Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie wywołuje automatycznie skutku nieważności aktów administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie akty podlegają wzruszeniu w trybie właściwych postępowań administracyjnych.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; wymaga to uruchomienia odrębnego trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć zgodnie z art. 147 § 2 PPSA.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności rozstrzygnięć administracyjnych wydanych na jego podstawie, które podlegają wzruszeniu w trybie przewidzianym przez postępowanie administracyjne lub postępowanie szczególne (art. 147 § 2 ppsa).

Informacje dotyczące zatrudnienia osób w jednostkach publicznych, których wynagrodzenie jest finansowane ze środków publicznych, stanowią informację publiczną podlegającą udostępnieniu, natomiast szczegóły doręczania decyzji podatkowych jako informacje osobiste nie są objęte obowiązkiem udostępnienia na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Zatarcie skazania nie zmienia obowiązku poddania się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji dla osoby pozbawionej prawa jazdy na okres przekraczający rok w celu jego zwrotu, zgodnie z art. 49 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o kierujących pojazdami oraz art. 114 ust. 1 pkt 2 lit. b Prawa o ruchu drogowym.

Brak wpisania punktów tymczasowych do ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego nie uniemożliwia wprowadzenia wpisu ostatecznego po prawomocnym stwierdzeniu naruszenia przepisów.

Organizacja transportu w łańcuchach dostaw jest kluczowym czynnikiem determinującym kwalifikację danej transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, co ma bezpośredni wpływ na możliwość odliczenia podatku VAT przez uczestniczące podmioty.

Przesłanka wyłączająca przyznanie uprawnień kombatanckich osobom zatrudnionym w organach bezpieczeństwa publicznego jest przesłanką obligatoryjną, której spełnienie skutkuje odmową przyznania uprawnień, chyba że osoba wykaże, iż do służby została skierowana przez organizacje niepodległościowe.

Zwrot kosztów używania prywatnego samochodu pracownika do celów służbowych stanowi przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu, o ile nie wynika wprost z przepisów innych ustaw, co wyłączałoby go ze zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy nie powinien być stosowany do osób, które mimo okresowej służby na rzecz totalitarnego państwa, znaczącą część swojego okresu zatrudnienia przepracowały w ramach demokratycznych struktur państwowych, gwarantując im w ten sposób ochronę konstytucyjnie chronionych praw do emerytury.