, którego zbieg dotyczy, a administracyjny organ egzekucyjny pozostaje nadal właściwy do prowadzenia postępowania administracyjnego dla innych składników.

Umowy o wygłoszenie wykładów dotyczące powszechnej tematyki, niezawierające indywidualnych cech wytworu, nie stanowią umów o dzieło, lecz umowy o świadczenie usług podlegające ubezpieczeniu zdrowotnemu, do których stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Umowa o świadczenie usług, polegająca na działaniach typowych dla umowy zlecenia, skutkuje obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, nawet jeśli umowa została nazwana umową o dzieło, co nie wpływa na jej faktyczny charakter prawny.

Umowy o świadczenie usług, realizowane jako montowanie elementów złączy meblowych, nie stanowią umów o dzieło w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, podlegają zatem reżimowi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniach, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego. Oddalenie skargi kasacyjnej przez NSA wynikło z prawidłowej kwalifikacji umów pod kątem obowiązku tego ubezpieczenia.

Skarga kasacyjna nie zasługiwała na uwzględnienie, gdyż skarżący nie wykazał spełnienia przesłanek do przyznania płatności w ramach wsparcia bezpośredniego, nie udowadniając rzeczywistego posiadania zgłoszonych zwierząt przez wymagany okres.

Świadczenia realizowane przez wspólników spółki w ramach zobowiązań określonych w art. 176 k.s.h., posiadające charakter usług ciągłych, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego jako umowy o świadczenie usług (art. 750 k.c.), zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Decyzja o nakazie rozbiórki częściowo zawalonego budynku inwentarskiego, oparta na art. 67 ust. 1 Prawa budowlanego, z uwagi na zagrożenie bezpieczeństwa, została uznana za zgodną z prawem przez sądy administracyjne. Brak podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji i zarzuty proceduralne skargi uznano za bezzasadne.

W przypadku uprawdopodobnienia naruszenia interesów osób trzecich w związku z wykonywaniem pozwolenia wodnoprawnego, organ administracyjny ma prawo nałożenia obowiązku wykonania ekspertyzy dla ustalenia wystąpienia szkód i ewentualnej potrzeby zmiany pozwolenia.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylając wyrok, zwrócił uwagę na naruszenie prawa do obrony poprzez zaniedbanie powiadomienia strony o zmianie trybu rozpoznania sprawy na posiedzenie niejawne, co skutkowało nieważnością postępowania przed sądem I instancji.

Nie zachodziły przesłanki prawne do ograniczenia jawności danych osobowych w ewidencji partii politycznych przed nowelizacją przepisów w sierpniu 2021 r., przez co udostępnienie tych danych w BIP było zgodne z prawem. Skarga kasacyjna Prezesa została oddalona.

Zastosowanie przez organ egzekucyjny środków egzekucyjnych w postaci równoczesnego zajęcia nieruchomości i rachunku bankowego wobec długotrwałych zaległości podatkowych zobowiązanego nie narusza zasady proporcjonalności i jest zgodne z przepisami o postępowaniu egzekucyjnym.

Istotność odstępstwa od projektu budowlanego wymaga wszechstronnej oceny najprawdopodobniej, ograniczenie analizy do wpływu poza działką będącą własnością innego podmiotu jest niewłaściwe, jeśli zmiana wpływa na możliwość jej zagospodarowania.

Informacje dotyczące umowy o dofinansowanie instalacji termicznego przekształcania odpadów oraz związane z tym wnioski stanowią informację o środowisku. Decyzja NFOŚiGW została uchylona z przyczyn proceduralnych, jako wydana na podstawie niewłaściwych przepisów. Skarga kasacyjna została oddalona.

Oddalenie skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że projekt budowlany, niezgodny z wymaganiami technicznymi oraz miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, uzasadnia odmowę udzielenia pozwolenia na budowę.

Transformatory wewnątrz budynku hotelowego stanowią odrębne budowle podlegające odrębnemu opodatkowaniu. Przejściowe niewykorzystywanie nieruchomości w działalności gospodarczej nie zmienia jej kwalifikacji podatkowej jako związanej z działalnością gospodarczą.

Rozbiórka budynku nie wymaga zgody właściciela sąsiedniej działki, a wykonanie jej zgodnie z projektem i ekspertyzami nie narusza prawa, jeśli budynki są konstrukcyjnie niezależne. Decyzje administracyjne były prawidłowe i nie naruszają interesów prawnych skarżącej.

Naczelny Sąd Administracyjny stanowi, iż ojciec skarżącej utracił obywatelstwo polskie w dniu nabycia obywatelstwa izraelskiego przez jego matkę, co wyklucza potwierdzenie obywatelstwa polskiego dla skarżącej. Interpretacja art. 13 i 11 ustawy z 1920 r. wskazuje na pochodne stosowanie zasady jednolitości obywatelstwa w przypadku śmierci "głowy rodziny".