Opłatami za czynności w ramach zapobiegawczego nadzoru sanitarnego mogą być objęte wszystkie koszty związane z wydaniem orzeczeń administracyjnych, w tym procesowe, techniczne i wyjaśniające, o ile wykazują one związek z przeprowadzaniem nadzoru.

Naczelny Sąd Administracyjny ustalił, że wydawanie postanowień w ramach nadzoru sanitarnego uzasadnia naliczanie opłat za wszystkie czynności podejmowane w tym trybie, niezależnie od ich standardowego charakteru, chyba że prawo przewiduje wyraźnie inne regulacje.

Opłaty za czynności zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, określone w art. 36 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, obejmują wszystkie związane czynności, bez potrzeby odróżniania ich jako standardowe czy ponadstandardowe. Ustalenie wysokości opłat opiera się na przepisach szczególnych, a nie kodeksowych zasadach kosztów postępowania.

Egzekucja administracyjna może być wszczęta na podstawie ostatecznej decyzji określającej wymagalne zobowiązanie bez wcześniejszego doręczenia upomnienia, jeśli decyzja została prawidłowo doręczona, co potwierdza jej ostateczność i wykonalność.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż nałożenie obowiązku rozbiórki utwardzenia z kostki brukowej przez organy nadzoru budowlanego było prawidłowe, a dowód z opinii biegłego nie był obligatoryjny, podtrzymując decyzje organów administracyjnych i WSA.

Bratanica osoby z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności nie jest uprawniona do świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli nie ciąży na niej obowiązek alimentacyjny względem tej osoby, jak wymaga tego art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że decyzje organów obu instancji były prawidłowe i zgodne z prawem, nie stwierdzając naruszeń prawa materialnego ani procesowego w kontekście oddalenia wniosku o większe zwolnienie z opłat za pobyt w DPS. Żadna z podniesionych okoliczności nie spełniła przesłanek art. 64 u.p.s.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie wyłącza zastosowania nowego brzmienia art. 115a ustawy o Policji dla stanów faktycznych sprzed jego wejścia w życie; wykluczenie stosowania normy niekonstytucyjnej art. 115a jest zasadne mimo braku formalnego wyroku organu w tej sprawie.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody do stosowania wobec policjanta zasad ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, określonych w konstytucyjnym brzmieniu art. 115a ustawy o Policji, w brzmieniu nadanym od 1 października 2020 r.

Zbyt ogólnikowy i niejednoznaczny opis zdarzenia przyszłego we wniosku o interpretację przepisów podatkowych uzasadnia odmowę wszczęcia postępowania interpretacyjnego, co zgodnie z art. 165a Ordynacji podatkowej przesądza o prawidłowości odmowy rozpoznania skargi kasacyjnej.

Nieruchomość położona w Sopocie przy ul. [...] użytkowana była zgodnie z celem użyteczności publicznej; wniosek o jej zwrot nie znajduje podstaw prawnych, a wywłaszczone prawa użytkowania wieczystego nie podlegają zwrotowi.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, iż mimo błędnej wykładni części przepisów przez Sąd I instancji, wyrok odpowiada prawu, potwierdzając prawo do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop na zasadach zgodnych z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy nowelizującej w zw. z art. 115a ustawy o Policji nie wyklucza stosowania zasad ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy według przepisów obowiązujących od 19 października 2001 r., mimo że uznaje się je za wtórnie niekonstytucyjne.

Beneficjent środków pomocowych zobowiązany jest do weryfikacji warunków prawidłowości kontraktu, na podstawie którego przyznawane są płatności, przy czym brak dołożenia należytej staranności może uzasadniać konieczność zwrotu nienależnie uzyskanych środków.

Przewóz określonego towaru, zadeklarowanego jako odpad, obliguje przewoźnika do przestrzegania regulacji systemu SENT. Nieprzestrzeganie obowiązków monitorowania powoduje zasadne zastosowanie sankcji administracyjnych, nawet w kontekście utrudnień gospodarczych.

Obowiązek dostosowania godzin pracy aptek do uchwał rady powiatu, w tym pełnienia dyżurów nocnych, stanowi integralną część wymagań dotyczących obrotu produktami leczniczymi, umożliwiając organom inspekcji farmaceutycznej nakładanie decyzji administracyjnych nakazujących usunięcie uchybień.

NSA orzekł, że przepisy ustawy COVID-19 nie wykluczają możliwości przyznania wsparcia na podstawie art. 15gg, nawet po uzyskaniu świadczeń z art. 15g, pod warunkiem rozłączności okresów wsparcia lub ich zastosowania wobec różnych pracowników.

Skarga kasacyjna jest bezzasadna; uchybienia proceduralne w ocenie wniosku z 1985 r. uzasadniały uchylenie decyzji administracyjnych dotyczących użytkowania wieczystego.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie uniemożliwia stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu od 1 października 2020 r. do stanów faktycznych sprzed tej daty. Przepis ten jedynie kształtuje zasady ustalania ekwiwalentu, a nie jego wysokość.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że art. 9 ust. 1 ustawy z 14 sierpnia 2020 r. nie stanowi przeszkody w stosowaniu art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r. dla stanów faktycznych sprzed tej nowelizacji, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej i utrzymaniem wyroku WSA w mocy.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody dla stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r., co uzasadnia stosowanie przelicznika 1/21 dla ekwiwalentu za niewykorzystany urlop.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż przepisy art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej dotyczące ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, w zakresie odmiennych interpretacji, nie naruszają norm konstytucyjnych, co jednak nie wyklucza ich zastosowania z nowym współczynnikiem 1/21 od 1 października 2020 r.

Postanowienie NSA z dnia 9 lipca 2025 r. oddala skargę kasacyjną Głównego Geodety Kraju, uznając odmowę wszczęcia postępowania w kwestii ponaglenia za niezgodną z prawem, jako istotne naruszenie proceduralne i materialne.

Termin na złożenie wniosku o legalizację w razie wstrzymania budowy biegnie od dnia doręczenia ostatecznego postanowienia organu pierwszej instancji, co NSA potwierdził, oddalając skargę kasacyjną Podkarpackiego WINB.