W procesie aktualizacji operatu ewidencji nie można autonomia⟨n⟩ie wykreślać trwałego zarządcy bez uprzedniej decyzji potwierdzającej wygaśnięcie zarządu zgodnie z obowiązującymi przepisami, a braki formalne skargi kasacyjnej uniemożliwiają jej uwzględnienie.

Naczelny Sąd Administracyjny, rozstrzygając skargę kasacyjną Marszałka Województwa, uznał brak zasadności zarzutów naruszenia prawa, podtrzymując odmowę aktualizacji operatu ewidencji gruntów, z uwagi na prawidłowe stosowanie przepisów ustawy Prawo wodne i Prawo geodezyjne.

Skarga kasacyjna wobec wyroku odmawiającego umorzenia zadłużenia składkowego jest niezasadna; kształtowaną na wnioskodawcy ciężkiej sytuacji majątkowej ocenia się w granicach uznania administracyjnego w świetle art. 28 ust. 3a u.s.u.s.

Sąd oddala skargę kasacyjną z uwagi na brak wykazania naruszenia prawa materialnego i formalne błędy skargi kasacyjnej, pozostawiając w mocy wyrok oddalający wniosek o aktualizację operatu ewidencyjnego.

Skarga kasacyjna oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że Wojewódzki Sąd Administracyjny prawidłowo ocenił decyzje administracyjne, a przedstawione zarzuty brakujące podstaw formalnych nie pozwalały na merytoryczne rozpoznanie skarżonych kwestii.

NSA nieuzasadnione uznał zarzuty Marszałka Województwa wobec decyzji odmawiającej aktualizacji operatu ewidencji gruntów, wskazując na formalne braki skargi i brak kompetencji organów do samodzielnego rozstrzygania statusu prawnego nieruchomości.

Ewidencja gruntów i budynków nie podlega samodzielnym modyfikacjom bez odpowiednich decyzji administracyjnych. Sformułowanie skargi kasacyjnej musi odpowiadać wymogom formalnym, wskazując konkretne podstawy i akty prawne.

Jednostka samorządu terytorialnego, której organ decyzją w pierwszej instancji przejętą nieruchomość na drogi publiczne, nie posiada legitymacji procesowej do zaskarżenia swojej decyzji. NSA uznał, iż ochrona praw jednostki nie wymaga przyznania jej statusu strony w postępowaniach administracyjnych.

Sąd uznał, że proces oceny wniosku o dofinansowanie został przeprowadzony zgodnie z obowiązującymi przepisami i regulaminem, a skarżący nie wykazał uchybień mogących istotnie wpłynąć na wynik sprawy.

Decyzja o zwrocie dotacji oświatowej wydana wobec organu prowadzącego szkołę uznana została za prawidłową; Naczelny Sąd Administracyjny uznał za niezasadne zarzuty kasacyjne dotyczące niewykonalności decyzji i dopatrzył się zgodności z prawem w poprawności rozstrzygnięcia dotacyjnego.

Dla uzyskania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych do gruntów Skarbu Państwa konieczne jest posiadanie tytułu prawnego do tych gruntów, co nie narusza przepisów prawa unijnego ani Konstytucji RP.

Art. 18 ust. 4 ustawy o płatnościach nie narusza konstytucyjnych ani unijnych zasad prawnych, wymagając od rolników legitymowania się tytułem prawnym do działek z ZWRSP jako przesłanką do przyznania płatności bezpośrednich.

Art. 18 ust. 4 ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, wymagający tytułu prawnego do działek z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, nie narusza Konstytucji RP ani prawa UE, a wymóg ten jest zgodny z zasadą proporcjonalności.

NSA uznał, że brak podstaw kasacyjnych uniemożliwił uchylenie odmowy aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków, a zarzuty procesowe dotyczące zaniechania przez WSA naruszenia prawa okazały się nieuzasadnione.

Naczelny Sąd Administracyjny, stosując art. 61a § 1 k.p.a., zasadnie odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie wywłaszczenia, uznając brak interesu prawnego skarżącego, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej.

Jednostka samorządu terytorialnego, której własny organ wydał decyzję administracyjną w innej funkcji, nie posiada legitymacji procesowej do zaskarżenia tej decyzji, działając jednocześnie w obu rolach. Oddalono skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość umorzenia postępowania przez Wojewodę.

Decyzja administracyjna dotycząca zwrotu dotacji oświatowej, nakładająca obowiązek zwrotu na organ prowadzący, nie jest niewykonalna jedynie na podstawie subiektywnych odczuć strony o jej trudnej wykonalności, i zgodnie z prawem obciąża odpowiedniego beneficjenta dotacyjnego.

Dopuszczalne jest dokonanie nieistotnych odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego, jeśli działania te mieszczą się w ramach sanacyjnych działań nadzoru budowlanego i nie naruszają praw materialnych inwestora ani właścicieli sąsiednich nieruchomości.

Stwierdzenie wadliwej obsady sądu z uwagi na udział sędziego powołanego przez KRS ukształtowaną na mocy ustawy z 2017 roku, skutkuje bezwzględną przesłanką odwoławczą i uchyleniem wyroku do ponownego rozpoznania.

Raport sporządzony w ramach umowy pomiędzy twórcą a zamawiającym, stanowiący efekt samodzielnej, kreatywnej pracy i posiadający indywidualny, oznaczony rezultat, jest dziełem. Nie podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego jako umowa o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu.

Dla skuteczności wznowienia postępowania podatkowego, należy wykazać nowość dowodów nieznanych organowi w chwili decyzji. Brak nowości eliminuje możliwość wznowienia na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 O.p.

Zasada trwałości decyzji ostatecznych uniemożliwia wznowienie postępowania na podstawie nieistotnych dowodów; nowe okoliczności muszą być nieznane i istotne dla sprawy. Brak nowych istotnych dowodów wyklucza uchylenie decyzji podatkowej.

Uchwała MPZP dla obszaru, na którym toczy się postępowanie o ustalenie warunków zabudowy, czyni postępowanie bezprzedmiotowym, wymagającym umorzenia zgodnie z art. 105 § 1 K.p.a.

NSA potwierdził zgodność z prawem decyzji ustalającej opłatę planistyczną, przyjmując, że zmiana przeznaczenia nieruchomości na terenie objętym nowym planem miejscowym skutkuje wzrostem jej wartości.