Budowa i rozbudowa obiektu budowlanego, który nie spełnia wymogów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jako trwale związanego z gruntem, wymaga odpowiedniego pozwolenia na budowę. Obiekt taki nie może być uznany za tymczasowy nawet, jeżeli posadowienie nie jest klasyczne, a trwałe związanie z gruntem można osiągnąć poprzez techniczne rozwiązania zapewniające stabilność budowli.
Zatwierdzenie decyzji o zmianie pozwolenia na budowę musi uwzględniać zgodność z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach, nawet w przypadku niewielkich modyfikacji projektu. Niezgodność projektu z określonymi w decyzji środowiskowej warunkami uzasadnia wszczęcie postępowania wznowieniowego na podstawie nowych okoliczności.
Roszczenie odszkodowawcze na podstawie art. 417 k.c. wymaga wykazania bezprawności działania organu, co nie obejmuje okresów, kiedy przepisy nie przewidywały obowiązku informowania o zbędności nieruchomości na cel wywłaszczenia. Odpowiedzialność Skarbu Państwa za zaniechanie dotyczy jedynie okresów, kiedy istniały stosowne przepisy prawne.
W przypadku, gdy organ pierwszej instancji nie przeprowadził prawidłowego postępowania wyjaśniającego, organ odwoławczy może uchylić decyzję i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując, jakie okoliczności należy uwzględnić przy ponownym rozpatrzeniu sprawy, przy czym uchybienia postępowania powinny mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Zastosowanie art. 13b ustawy zaopatrzeniowej wymaga udowodnienia indywidualnych czynów funkcjonariusza wskazujących na faktyczne naruszanie podstawowych praw i wolności człowieka, a sąd rozpoznający sprawę musi uwzględnić wszystkie okoliczności faktyczne i przestrzegać zasad postępowania dowodowego, w tym zasady kontradyktoryjności.
Odpowiedzialność administracyjna w zakresie naruszeń przepisów o czasie prowadzenia pojazdów, wymaganych przerwach i odpoczynkach ma charakter obiektywny, i jest nałożona na przewoźnika, chyba że obali on domniemanie odpowiedzialności, wykazując brak wpływu na naruszenia oraz spełnienie przesłanek z art. 92b i 92c ustawy o transporcie drogowym.
Dla stwierdzenia wykonania obowiązku zabezpieczenia nieruchomości przed zalewaniem wodami opadowymi niezbędne jest przeprowadzenie rzetelnych oględzin w czasie opadów oraz sporządzenie technicznych opinii przez niezależnych specjalistów, uwzględniających całość obowiązków wynikających z decyzji administracyjnych i powstałych zmian terenowych.
Publikacja danych osobowych na portalach społecznościowych z nieograniczonym dostępem nie jest czynnością o charakterze czysto osobistym lub domowym i w związku z tym podlega regulacjom RODO.
Zgoda dowódcy na odbycie przekwalifikowania zawodowego przez żołnierza zawodowego nie musi być wyrażona na piśmie i przed rozpoczęciem przeszkolenia; wystarczające jest, aby zgoda istniała w jakiejkolwiek formie przed złożeniem wniosku o pomoc rekonwersyjną.
Kary administracyjne za naruszenia przepisów o transporcie drogowym nie mogą być sumowane dla tego samego naruszenia, jeżeli nie wynika to wprost z regulacji ustawowej; suma kar musi być zgodna z przepisami prawa materialnego.
Zakaz ne bis in idem nie ma zastosowania do sytuacji, gdy nałożenie kar administracyjnych wynika z różnych ustaw, które penalizują odrębne rodzaje naruszeń, nawet jeśli dotyczą one tego samego czynu w aspekcie faktycznym, ponieważ realizują odmienne cele i chronią różne interesy prawne.
Zasada ne bis in idem nie jest naruszona, gdy nałożenie kar pieniężnych następuje na podstawie różnych ustaw, które wprowadzają odrębne regulacje prawne odnoszące się do różnych zakresów ochrony i penalizują zachowania w różny sposób, nawet jeśli faktyczne stany sprawy są zbieżne.
Dla ustalenia realnego zbiegu przestępstw kluczowe jest uwzględnienie pierwszego chronologicznie orzeczonego wyroku, zaś przy orzekaniu kary łącznej nie można przekroczyć jej sumy określonej przepisami prawa karnego.
W przypadku wątpliwości co do kwalifikacji prawnej obiektu budowlanego, organy administracyjne obowiązane są do kompleksowego wyjaśnienia stanu faktycznego i prawidłowego zastosowania przepisów Prawa budowlanego, w szczególności rozstrzygania, czy obiekt jest trwale związany z gruntem, co może wymagać pozwolenia na budowę.