W przypadku czynu polegającego na przekroczeniu terminu zajęcia pasa drogowego określonego w zezwoleniu, brak jest podstaw do odstąpienia od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej, gdy przedsiębiorca miał świadomość zbliżającego się wygaśnięcia zezwolenia i świadomie zaniechał podjęcia działań w celu jego przedłużenia.

Umieszczenie reklamy w pasie drogowym bez wymaganego zezwolenia zarządcy drogi uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, bez względu na podnoszone wątpliwości dotyczące przebiegu granicy działki drogowej, o ile dowody urzędowe potwierdzają zaistnienie czynu.

Spółka komandytowa, wypłacając komplementariuszowi zaliczki na poczet zysku w trakcie roku podatkowego, nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, gdyż jego wysokość ustalana jest dopiero po roku podatkowym, zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że skarżący nie wykazał przesłanek do uznania jego pracy w gospodarstwie rolnym za stałą; pomoc była doraźna i zwyczajowa, co wykluczało zaliczenie tego okresu do pracowniczego stażu pracy. Skarga kasacyjna została oddalona.

Umowy zawarte przez E. B. z uczestniczką postępowania stanowią umowy zlecenia o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło, co uzasadnia podleganie ubezpieczeniu zdrowotnemu przez uczestniczkę (art. 66 ust. 1 pkt 1 lit.e ustawy o świadczeniach).

Wykonywanie pracy na podstawie umów, które w swojej istocie są umowami zlecenia, nakłada na wykonawcę obowiązek podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu. Nazwanie umowy przez strony jako "umowy o dzieło" nie przesądza jej charakteru prawnego, który wynika z jej rzeczywistego przedmiotu i okoliczności wykonania.

Zarzuty kasacyjne M.M. nie zostały uznane przez NSA za usprawiedliwione, a ponowne wniesienie tożsamych zarzutów na tej samej podstawie prawnej i faktycznej wobec tej samej decyzji administracyjnej jest nieuprawnione i nieskuteczne.

Uchylenie wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z powodu nienależytej obsady sądu odwoławczego naruszającej niezawisłość sędziowską zgodnie z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

Dostępność działki inwestycyjnej do drogi publicznej przez ustanowioną służebność jest wystarczająca przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy, niezależnie od faktycznego istnienia zabudowy sąsiedniej oraz wnioskowany krąg stron postępowania wymaga wykazania interesu prawnego przez pominięte podmioty.

Od decyzji o umorzeniu postępowania w sprawie aktualizacji opłaty rocznej wydanej na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy przekształceniowej, nie przysługuje sprzeciw do sądu powszechnego, lecz kontrola sądu administracyjnego z uwagi na charakter procesu umorzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Samorządowego Kolegium Odwoławczego, potwierdzając naruszenie przez Kolegium przepisów postępowania administracyjnego przy ustalaniu faktycznego charakteru nieruchomości i zasadności zastosowania przepisów o przekształceniu użytkowania wieczystego w prawo własności.

W sprawie umorzenia postępowania aktualizacyjnego opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, istotne jest ustalenie, czy wypowiedzenia zostały doręczone przed przekształceniem; brak takiego ustalenia skutkuje błędem procesowym i koniecznością ponownego rozpatrzenia przez organ.

Uchylając decyzję SKO o umorzeniu, NSA potwierdził zasadność czynności WSA. Wskazano, że umorzenie postępowania aktualizacyjnego jest niedopuszczalne bez skutecznego doręczenia wypowiedzenia przed 1 stycznia 2019 r. Dokonana aktualizacja opłaty musi uwzględniać przepisy ustawy przekształceniowej.

Skarga kasacyjna nie wnosiła przekonywujących podstaw do uchylenia wyroku z przyczyn prawnych lub proceduralnych, dlatego Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o oddaleniu skargi kasacyjnej oraz zasądził koszty postępowania od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz Miasta Stołecznego Warszawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla zaskarżony wyrok i decyzję administracyjną, uznając za zasadne zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące wadliwości ustalenia obszaru analizowanego i naruszenia zasady dobrego sąsiedztwa, co skutkowało wydaniem błędnej decyzji o warunkach zabudowy.

Skarga kasacyjna oddalona. NSA potwierdził skutki prawne orzeczenia nacjonalizacyjnego z 1962 r. w obrocie prawnym, podkreślając legalność działania administracji i zasadność ograniczenia czasowego na wzruszenie decyzji zgodnie z konstytucyjnymi zasadami pewności prawa i stabilności.

Wygaśnięcie stosunku służbowego funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej, na skutek odmowy przyjęcia propozycji zatrudnienia, zostaje uznane za zgodne z przepisami ustawy o KAS. Decyzje organów administracyjnych podjęte w tym zakresie nie naruszają Konstytucji RP.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał brak przedłożenia decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach za brak materialnoprawny, nakazując Burmistrzowi merytoryczne rozpatrzenie sprawy; bezczynność organu nie miała charakteru rażącego naruszenia prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził właściwość sądu administracyjnego do kontroli postanowień umorzeniowych dotyczących aktualizacji opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego, o ile kwestia skutecznego doręczenia wypowiedzeń nie została rozstrzygnięta zgodnie z ustawą zmieniającą z 2019 r.

Umorzenie postępowania aktualizacyjnego w sprawie opłat z tytułu użytkowania wieczystego należy, zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy zmieniającej, do sądu administracyjnego. Postępowanie umorzone w związku z nieskutecznością doręczeń wypowiedzenia przed 1 stycznia 2019 r. jest bezprzedmiotowe.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż postępowania dotyczące aktualizacji opłat za użytkowanie wieczyste, niezakończone przed 13 lutego 2019 r. na mocy art. 4 ust. 2 ustawy zmieniającej, podlegają umorzeniu, a decyzje w tym zakresie można zaskarżyć do sądów administracyjnych. Sąd uznał za zasadne umorzenie postępowania jako zgodne z przepisami prawa.

Zaskarżone umorzenie postępowania o aktualizację opłaty za użytkowanie wieczyste jest uzasadnione, gdyż postępowanie to nie spełniało warunków skutecznego zakończenia przed dniem jego bezprzedmiotowości, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami oraz ustawą przekształceniową.

Dotacje, które są przyznawane na realizację projektu jako całości i nie odnoszą się bezpośrednio do ceny konkretnego towaru lub usługi, nie wchodzą w skład podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT).

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że świadome uczestnictwo wspólników zlikwidowanej spółki cywilnej w oszustwie karuzelowym wyklucza ich prawo do odliczenia podatku VAT. Organy prawidłowo przypisały im solidarną odpowiedzialność podatkową za zaległości Spółki.