Okoliczność pozostawania w związku małżeńskim przez strony transakcji nie stanowi samoistnej podstawy do kwestionowania prawa do odliczenia VAT; decydujące znaczenie ma rzeczywiste wykonanie świadczenia dokumentowanego fakturą.
Udział w składzie sądu sędziego powołanego przez Krajową Radę Sądownictwa ukształtowaną w trybie określonym ustawą z 8 grudnia 2017 r. stanowi przyczynę nieważności postępowania w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c., gdy wadliwość procesu powołania prowadzi do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności sądu, co wymaga indywidualnej oceny uwzględniającej w szczególności: brak poparcia ze strony
W przypadku rozdziału środków z opłat abonamentowych na rzecz jednostek publicznej radiofonii i telewizji, terminy i wysokości wypłat muszą być określone przez KRRiT, a nie przez Przewodniczącego, co warunkuje możliwość przypisania mu bezczynności.
Określenie uchybienia terminu do wniesienia środka zaskarżenia podejmuje się niezależnie od przywrócenia terminu; stwierdzenie uchybienia opiera się na dacie doręczenia rozstrzygnięcia oraz dacie złożenia środka zaskarżenia.
Art. 11 ust. 1 u.p.d.o.p. nie stanowi podstawy do recharakteryzacji transakcji przed jego nowelizacją w 2019 r. Organy podatkowe nie mogą samodzielnie "przedefiniować" transakcji na podstawie wytycznych OECD ani rozporządzeń wykonywanych przed tą datą.
Nie jest wystarczająca dla przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia nieznajomość prawa lub trudności z opracowaniem środka odwoławczego; skarżący musi uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminu.
Skarżący nie posiada interesu prawnego w zaskarżeniu postanowienia dotyczacego uchybienia terminu przez innego podmiotu, wobec czego skarga kasacyjna M. P. podlega oddaleniu.
Dopuszczalne jest stwierdzenie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia po wydaniu postanowienia o odmowie przywrócenia terminu, które nie wymaga uprzedniego prawomocnego wyroku sądu administracyjnego w tej kwestii.
Konsekwencje naruszenia terminów procesowych obciążają stronę, jeżeli powstają z wnętrza jej organizacji, nawet gdy wynikają z działań pełnomocnika; profesjonalny uczestnik obrotu prawnego musi zapewnić odpowiedni przepływ korespondencji.
Podatnik, który uczestniczy nieświadomie w oszustwie podatkowym, może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego jedynie wtedy, gdy okoliczności zawarcia transakcji były takie, że nie mógł on podejrzewać, iż uczestniczy w procederze mającym na celu obejście prawa podatkowego.
Skarga kasacyjna dotycząca prowadzenia postępowania egzekucyjnego wobec zarzutów sfałszowania faktur jako bezzasadna oddalona. Decyzja egzekucyjna zachowuje swoją ważność, niezależnie od toczącego się postępowania karnego.
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że w przypadku incydentu naruszenia ochrony danych osobowych wymagane jest przeprowadzenie jednego postępowania przez PUODO, które obejmie wszystkie aspekty naruszenia oraz zapewni skuteczne dochodzenie odpowiedzialności administracyjnej wobec administratora.
NSA orzekł o konieczności ujednolicenia postępowania dotyczącego naruszenia ochrony danych, uznając za niezgodne z prawem rozproszone postępowania przez Prezesa UODO. Niezbędne jest połączenie postępowań i zapewnienie jednolitej oceny odpowiedzialności administracyjnej.
Sąd administracyjny uznaje, że organ administracyjny pozostawał w bezczynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej dopiero w momencie prowadzenia postępowania administracyjnego, bez wykazania rażącego naruszenia prawa, co nie niweczyła zarzutu bezczynności złożonego w dniu skargi.
Zapłata podatku od osób fizycznych przez podmiot inny niż podatnik, za kwoty przekraczające 1000 zł, narusza art. 62b Ordynacji podatkowej, gdyż zapłata musi być dokonywana z majątku podatnika lub z wykorzystaniem ustawowych wyjątków.
Postępowanie karnoskarbowe nie może być wszczynane wyłącznie w celu zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych; musi istnieć rzeczywistą intencję realizacji celów karno-skarbowych. Brak aktywności organów może potwierdzać instrumentalność działania.
Skarga kasacyjna oddalona z powodu braku interesu prawnego skarżącego w kwestionowaniu postanowienia dot. odmowy przywrócenia terminu dla innego podmiotu.
Stwierdzenie przez organ uchybienia terminu do wniesienia zażalenia jest zasadne, gdy termin ten nie został skutecznie przywrócony, a postanowienie o jego odmowie pozostaje w mocy. Zarzuty proceduralne dotyczące przywrócenia terminu są wówczas bezzasadne.
Zaskarżenie postanowienia dotyczącego uchybienia terminowi złożonego przez inny podmiot możliwe jest jedynie przy wykazaniu bezpośredniego interesu prawnego skarżącego, co w niniejszej sprawie nie zostało uznane.
Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził zasadność wcześniejszych orzeczeń sądów administracyjnych dotyczących tytułu wykonawczego, odsetek oraz zasad prowadzenia postępowania egzekucyjnego.