Interes prawny w postępowaniu administracyjnym musi być aktualny, indywidualny, konkretny, bezpośredni i sprawdzalny pod względem prawnym. Potencjalność i hypotetyczność interesu, wynikająca z ubiegania się o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, nie spełnia tych kryteriów i nie daje prawa do skutecznego żądania wszczęcia postępowania administracyjnego.

Podjęcie przez inwestora prac budowlanych przed uzyskaniem odpowiedniego pozwolenia na budowę może stanowić przesłankę do umorzenia postępowania administracyjnego jako bezprzedmiotowego. Naruszenie przepisów postępowania, które stanowią podstawę do wznowienia postępowania, nie mogą jednocześnie stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej.

Rozstrzyganie o zgodności inwestycji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego musi uwzględniać wszystkie okoliczności danego przypadku oraz zaufanie strony do organów władzy publicznej, zwłaszcza w kontekście różnych wykładni tych samych przepisów przez różne organy.

Decyzja o warunkach zabudowy musi być zgodna z przepisami ochrony środowiska oraz uwzględniać prawidłowe wyznaczenie obszaru analizowanego i jego oddziaływanie na grunty rolne. Wyłączenie przesłanki dobrego sąsiedztwa dla inwestycji produkcyjnych oraz instalacji odnawialnego źródła energii wymaga szczegółowej analizy zgodności z obowiązującymi przepisami.

Rozbieżność pomiędzy częścią tekstową a graficzną miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego może stanowić istotne naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego, prowadzące do stwierdzenia jego nieważności (art. 28 i 20 u.p.z.p.), zwłaszcza gdy narusza zasady określoności prawnej oraz poprawnej legislacji.

Powtarzalne, regularne czynności wykonywane w ramach umów, które nie prowadzą do powstania jednorazowego, indywidualnego dzieła, kwalifikują się jako umowy o świadczenie usług zgodnie z art. 750 k.c., a nie jako umowy o dzieło, co wiąże się z obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego po stronie wykonawcy takich umów.