Przepis art. 115a ustawy o Policji należy interpretować w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. K 7/15, co oznacza, że świadczenie ekwiwalentne za niewykorzystany urlop policjanta ustala się na podstawie wynagrodzenia za jeden dzień roboczy, a nie według współczynnika ułamkowego 1/30.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. określa, że ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policyjny należy obliczać na zasadach bardziej korzystnych dla funkcjonariuszy, poprzez przyjęcie wynagrodzenia za jeden dzień roboczy, a nie na podstawie współczynnika 1/30, co organ administracji publicznej musi uwzględnić przy wydawaniu decyzji.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy funkcjonariusza Policji za okres przed dniem 6 listopada 2018 r. ustala się na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji obowiązujących przed tą datą, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r.

Zasady ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy policjantów zwolnionych przed dniem 6 listopada 2018 r., wynikają z przepisów ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem, uwzględniając wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. Ustalanie ekwiwalentu nie powinno ograniczać się do nowego brzmienia art. 115a ustawy o Policji

Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy przed dniem 6 listopada 2018 r. powinien być obliczany według zasad obowiązujących przed tą datą, z wyłączeniem niekonstytucyjnego przelicznika 1/30, z zastosowaniem współczynnika 1/21 obowiązującego po wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy za okres przed dniem 6 listopada 2018 r. ustala się na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem, z wyłączeniem tej jego części, która została uznana za sprzeczną z przepisami ustawy zasadniczej i którą należy wypełnić treścią wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy przed dniem 6 listopada 2018 r. należy ustalać na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji obowiązujących przed tym dniem, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., co obejmuje zarówno normy materialnoprawne dotyczące prawa do urlopu, jak i sposób obliczania wysokości ekwiwalentu.

Członek zarządu chcąc uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości spółki, powinien wykazać, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości spółki albo, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy; bądź też powinien wskazać mienie spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Teza od Redakcji

Członek zarządu chcąc uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości spółki, powinien wykazać, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości spółki albo, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy; bądź też powinien wskazać mienie spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Teza od Redakcji

Nieważność aktu prawa miejscowego stwierdzona przez sąd administracyjny nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowień administracyjnych, wydanych na jego podstawie. Wzruszenie tych decyzji powinno się odbywać w trybie wznowienia postępowania zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności aktów prawa miejscowego nie skutkuje automatyczną nieważnością wydanych na ich podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego ogłaszający Program Szczepień Ochronnych nie stanowi podstawy rekonstrukcji zakresu nakazów wynikających z obowiązku szczepień ochronnych, co powoduje jego niewymagalność bez odpowiednich przepisów prawa powszechnie obowiązującego.

Obowiązek szczepień ochronnych wynikający z ustawy nie może być egzekwowany na podstawie komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego, gdyż nie stanowi on aktu prawa powszechnie obowiązującego, co w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego oznacza brak wymagalności tego obowiązku.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego unieważnienia decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie decyzje mogą być wzruszane jedynie w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych lub postanowień wydanych na podstawie tego aktu. Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych w takich przypadkach podlegają wzruszeniu w specjalnym trybie administracyjnym lub postępowaniu szczególnym. Teza od Redakcji

Zakwestionowanie kryterium posiadania jako wyłącznie przesądzającego o istnieniu związku z działalnością gospodarczą, stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie oznacza, że w każdym przypadku konieczne stanie się poszukiwanie innego kryterium poza posiadaniem w takim sensie, aby wskazać na aspekt wykorzystywania nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej

Brak konstytucyjnej podstawy w regulacji dotyczącej terminów i liczby dawek obowiązkowych szczepień ochronnych, określonej w Programie Szczepień Ochronnych ogłoszonym przez Głównego Inspektora Sanitarnego w formie komunikatu, uniemożliwia egzekwowanie obowiązku szczepień ochronnych przez organy administracji publicznej.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; właściwym trybem do wzruszenia takich rozstrzygnięć jest wznowienie postępowania.