Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności rozstrzygnięć administracyjnych wydanych na jego podstawie; rozstrzygnięcia te mogą być wzruszane w drodze postępowania wznowieniowego. Teza od Redakcji

Brak współdziałania osoby z pracownikiem socjalnym oraz niewywiązywanie się z postanowień kontraktu socjalnego mogą stanowić przesłankę do uchylenia decyzji o pomocy społecznej, co wynika z art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej i nie narusza zasad relacji organów z podmiotem uprawnionym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznie nieważności wydanych na jego podstawie decyzji lub postanowień, lecz wymaga uruchomienia stosownego trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć administracyjnych. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności uchwały przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych podjętych na jej podstawie; decyzje te podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności uchwały gminy przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznej nieważności wydanych na jej podstawie indywidualnych aktów administracyjnych. W dacie wydania aktu administracyjnego musi istnieć obowiązująca podstawa prawna, nawet jeśli później stwierdzono jej nieważność. Teza od Redakcji

Opuszczenie miejsca pobytu stałego wskutek wiążących decyzji organów publicznych jest równoznaczne z dobrowolnością w kontekście przepisów dotyczących wymeldowania.

Przepisy wprowadzone art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, zobowiązujące do umorzenia postępowań nadzorczych wszczętych po upływie 30 lat od doręczenia lub ogłoszenia decyzji, mają na celu ochronę zasady trwałości decyzji administracyjnych oraz pewności obrotu prawnego, i nie mogą być uznane za niezgodne z Konstytucją RP bez wyraźnej

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznego stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia indywidualnego wydanego na jego podstawie; takie rozstrzygnięcie podlega wzruszeniu w odpowiednim trybie postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji

Zmiana decyzji ostatecznej w trybie art. 155 k.p.a. jest możliwa tylko wtedy, gdy za jej uchyleniem lub zmianą przemawia słuszny interes strony lub interes społeczny. Wykazanie tylko subiektywnej woli strony, bez obiektywnych przesłanek wskazujących na konieczność takiej zmiany, nie wystarcza do zmiany decyzji ostatecznej.

Brak wymaganych danych w projekcie decyzji o warunkach zabudowy uniemożliwia organom wodnym merytoryczną ocenę zgodności planowanej inwestycji z przepisami prawa wodnego, co stanowi podstawę do odmowy uzgodnienia projektu decyzji (art. 53 ust. 4 pkt 11 lit. a w zw. z art. 64 ust. 1 u.p.z.p.).

Opłata zmienna za odprowadzanie wód opadowych ujętych w system kanalizacji deszczowej do wód może być ustalana na podstawie danych wynikających z pozwolenia wodnoprawnego, jeżeli podmiot obowiązany nie dostarczył wymaganych oświadczeń o faktycznej ilości odprowadzanych wód.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznej nieważności decyzji lub postanowienia wydanego na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu wzruszenia tego rodzaju rozstrzygnięć administracyjnych (art. 147 § 2 p.p.s.a.). Teza od Redakcji

Decyzja organu pierwszej instancji mogąca istotnie wpłynąć na rozstrzygnięcie sprawy powinna być wyjaśniona przez organ odwoławczy w trybie art. 136 § 1 k.p.a., a nie przez uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia, jeśli może zostać uzupełniony materiał dowodowy.