Stwierdzenie nieważności przez sąd administracyjny aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego wydanego na jego podstawie; wymaga to odrębnego badania wpływu nieważności aktu normatywnego na wydane rozstrzygnięcia, z uwzględnieniem zasady stabilności obrotu prawnego oraz ochrony praw nabytych.

Organ administracyjny ma obowiązek udostępnienia informacji publicznej zgodnie z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej, nawet jeśli skarżący jest stroną postępowania administracyjnego, chyba że informacje te znajdują się już w aktach sprawy, do których skarżący ma prawo dostępu na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego.

W przypadku usuwania pojazdów przez zagraniczne podmioty transportowe na podstawie ustawy o transporcie drogowym, konieczne jest właściwe zastosowanie przepisów Prawa o ruchu drogowym dotyczących obowiązku zapłaty kosztów, z uwzględnieniem specyfiki przepisów o transporcie drogowym oraz pełne wyjaśnienie stanu faktycznego i proceduralnego przed wydaniem decyzji administracyjnej.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego, stanowiącego podstawę prawną dla rozstrzygnięcia administracyjnego, nie prowadzi automatycznie do nieważności tego rozstrzygnięcia; wymaga to indywidualnego rozpatrzenia jego wpływu na dane rozstrzygnięcie oraz uwzględnienia zasad stabilności obrotu prawnego i ochrony praw nabytych.

Przy podziale nieruchomości pod drogę publiczną istotne jest wykazanie zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a niezależnie od planów inwestycyjnych zarządcy drogi, decyduje o tym wyłącznie status planistyczny gruntu.

Potwierdzenie aktualności operatu szacunkowego może być dokonane poprzez dołączenie do operatu klauzuli i analizy przez rzeczoznawcę, co spełnia wymogi formalne, nawet jeśli klauzula nie jest integralnie wkomponowana w tekst operatu. Teza od Redakcji

Ograniczenie możliwości korzystania z obniżonych stawek opłat za parkowanie jedynie do aplikacji mobilnych dla posiadaczy Karty Krakowskiej narusza konstytucyjną zasadę równości, wynikającą z art. 32 Konstytucji RP.

Dla przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego istotne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem opieki nad osobą niepełnosprawną. Opieka ta powinna być codzienna oraz wymagająca ciągłej gotowości niesienia pomocy, nawet jeśli część wykonywanych czynności mieści się w zakresie zwykłych czynności dnia codziennego.

Organ administracji publicznej, do którego wpłynął wniosek, jest zobowiązany do jego merytorycznego rozpatrzenia, przekazania do właściwego organu lub wszczęcia sporu kompetencyjnego; brak takiego działania stanowi bezczynność, mogącą być uznana za rażące naruszenie prawa. Teza od Redakcji