Decyzja administracyjna musi zawierać pełne uzasadnienie faktyczne i prawne, a sąd orzekający winien ocenić jej prawidłowość, szczegółowo wskazując naruszenia i ich wpływ na wynik sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną złożoną przez H. Sp. z o.o., uznając, że wznowienie postępowania na podstawie znanych wcześniej okoliczności jest sprzeczne z art. 145 § 1 pkt 5 kpa i nie uzasadnia stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych.
NSA oddalił skargę kasacyjną uznając, że przesłanki wznowienia postępowania w trybie art. 145 § 1 pkt 5 kpa były niewłaściwie zastosowane przez organ administracyjny, a WSA prawidłowo uchylił decyzje organów I i II instancji, eliminując je z obrotu prawnego.
Skarga kasacyjna niezasadna; brak przewlekłości w działaniach kontrolnych organu podatkowego uzasadniony skomplikowaną i złożoną naturą sprawy.
Czynność prawna związana z otrzymaniem odszkodowania za zniszczone składniki majątku i utracone zyski w SSE, jeżeli pożar miał miejsce na terenie strefy i odnosił się do działalności objętej zezwoleniem, kwalifikuje się do przychodów z działalności strefowej zwolnionych od podatku dochodowego od osób prawnych.
Organy podatkowe nie dopuściły się przewlekłości w prowadzeniu kontroli podatkowej, a przyczyny przedłużania czasu trwania wynikały z konieczności dogłębnej i kompleksowej analizy złożonego materiału dowodowego oraz istotności podejmowanych czynności.
Budynki znajdujące się na gruncie przedsiębiorcy mogą być traktowane jako związane z działalnością gospodarczą, niezależnie od ich aktualnego stanu technicznego i faktycznego wykorzystania, jeśli stanowią składnik majątkowy przedsiębiorstwa, co przesądza o opodatkowaniu ich najwyższą stawką podatkową od nieruchomości.
Niedopełnienie przez podatnika obowiązku informacyjnego o zmianach mających wpływ na wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej skutkuje wygaśnięciem decyzji o opodatkowaniu tą formą i nakłada obowiązek zapłaty podatku na zasadach ogólnych.
Zwolnienie podmiotowo-przedmiotowe z art. 6 ust. 1 pkt 11a lit. a-e updop dotyczy funduszy emerytalnych z UE, działalność których jest porównywalna do krajowych funduszy emerytalnych. Niedozwolone jest dyskryminowanie podmiotów zagranicznych przy uwzględnieniu specyfiki ich działalności.
Ocena projektu, dokonana z naruszeniem zasady równego traktowania wnioskodawców, na podstawie nieprawidłowo zastosowanego kryterium kompletności dokumentacji, jest niezgodna z prawem i narusza przepisy ustawy wdrożeniowej oraz zasady przejrzystości i bezstronności w postępowaniu o dofinansowanie ze środków unijnych.
NSA orzekł, iż wznowienie postępowania administracyjnego nie jest zasadne, gdy rzekomo nowe okoliczności były znane organowi przed wydaniem pierwotnej decyzji, co uzasadniało uchylenie decyzji administracyjnych przez WSA.
NSA uchyla wcześniejsze wyroki sądowe i umarza postępowanie w sprawie o wznowienie na podstawie niezgodności przepisów rozporządzenia podatkowego z Konstytucją, uwzględniając wyrok Trybunału Konstytucyjnego.
Budynki przedsiębiorcy, które mogą być używane do działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu najwyższą stawką podatku od nieruchomości, bez względu na ich aktualne użycie w tej działalności.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że kontrola sądu administracyjnego nie obejmuje kwestii przedawnienia w decyzjach o odpowiedzialności spadkobiercy za długi z tytułu składek. Prawidłowo organ odmówił umorzenia długu, gdyż przesłanki kontynuacji żądania nie były spełnione.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że organ celny posiadał wystarczające przesłanki do odmowy zwrotu cła, przybrana klasyfikacja taryfowa jest właściwa, a spółka nie udowodniła błędnej klasyfikacji importowanego tytoniu jako towaru przeznaczonego do palenia.
W sytuacji braku dowodów na wywóz towarów poza obszar celny UE, organ celny ma prawo unieważnić zgłoszenie celne, nawet gdy strona przedstawi dokumentację alternatywną, jeśli nie spełnia ona wymogów kodeksu celnego.
Decyzje nieostateczne wiążą organ podatkowy od chwili ich doręczenia i powinny być uwzględniane w obrocie prawnym do czasu ich wzruszenia. Organ prawidłowo uchylił wcześniejszą decyzję opodatkowującą nieruchomość, powołując się na nieważność decyzji wygaszającej pierwotne zobowiązanie podatkowe.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że wznowienie postępowania administracyjnego na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. jest niemożliwe, gdy istotne okoliczności faktyczne były znane organowi przed wydaniem decyzji pierwotnej.
Wznowienie postępowania administracyjnego na podstawie okoliczności znanych organowi przed wydaniem decyzji ostatecznej jest niedopuszczalne w świetle art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. Brak nowych dowodów niweczy zasadność wznowienia.
Sprzedaż wozu strażackiego stanowiła czynność prywatną, a nie część działalności gospodarczej podatnika; decyzje organów podatkowych zostały uchylone z powodu błędnej interpretacji charakteru transakcji w kontekście VAT marża.
Sąd kasacyjny rozstrzygnął, że niewystarczające jest samo potencjalne przeznaczenie gruntu w koncesji dla jego opodatkowania podatkiem od nieruchomości; wymagany jest empirycznie weryfikowalny fakt zajęcia gruntu na działalność gospodarczą. Uchylono decyzję o kosztach, podkreślając, że zwrot kosztów powinien być zasądzony osobno dla każdego etapu postępowania sądowego.
Postępowanie wznowieniowe na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. jest niedopuszczalne, gdy okoliczności uzasadniające wznowienie były znane przed wydaniem decyzji pierwotnej. Organ błędnie przeprowadził wznowienie postępowania, co skutkuje uchyleniem wydanych na tej podstawie decyzji.
Ponowne rozpoznanie sprawy przez WSA w Krakowie jest konieczne z uwagi na niedostateczne ustalenie przez organy administracyjne prawidłowości działania aplikacji eWniosekPlus dnia 14 czerwca 2018 r., co mogło wpłynąć na przyznanie płatności rolno-środowiskowych.