Dostarczenie decyzji podatkowej w sposób zgodny z art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej skutkuje uznaniem prawidłowości doręczenia i wiąże się z koniecznością przestrzegania terminów odwoławczych. Skarga kasacyjna nie uwzględniona wobec braku podstaw do wzruszenia dotychczasowych ustaleń faktycznych.

Do zastosowania zwolnienia od podatku od nieruchomości, przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. c u.p.o.l., niezbędne jest wykazanie faktycznego, rzeczywistego wykorzystania budynków do prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; sama potencjalna możliwość takiego wykorzystania nie spełnia przesłanki ‘zajęcia’.

Zaskarżona decyzja ustalająca wysokość należności do zwrotu tytułem wydatków zastępczych była prawidłowa, gdyż skarżąca nie wykorzystała dostępnych środków prawnych na etapie postępowania administracyjnego; skarga kasacyjna została oddalona jako niezasadna.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w postępowaniu dotyczącym umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne ciężar dowodu wykazującego spełnienie przesłanek umorzenia spoczywa na wnioskodawcy, a niekompletność materiału dowodowego skutkuje oddaleniem skargi.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek, zarzucająca naruszenie przepisów prawa materialnego i procesowego, jest bezzasadna, jeżeli nie wykazano istotnego wpływu naruszeń na wynik sprawy.

W przypadku, gdy rzeczywiste wykonanie budowy odbiega od zgłoszenia, wymagając pozwolenia na budowę, procedura legalizacji samowoli budowlanej jest właściwa. Realizacja budynku o powierzchni przekraczającej 35 m² nie jest objęta zgłoszeniem.

W przypadku informacji wymagającej przetworzenia, prawidłowe jest jej nieudostępnienie w braku wykazania szczególnego interesu publicznego, a wymóg ten nie zostaje spełniony przez cele osobiste wnioskodawcy.

Decyzja o zezwoleniu na niezwłoczne zajęcie nieruchomości wymaga szczegółowego uzasadnienia faktycznego i prawnego, zgodnie z art. 124 ust. 1a u.g.n. oraz art. 108 k.p.a., które musi być dostosowane do specyficznych okoliczności każdej sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał skargę kasacyjną za niezasadną, stwierdzając prawidłowość postępowania egzekucyjnego oraz zgodność tytułów wykonawczych z orzeczeniami organów administracji, potwierdzając brak naruszeń proceduralnych.

Opłata produktowa, wynikająca z niezrealizowania obowiązku odzysku, określana jest decyzją na podstawie dokumentów DPR i DPO, które są wyłącznym dowodem realizacji tego obowiązku. Opłata nie stanowi administracyjnej kary pieniężnej, lecz mechanizm realizacji zasady "zanieczyszczający płaci".

NSA potwierdza, iż zarządzenie pokontrolne wydane przez DRZGW nie może opierać się na stwierdzonych za nieważne decyzjach wodnoprawnych oraz że Prawa wodne (art. 341 ust. 2) nie umożliwiają określenia terminów dla realizacji obowiązków pokontrolnych, co skutkuje utrzymaniem w mocy wyroku WSA uchylającego takie zarządzenie.

Na gruncie art. 39 i 39a Prawa oświatowego gmina ma obowiązek zapewnić dowóz niepełnosprawnemu dziecku do szkoły i nie może go zbywać na rodziców. Decyzja Burmistrza w przedmiocie odmowy była sprzeczna z prawem, co uzasadniało jej uchylenie przez sąd.

Brak spełnienia przez W.K. przesłanek określonych w art. 15 ust. 6 ustawy o płatnościach nie uzasadnia przyznania płatności cukrowej. Beneficjent ponosi odpowiedzialność za prawidłowość danych we wniosku i jest zobowiązany do zwrotu nienależnie pobranej płatności.

Decyzja administracyjna o stwierdzeniu choroby zawodowej, oparta na wysokim prawdopodobieństwie wynikającym z narażenia zawodowego, jest zgodna z prawem, jeśli brak jest dowodów na przyczyny pozazawodowe. Stwierdzona choroba zawodowa może być uzasadniona nawet bez pomiarów z okresu zatrudnienia, jeśli istnieją dowody na narażenie na czynniki szkodliwe.

NSA podtrzymał decyzję odmowną w zakresie przyznania płatności rolnośrodowiskowej, wskazując, iż brak realizacji zobowiązania rolnośrodowiskowego, poparty dowodami na sztuczne stworzenie warunków do uzyskania płatności, uzasadnia odmowę jej przyznania.

W postępowaniu o nadanie tytułu profesora recenzenci muszą reprezentować tę samą dziedzinę nauki co dyskryminowana we wniosku dyscyplina, co gwarantuje prawidłową ocenę dorobku naukowego. Wadliwa wykładnia ww. przepisu przez sąd pierwszej instancji skutkuje uchyleniem wyroku.

Definicja "marnowania żywności" zawarta w ustawie o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności odnosi się wyłącznie do żywności, która w chwili wycofania z dystrybucji spełnia wszystkie wymogi prawa żywnościowego; tym samym jej rozszerzanie na żywność będącą odpadem jest niedopuszczalne.

Niedotrzymanie terminu płatności trzech kolejnych rat powoduje wygaśnięcie z mocy prawa decyzji o rozłożeniu zaległości podatkowej na raty, co skutkuje możliwością przystąpienia do egzekucji zaistniałego zobowiązania podatkowego.

Obowiązki przedsiębiorcy w zakresie bezpieczeństwa przewozów drogowych, w tym zapewnienia kierowcom odpowiednich badań, są niezależne od podstawowej formy zatrudnienia kierowcy, o ile wykonuje on zadania przewozowe na rzecz przedsiębiorstwa.

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji w przedmiocie oddalenia skargi na postanowienie umorzenia postępowania przez GIOŚ w sprawie nielegalnego przemieszczania odpadów przez A. sp. z o.o., wynikające z prawidłowości oceny dowodów przez organy administracyjne.

Złożenie ponownego wniosku dotyczącego choroby zawodowej, której przypadek został już prawomocnie rozstrzygnięty, stanowi przesłankę do odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego z uwagi na zasadę res iudicata, co wyklucza powtórne postępowanie w tej samej sprawie.

Jeżeli podmiot, który nie uczestniczył w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, wnosi odwołanie, organ powinien w pierwszej kolejności zbadać jego terminowość przed oceną przesłanek podmiotowych. Zaniedbanie tej kolejności skutkuje wadliwością orzeczenia o niedopuszczalności odwołania.