Wydatki związane ze zbyciem przedsiębiorstwa mogą być uznane za koszty ogólne całokształtu działalności opodatkowanej VAT, uzasadniając odliczenie podatku naliczonego, o ile działalność opodatkowana jest kontynuowana po zbyciu. (NSA, wyrok z dnia 13 czerwca 2025 r., sygn. akt I FSK 583/23).

Skarżący, którego przedsiębiorstwo weszło w skład zbycia, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty zbycia jako związanych z działalnością opodatkowaną VAT, gdyż są one uznawane za koszty ogólne działalności gospodarczej.

Rodzicielskie świadczenie uzupełniające nie przysługuje osobie, której suma dochodów z emerytury i innych źródeł przekracza wysokość najniższej emerytury, co należy ustalać również poprzez uwzględnienie diet niewyłączonych z opodatkowania.

W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej, podmiot wywodzący interes prawny z umowy cywilnoprawnej, bez wykazania posiadanego prawa materialnego, nie może być uznany za stronę w postępowaniu, gdy brak normy prawnej przyznającej takie uprawnienie.

Nieprawidłowe jest podnoszenie zarzutu naruszenia prawa materialnego w skardze kasacyjnej, który opiera się wyłącznie na polemice z ustaleniami faktycznymi dokonanymi przez sąd I instancji w sytuacji braku zarzutów naruszenia przepisów postępowania.

Przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracji publicznej, powodujące uchybienie terminom ustawowym, uzasadnia zarówno ocenę jego działania jako rażącego naruszenia prawa, jak i wymierzenie grzywny oraz przyznanie odszkodowania.

Skarga kasacyjna PKP S.A. dotycząca uznania nabycia z mocy prawa użytkowania wieczystego gruntów została oddalona, gdyż nie spełniono wszelkich przesłanek z art. 34 ustawy o komercjalizacji PKP, w szczególności związanych z historycznym posiadaniem nieruchomości.

Oddalenie skargi kasacyjnej Gminnej Spółdzielni wobec niezasadności zarzutów o rażące naruszenie prawa, przy jednoczesnej nieprecyzyjności postawionych zarzutów oraz braku wskazania konkretnych norm naruszonych rażąco w decyzjach administracyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając, że przodkowie powódki nie spełniają wymogów polskiego pochodzenia zgodnych z ustawą o cudzoziemcach i ustawą o repatriacji, co wyklucza możliwość przyznania zezwolenia na pobyt stały.

Osoba, która pobrała świadczenie z funduszu alimentacyjnego, jest zobligowana do jego zwrotu, gdy decyzja przyznająca świadczenie zostaje uchylona w wyniku wznowienia postępowania, niezależnie od jej subiektywnej świadomości co do zasadności pobranego świadczenia.

Zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, w tym bliźniacza, może być szeroko rozumiana w kontekście planowania przestrzennego, jeśli spełnia warunki prawne i zasady ładu przestrzennego; zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszeń procesowych i materialnoprawnych są bezzasadne.

Pokrycie dachowe w postaci blachy na rąbek stojący stanowi materiał imitujący dachówkę zgodnie z mpzp. Przestrzeń pod dachem budynku mieszkalnego wielorodzinnego jest zgodna z lokalnym planem jako poddasze użytkowe. Zaskarżone decyzje administracyjne, w części dotyczącej infrastruktury postojowej, nie wykazały naruszenia prawa.

Wydatki banku na Fundusz Pomocowy SGB są ponoszone w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, a więc mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

NSA utrzymuje, że dla przyznania pomocy społecznej posiadaczowi gospodarstwa rolnego przypisuje się dochód określony art. 8 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej, niezależnie od faktycznych przychodów. Zatem dochód z gospodarstwa wpływa na ocenę sytuacji dochodowej w ramach przywołanych przepisów.

Skarga kasacyjna M.P. od wyroku WSA w Krakowie z dnia 12 grudnia 2022 r. sygn. akt III SA/Kr 1058/22, dotycząca przyznania zasiłku celowego, oddalona. Organy prawidłowo ustaliły sytuację finansową Skarżącej, przyjmując dochód z posiadania 1,64 ha przeliczeniowego, zgodnie z art. 8 ust. 9 u.p.s., legalnie ograniczając przekazane wsparcie.

Dochód przypisywany samoistnemu posiadaczowi gospodarstwa rolnego, określony na podstawie art. 8 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej, stanowi obligatoryjną przesłankę oceny prawa do świadczeń z pomocy społecznej, niezależnie od rzeczywistego korzystania z gruntu.

W sytuacji przekroczenia kryterium dochodowego, przyznanie specjalnego zasiłku celowego wymaga wykazania szczególnie uzasadnionego przypadku, uzasadniającego udzielenie wsparcia pomocy społecznej, co nie zostało dowiedzione przez skarżącą.

Umorzenie postępowania administracyjnego po 30 latach od ogłoszenia decyzji na podstawie nowelizacji KPA z 2021 r. jest zgodne z Konstytucją RP, nie narusza zasady zaufania do prawa oraz nie wymaga rozproszonej kontroli konstytucyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż spółka, w której Skarb Państwa posiada pozycję dominującą, jest zobowiązana do udostępniania informacji publicznej, bez względu na tajemnicę przedsiębiorstwa, a wnioski o informację publiczną muszą być rozpatrywane zgodnie z ustawowymi procedurami.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że ocena legalności decyzji administracyjnej dokonana przez sąd pierwszej instancji była prawidłowa, a w sprawie nie zachodzą przesłanki do stwierdzenia nieważności tej decyzji ani podstaw do jej uchylenia.

Świadczenia powierzone wspólnikowi w trybie art. 176 KSH, cechujące się ciągłością, a nie powtarzalnością, mogą być traktowane jako umowa o świadczenie usług, prowadząc do podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Udostępnienie informacji publicznej w postaci uzasadnienia sądowego podlega ograniczeniom wynikającym z ochrony tajemnicy postępowania przygotowawczego, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz art. 241 § 1 Kodeksu karnego.

Administrator danych osobowych jest odpowiedzialny za zapewnienie ich ochrony zgodnie z RODO, niezależnie od zaangażowania podmiotu przetwarzającego, co potwierdza nałożenie kary pieniężnej na KSSiP za naruszenie bezpieczeństwa danych w procesie ich migracji.

Art. 100c i 100d u.p.o.u. mają zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, którzy złożą wniosek o zalegalizowanie pobytu, a owo zawieszenie terminów nie musi naruszać konstytucyjnego prawa do sądu. Skarga na bezczynność organu była bezzasadna.