Wniosek inwestora prywatnego o pozwolenie na budowę oraz dokumenty załączone do takiego wniosku, nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, dopóki nie zostaną zatwierdzone w formie decyzji administracyjnej. Informacją publiczną staje się dopiero decyzja administracyjna o pozwoleniu na budowę wraz z załącznikami.

Na podstawie art. 188 w zw. z art. 151 p.p.s.a., NSA uchylił zaskarżony wyrok WSA, uznając za zasadne niemal wszystkie zarzuty skargi kasacyjnej, oddalając skargę inwestora jako bezzasadną, podkreślając wiążący charakter negatywnych uzgodnień.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, pozostając w bezczynności w postępowaniu koncesyjnym, uchybił obowiązkowi powiązania żądanych dokumentów z ustawowymi wymaganiami. Bezczynność bez rażącego naruszenia prawa nie uprawniała do formalnego pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki dopuścił się bezczynności, nie dokonując rozpoznania wniosku koncesyjnego z uwagi na brak ustawowego odniesienia wezwań do uzupełnienia dokumentów. Wyrok WSA w tym zakresie jest uzasadniony i podlega utrzymaniu w mocy.

Uzasadnienie wyroku WSA musi być jasne i kompletne, zawierając logiczną operację prawną uzasadniającą orzeczenie, by umożliwić jego kontrolę instancyjną oraz zgodność z art. 141 § 4 p.p.s.a.

W postępowaniu dotyczącym wykroczenia z art. 120 § 1 k.w., gdy przywłaszczony surowiec jest już przerobiony, nie można przypisać czynu z tego przepisu. Wyrok oparty na błędnej kwalifikacji prawnej podlega uchyleniu, a postępowanie umorzeniu z powodu upływu terminu przedawnienia.

Opłaty za czynności zapobiegawczego nadzoru sanitarnego obejmują także działania standardowe i są uzasadnione, jeżeli wykazują związek z nadzorem sanitarnym, przy uwzględnieniu szczególnych regulacji dotyczących rozliczania kosztów przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Umowy cywilnoprawne zawierane przez uczelnię z wykładowcami mają charakter umów o świadczenie usług, gdy brakuje indywidualizowanych wyników popartych weryfikowalnym rezultatem, co zasadniczo kwalifikuje je do obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego.

Za czynności takie jak uzgadnianie postanowień lokalizacyjnych przez organy nadzoru sanitarnego, gdy nie wiążą się one z ponadstandardowymi działaniami, takimi jak badania laboratoryjne, nie można nakładać opłaty, jeśli organ nie wykazał specyficznych kosztów wynikłych z nadzoru.

Wymagalność obowiązku szczepień ochronnych, mimo wyroku TK dotyczącego niezgodności prawnej niektórych przepisów, pozostaje w mocy w okresie odroczenia, gwarantując realizację interesu publicznego i ochronę zdrowia społeczności.

Obowiązek szczepień ochronnych jest prawnie wymagalny, nawet w obliczu wcześniejszego orzeczenia Trybunału, gdy materiał dowodowy nie wskazuje przeciwwskazań medycznych, a istota obowiązku nie została podważona skutkami prawnymi orzeczenia.

Nie podlegają uwzględnieniu zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące ustalenia warunków zabudowy. Decyzja jest zgodna z prawem. Analiza urbanistyczna oraz związanie oceną prawną wcześniejszych wyroków zostały właściwie przeprowadzone. Skarga kasacyjna jest niezasadna i została oddalona.

Informacja o niespełnieniu obowiązku selektywnej segregacji odpadów nie może być skutecznie przekazana jedynie poprzez naklejki na pojemnikach; organ musi w sposób formalny powiadomić właściciela nieruchomości, co jest konieczną przesłanką do nałożenia podwyższonej opłaty zgodnie z art. 6ka ust. 1 u.c.p.g.

Organ administracji, przesyłając stronie kopię decyzji administracyjnej, nie wypełnia obowiązku doręczenia decyzji zgodnie z art. 109 § 1 k.p.a., co stanowi bezczynność z rażącym naruszeniem prawa, uzasadniającą oddalenie skargi kasacyjnej.

Wniosek o świadczenie pielęgnacyjne nie wymaga wykazania obiektywnej niezdolności innych osób do opieki. NSA uznaje, że całodobowa opieka nad niepełnosprawnym może skutkować prawem do świadczenia, niezależnie od obowiązków innych krewnych.

Skargi kasacyjne Ministra Rolnictwa i Skarbu Państwa są bezzasadne. Ocena Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, uznająca nieważność decyzji Ministra z powodu braku wykazania rażącego naruszenia prawa przez Wojewodę w 2011 r., jest prawidłowa.

Oświadczenie woli radnego o zrzeczeniu się mandatu dotknięte istotnym błędem może zostać cofnięte w sytuacjach wyjątkowych, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosowanymi odpowiednio w prawie publicznym.

NSA uchyla wyrok WSA i nakazuje ponowne rozpoznanie sprawy, podkreślając konieczność pełniejszej analizy prawnej i wskazania naruszeń prawa materialnego i proceduralnego dotyczących zwolnienia z podatku nieruchomości.

Decyzja organu administracji nakazująca demontaż drzwi otwierających się na zewnątrz, ograniczających szerokość drogi ewakuacyjnej w budynku wielorodzinnym, nie narusza przepisów prawa budowlanego, ponieważ spełnia wymogi § 239 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych.

W sytuacjach braku formalnego tytułu prawnego do użytkowanej działki, jeśli działka nie jest własnością organów publicznych, kluczowe jest faktyczne gospodarowanie i ponoszenie ryzyka działalności rolniczej, co może stanowić podstawę do przyznania płatności ekologicznej.

Należy uznać za zgodne z prawem odmowę umorzenia zaległych odsetek przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, gdy przesłanki całkowitej nieściągalności długu, określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, nie zostały spełnione.

Skarga kasacyjna spółki G. dotycząca decyzji o pozwoleniu na budowę nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż organy administracyjne działały zgodnie z prawem, a podniesione zarzuty nie znalazły potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym.

Skarga kasacyjna oddalona jako bezzasadna ze względu na brak podstaw prawnych i niewykazanie naruszenia prawa materialnego lub proceduralnego przez sąd pierwszej instancji.

Negatywna opinia Prokuratora Generalnego dotycząca udzielenia koncesji, oparta na powiązaniach karnych wspólnika komplementariusza, jest zasadna w sytuacji potencjalnego wpływu na rękojmię należytego wykonania działalności objętej koncesją.