Zaświadczenie potwierdza stan faktyczny lub prawny istniejący w dniu jego wydania, a jego treść odzwierciedla dane, którymi organ dysponuje w swoich zasobach w tym dniu. Wydanie zaświadczenia nie jest poprzedzane postępowaniem dowodowym, charakterystycznym dla postępowania podatkowego, w ramach którego organ rozstrzyga o istnieniu lub nieistnieniu obowiązku podatkowego.
Dla uznania świadczeń rodzinnych za nienależnie pobrane, zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, wystarcza spełnienie warunków wskazanych w przepisie, pomijając świadomość beneficjenta co do nienależności poborów.
Decyzja kasacyjna organu odwoławczego jest uzasadniona, gdy postępowanie pierwszej instancji było wadliwe i nie zgromadzono wystarczających dowodów do jednoznacznego rozstrzygnięcia, co ma istotny wpływ na będące przedmiotem oceny zgodności z prawem decyzji.
Specjalny zasiłek celowy przyznawany jest wyłącznie w "szczególnie uzasadnionych przypadkach", które muszą cechować się nagłością, drastycznością, oraz poważnymi skutkami dla beneficjenta, a jego decyzja ma charakter uznaniowy, co oznacza, że nie każda sytuacja trudna dla strony kwalifikuje się do otrzymania takiego wsparcia.
W ramach uznania administracyjnego przy umorzeniu zadłużenia z funduszu alimentacyjnego w art. 30 ust. 2 ustawy alimentacyjnej decydujące jest wykazanie przez dłużnika sytuacji dochodowej i rodzinnej, przy czym wykazanie tych przesłanek nie oznacza automatycznie obowiązku umorzenia zadłużenia przez organ.
Kumulatywne pobieranie świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku stałego jest niemożliwe, a prawo do świadczeń rodzinnych ustala się od miesiąca, w którym wnioskodawca spełni wszystkie konieczne warunki uprawniające do ich przyznania, niezależnie od daty złożenia wniosku.
Decyzja o przyznaniu zasiłku celowego ma charakter uznaniowy, co oznacza, że nie jest oparta na automatyzmie przyznawania środków, lecz bierze pod uwagę okoliczności konkretnej sprawy, możliwości finansowe organu oraz zgodność zgłaszanych potrzeb z celami pomocy społecznej.
Wznowienie postępowania ma na celu stworzenie prawnej możliwości ponownego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i podjęcia ponownego rozstrzygnięcia sprawy zakończonej decyzją ostateczną, jeżeli postępowanie podatkowe przed organem podatkowym było dotknięte choć jedną z kwalifikowanych wad procesowych wymienionych w art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej.
Wznowienie postępowania ma na celu stworzenie prawnej możliwości ponownego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i podjęcia ponownego rozstrzygnięcia sprawy zakończonej decyzją ostateczną, jeżeli postępowanie podatkowe przed organem podatkowym było dotknięte choć jedną z kwalifikowanych wad procesowych wymienionych w art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej.
Decyzja o przyznaniu zasiłku celowego specjalnego ma charakter uznaniowy i wymaga wykazania, że sytuacja wnioskodawcy odbiega istotnie od innych trudnych przypadków objętych systemem pomocy społecznej, co nie zwalnia z konieczności spełnienia ustawowych kryteriów dochodowych.
Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest wykazanie bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, gdzie sprawowanie opieki jest przyczyną, a jednocześnie przeszkodą w podejmowaniu pracy zarobkowej.
Posiadanie nieruchomości przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą może skutkować jej opodatkowaniem wyższą stawką, o ile znajduje się w zasobach majątku przedsiębiorstwa i nie podjęto formalnych kroków jej wycofania z działalności gospodarczej, nawet jeśli nie jest faktycznie wykorzystywana do tych celów ze względu na zły stan techniczny.
Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia istotne jest faktyczne zaprzestanie wykonywania pracy i ustanie stosunku zatrudnienia, a nie samo zawieszenie wykonywania pracy, jak ma to miejsce w przypadku urlopu wychowawczego.
W decyzjach uznaniowych organ administracyjny musi rzetelnie ocenić materiał dowodowy i ustalić rzeczywiste potrzeby strony, w przeciwnym razie decyzje mogą zostać uznane za dowolne i podlegać uchyleniu.
Zgodnie z art. 262 § 1 pkt 2 i 2a Ordynacji podatkowej, organ podatkowy jest uprawniony do nałożenia kary porządkowej na stronę, która bezzasadnie nie przedłożyła żądanych dokumentów lub wyjaśnień, przy czym za usprawiedliwiające niewykonanie obowiązku traktuje się jedynie okoliczności niezależne od strony i niemożliwe do przezwyciężenia przy dołożeniu należytej staranności.
Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobie, która pobiera świadczenie socjalne o podobnym charakterze przyznane przez inne państwo, co wynika z zasady niedopuszczenia do kumulacji świadczeń o analogicznym charakterze w różnych państwach.
Nienależnie pobrane świadczenia rodzinne z tytułu przekroczenia kryterium dochodowego muszą być zwrócone, gdy świadczeniobiorca został prawidłowo poinformowany o skutkach uzyskania dochodu, a mimo to nie poinformował organu o zmianie sytuacji dochodowej (art. 30 ust. 2 pkt 1 u.ś.r.).