Osoby zatrudnione na stanowiskach związanych z pomocą społeczną mogą być uznawane za pełniące funkcje publiczne, co wpływa na możliwość ograniczenia dostępu do informacji o ich wynagrodzeniu ze względu na ochronę prywatności, wymaga to jednak indywidualnej oceny zakresu obowiązków każdej osoby.

W postępowaniu administracyjnym decyzje wydawane przez uprawnione osoby muszą być formalnie kompletnie umocowane, jednak późniejsze przedłożenie dowodów upoważnienia może sanować początkowe braki w tym zakresie, o ile nie wpływają one istotnie na wynik sprawy.

Spółki wykonujące zadania publiczne, zobowiązane do udostępnienia informacji publicznej, nie są zobowiązane do ujawnienia informacji dotyczących działań marketingowych, które nie stanowią spraw publicznych.

Tajemnica przedsiębiorstwa może stanowić przesłankę do ograniczenia dostępu do informacji publicznej, jeżeli spełnione są wymogi formalne i materialne określone w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, a informacje mają charakter techniczno-technologiczny i organizacyjny o wartości gospodarczej.

Naruszenie regulaminu wewnętrznego spółki, dotyczące procedury podejmowania uchwał przez organy nadzorcze, które nie jest sprzeczne z ustawą ani statutem spółki, nie prowadzi do nieważności uchwały czy związanej z nią czynności prawnej.

Umorzenie zaległych składek na ubezpieczenia społeczne wymaga należytego wykazania przez ubiegającego się o to, że brak umorzenia zagrażałby zaspokojeniu niezbędnych potrzeb życiowych, co należy do obowiązków dowodowych strony.

W sprawach dotyczących informacji niezbędnych do prowadzenia działalności związkowej, takie jak struktura i stan zatrudnienia, pierwszeństwo mają przepisy ustawy o związkach zawodowych, które wyłączają stosowanie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Prawo do ochrony danych osobowych oraz dobra osobiste pracowników, którzy nie pełnią funkcji publicznych, mają pierwszeństwo przed dostępem do informacji publicznej, gdy identyfikacja takich osób na podstawie dostępnych danych mogłaby prowadzić do naruszenia ich prywatności.

Organ administracyjny, rozstrzygając o pozwoleniu wodnoprawnym, zobowiązany jest do badania kompletności i prawidłowości dokumentacji złożonej wraz z wnioskiem, w tym ustalenia rzeczywistego zasięgu oddziaływania planowanych urządzeń wodnych na sąsiednie nieruchomości. Niewłaściwe ustalenie kręgu stron postępowania przez organ może stanowić przesłankę do wznowienia postępowania administracyjnego.

W postępowaniu o ustalenie dopuszczalnego poziomu hałasu kluczowe jest, iż pomiary dokonane przez wyspecjalizowane organy, takie jak wojewódzki inspektor ochrony środowiska, korzystają z domniemania prawdziwości, a organ wydający decyzję może, lecz nie musi, dokonywać ich pełnej weryfikacji, o ile nie zostaną przedstawione dowody podważające ich rzetelność.

Decyzja administracyjna nie traci przymiotu prawomocności nawet w sytuacji, gdy w trakcie jej realizacji zachodzą nowe okoliczności faktyczne, w tym szkody atmosferyczne, które powinny być uwzględnione przy wnioskowaniu o wsparcie; organ administracyjny musi jednak zachować zgodność z przepisami prawa określającymi obowiązki informacyjne wnioskodawcy.

Przyznanie wsparcia finansowego producentom owoców i warzyw będącym członkami organizacji producentów narusza § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 2014 r., co stanowi rażące naruszenie prawa uzasadniające unieważnienie decyzji administracyjnej.

Odmowa zawarcia umowy o dofinansowanie, podjęta na podstawie przepisów wykonawczych, jest aktem administracyjnym zaskarżalnym do sądu administracyjnego na ogólnych zasadach, a nie w ramach procedury protestu, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Odmowa zawarcia umowy o dofinansowanie traktowana jest jako akt zaskarżalny do sądu administracyjnego na podstawie ogólnych przepisów, nawet jeśli nie przewidziano protestu w danym przypadku.

Nieprecyzyjne uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego, które nie wyjaśnia w sposób spójny i klarowny motywów podjętego rozstrzygnięcia, uniemożliwia skuteczną kontrolę instancyjną, co może prowadzić do konieczności uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.