Brak jednoznacznych, wiarygodnych dowodów potwierdzających wywóz towaru poza UE uzasadnia unieważnienie zgłoszenia celnego wywozowego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną uznając, że powołanie sędziów nie narusza standardów prawnych, a odmowa wszczęcia postępowania nadpłatowego była zgodna z obowiązującymi przepisami prawa materialnego i procesowego.

W przypadku braku wystarczających dowodów potwierdzających wywóz towaru z obszaru celnego UE, organ celny ma prawo unieważnienia zgłoszenia celnego, co potwierdza zgodność z art. 335 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego i odpowiednią ocenę materiału dowodowego przez organ władzy.

Interpretacja indywidualna podatkowa jest nieważna, jeśli nie zawiera szczegółowego uzasadnienia, które odnosi się do toków rozumowania i przedstawia odmienne stanowisko organu interpretacyjnego, a tym samym nie spełnia wymogów proceduralnych określonych w art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej.

Sąd uznał, że rzeczywiste i poważne używanie znaku w kontekście ochrony obejmuje wszystkie towary mieszczące się w klasie 25 (odzież), a nie jedynie wąską, wyspecjalizowaną podkategorię towarów, jak odzież rowerowa, termiczna czy przeciwdeszczowa.

Zwrot w art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. "jest udostępniana przewoźnikom kolejowym" powinien być rozumiany jako faktyczne, a nie potencjalne udostępnienie. Linia wąskotorowa niewykorzystywana do przewozów nie kwalifikuje się do zwolnienia podatkowego.

NSA potwierdził uchybienia proceduralne Prezesa NFZ w procesie ustalania charakteru prawnego umowy o playlists, podkreślając potrzebę pełnej analizy okoliczności kontraktu, co uchyla zaskarżoną decyzję w zakresie zakwalifikowania umowy jako oświadczenia usług.

NSA potwierdza uchylenie decyzji Prezesa NFZ przez WSA z powodu proceduralnych uchybień w ustaleniu charakteru umowy jako dzieła, wymuszając przeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego celem jej klasyfikacji.

Nałożenie na przewoźnika kar pieniężnych na podstawie dwóch różnych ustaw za naruszenia przewozu nienormatywnym pojazdem nie narusza zasady ne bis in idem, gdyż każde z naruszeń jest rozpatrywane odrębnie, zgodnie z reżimem odmiennych aktów prawnych.

Wprowadzenie terminów na stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych wyklucza możliwość ich uchylenia po upływie 30 lat od doręczenia, co skutkuje obowiązkiem umorzenia postępowań nadzwyczajnych z mocy prawa.

NSA uchylił wyrok WSA, uznając za zasadne zarzuty skargi kasacyjnej, wskazując na brak wykazania przez skarżącego legitymacji poprzez naruszenie realnego i konkretnego interesu prawnego według art. 101 u.s.g. Konieczne nowe rozpoznanie sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za nieznajdujące podstaw prawnych wymierzenie kary pieniężnej za tablice reklamowe powstałe legalnie przed wejściem w życie uchwały krajobrazowej, wskazując na konieczność wypłaty kompensacji za ograniczenia narzucone przez uchwałę wbrew art. 21 i art. 2 Konstytucji RP.

Decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego podlega uchyleniu z uwagi na istotne naruszenia przepisów postępowania administracyjnego oraz prawa materialnego, w szczególności art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej, uniemożliwiające utrzymanie jej w obrocie prawnym.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu hipotecznego – zarówno klauzule ryzyka walutowego, jak i klauzule przeliczeniowe odsyłające do tabel kursowych banku – określają główne świadczenia stron i jako nietransparentne mają charakter abuzywny. Ich eliminacja prowadzi do nieważności umowy w całości, gdyż powoduje upadek mechanizmu indeksacji, ryzyka kursowego i powiązania z LIBOR, zmieniając istotę umowy

Narzucona przez skarżącego wykładnia art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. jest niezgodna z prawem; koszt uzyskania przychodów to nie koszt historyczny, lecz wartość bilansowa spółki przekształcanej.

W przypadku umowy, której przedmiotem jest stworzenie unikalnej playlisty, konieczne jest wszechstronne zbadanie jej treści oraz analizy okoliczności zarówno zawarcia, jak i wykonania, by ustalić jej charakter prawny – jako umowy o dzieło lub umowy o świadczenie usług.

Podatnik nie może korzystać ze zwolnienia z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. w sytuacji, gdy infrastruktura kolejowa jest nieczynna, a zarządca infrastruktury faktycznie nie udostępnia jej przewoźnikom kolejowym.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Komisja Nadzoru Finansowego słusznie nałożyła karę na PSDM za naruszenie zasad uczciwego obrotu i obowiązku działania profesjonalnie. Zarzuty dotyczące przedawnienia nie znajdują podstaw, a sankcje za wielokrotne naruszenia były uzasadnione.

Objęcie udziałów w spółce celowej przez podmiot zarządzający portem nie uprawnia do zastosowania zwolnienia podatkowego, jeśli nie realizuje bezpośrednio określonych w ustawie celów związanych z infrastrukturą portową.

Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości uzależnione jest od faktu zakończenia prac związanych ze wznoszeniem obiektu budowlanego lub od rozpoczęcia jego użytkowania przed ostatecznym zakończeniem robót. Powstanie obowiązku podatkowego nie jest uwarunkowane uzyskaniem prawa do użytkowania budynku.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości dla infrastruktury kolejowej przysługuje wyłącznie wtedy, gdy jest ona faktycznie udostępniana przewoźnikom kolejowym; samo potencjalne umożliwienie korzystania z infrastruktury nie spełnia warunków określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W sprawie dotyczącej zgłoszenia znaku towarowego "4protekt" NSA uchylił wyrok WSA oraz decyzje Urzędu Patentowego z powodu wadliwej oceny podobieństwa znaków na podstawie art. 132¹ ust. 1 pkt 3 p.w.p. przez nadanie nadmiernego znaczenia poszczególnym elementom zamiast całościowej oceny wrażenia wizualnego, fonetycznego i znaczeniowego.

Decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej winna być adresowana do centrali spółki, nie jej oddziału. Nieprawidłowe określenie adresata narusza przepisy proceduralne, co skutkuje uchyleniem decyzji wymierzającej karę.

W sprawach dotyczących kwalifikacji umowy o dzieło, brak wszechstronnych ustaleń faktycznych dotyczących okoliczności jej zawarcia oraz realizacji skutkuje uchyleniem decyzji administracyjnej na podstawie naruszenia przepisów procesowych. Organ zobowiązany jest do wnikliwej oceny warunków indywidualizujących dzieło nie wynikających wprost z umowy.