Sprawozdanie z czynności wyjaśniających prowadzonego przez Komendanta Miejskiego Policji nie stanowi informacji publicznej, a zatem nie podlega udostępnieniu na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Skarga kasacyjna jest niezasadna w przypadku, gdy nie udowodniono naruszenia prawa materialnego dotyczącego przywrócenia terminów proceduralnych w okresie nieobowiązywania stanu epidemii, co skutkuje jej oddaleniem.

Przekazanie notatki służbowej do Prokuratury Rejonowej wyłącza stosowanie ustawy o dostępie do informacji publicznej na rzecz Kodeksu postępowania karnego, co uzasadnia oddalenie skargi na bezczynność organu.

Dostawca wody, będący spółką komunalną, zobowiązany do ujawnienia metodologii ustalania cen za usługi w trybie dostępu do informacji publicznej, pod warunkiem braku wykazania przez niego zasadności zastrzeżenia ochrony informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa.

Opłata za udostępnienie informacji publicznej może być nałożona wyłącznie w przypadku rzeczywistych, dodatkowych kosztów przekraczających standardowe funkcjonowanie organu, a brak właściwego uzasadnienia takich opłat skutkuje stwierdzeniem bezskuteczności czynności.

Korespondencja dotycząca indywidualnych spraw pracowniczych w instytucji kultury nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, jeśli nie dotyczy realizacji zadań publicznych ani gospodarowania mieniem publicznym.

Dokumenty dotyczące rozwiązania umowy o pracę pomiędzy podmiotem publicznym a pracownikiem nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i nie podlegają udostępnieniu na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Niewykonanie przez organ administracyjny prawomocnego wyroku sądowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej potwierdza bezczynność adminstracyjną, uzasadniającą subsumpcję skargi i wymierzenie grzywny, nawet przy zarzucie nieprecyzyjności żądania.

Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O. naruszył art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a. poprzez własnoręczne podpisanie decyzji odmownej ws. udostępnienia informacji publicznej przy ponownym rozpatrzeniu sprawy, co kwalifikowało decyzję do uchylenia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że organ administracyjny nie pozostawał w bezczynności przy udzielaniu informacji o datach ostateczności decyzji administracyjnych, gdy daty te zgodnie z K.p.a. były tożsame z datami ich wydania.

NSA oddalił skargę kasacyjną tureckiej spółki G. A.S., uznając brak jej winy w uchybieniu terminu za nieuzasadniony oraz brak przeszkód nie do przezwyciężenia, które mogłyby usprawiedliwiać przywrócenie terminu na złożenie wniosku.

Nieznajomość języka polskiego nie uzasadnia przywrócenia terminu w postępowaniu administracyjnym, gdy profesjonalny podmiot miał możliwość zapewnienia tłumaczenia i właściwego prowadzenia sprawy, tym samym uprawniając do oddalenia skargi o przywrócenie terminu.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy przywrócenia terminu została oddalona ze względu na brak usprawiedliwionych podstaw, ponieważ uchybienie terminowi nie nastąpiło bez winy skarżącego.

W sprawie dotyczącej prawa do informacji o stanie zdrowia pacjenta, uznaje się, że dokumentacja medyczna oraz substytucyjne oceny dowodów przeprowadzone przez organy i sąd pierwszej instancji potwierdzają brak naruszenia tego prawa.

Skarga kasacyjna dotycząca uchylenia postanowienia w sprawie wstrzymania robót budowlanych została przez Naczelny Sąd Administracyjny oddalona, jako nieuzasadniona i oparta na przepisach ogólnych niewskazujących na konkretne naruszenia, co potwierdza zasadność decyzji o zastosowaniu przepisów przewidujących postępowanie zwykłe, a nie uproszczone.

Organ ewidencji jest zobowiązany do weryfikacji, czy przedsiębiorca posiada stabilny i rzeczywisty tytuł prawny do nieruchomości wskazanej w CEIDG. W przypadku wątpliwości dotyczących tego tytułu organ nie może ich ignorować, gdyż dotyczy to prawdziwości wpisanych danych.

Zamrożenie środków finansowych spółki na skutek wpisu na listę sankcyjną, wynikające z aktu władzy publicznej, stanowi siłę wyższą wyłączającą jej odpowiedzialność za naruszenie obowiązku uiszczenia opłaty zapasowej, przy czym działania te nie są przewidywalne ani zapobiegane przy zachowaniu należytej staranności.

W związku z tożsamością przedmiotowo-podmiotową postępowań, umorzenie sprawy uchylenia pozwolenia na broń w trybie art. 155 k.p.a. było uzasadnione. Ochrona interesu społecznego uzasadnia priorytet postępowań cofających pozwolenie na broń.

Sąd administracyjny może odstąpić od nałożenia grzywny na organ, mimo naruszenia art. 54 § 2 p.p.s.a., jeżeli uchybienie miało charakter niezamierzony, a skarga została przekazana w terminie.

Organy Policji nie wykazały, iż funkcjonariusz pełniący służbę na miejscu zdarzenia zaniechał obowiązków służbowych polegających na uniemożliwieniu sprawcy kontynuowania działań naruszających porządek prawny i jego zatrzymaniu, co oznaczało brak podstaw do wymierzenia kary dyscyplinarnej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ograniczenie jawności wobec braku możliwości przeprowadzenia rozprawy zdalnej było uzasadnione. NSA potwierdził prawidłowość zastosowania wyjątku od zasady dobrego sąsiedztwa, utrzymując decyzję o warunkach zabudowy w mocy.

Decyzja wydana na podstawie art. 124 ust. 1a u.g.n. nie może funkcjonować po uchyleniu decyzji ograniczającej z art. 124 ust. 1 u.g.n., co skutkuje koniecznością jej uchylenia. Zaskarżona decyzja była nieważna z uwagi na wyeliminowanie decyzji ograniczającej.