Naczelny Sąd Administracyjny, w sprawie dotyczącej umorzenia postępowania w przedmiocie użytkowania wieczystego, uznał za prawidłowe uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego przez WSA, wobec braku merytorycznych podstaw do rozstrzygnięcia sprawy po przekształceniu prawa użytkowania.

Skarga kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, uchylającego decyzję o umorzeniu postępowania aktualizacyjnego opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste, została oddalona. Decyzja WSA była uzasadniona, a skarga kasacyjna nie wykazała naruszenia prawa przez Sąd I instancji.

Postępowanie umorzeniowe w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, wszczęte po 5 października 2018 roku, wymaga ustalenia doręczenia wypowiedzenia opłaty wszystkim współużytkownikom przed 1 stycznia 2019 roku. Brak takiego doręczenia nie uzasadnia umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego.

Umorzenie postępowania aktualizacyjnego opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z 2019 r. wymaga skuteczności doręczenia wypowiedzeń opłat wszystkim współużytkownikom do 1 stycznia 2019 r.; w przeciwnym razie decyzja o umorzeniu może być bezpodstawna.

Obowiązek określony decyzją administracyjną może być uznany za wykonany, jeśli strona przedstawi dokumenty potwierdzające jej realizację, które winny być oceniane przez organ z należytą dokładnością i w porównaniu ze wszystkimi okolicznościami sprawy.

Grzywna w celu przymuszenia do poddania dziecka szczepieniom ochronnym zgodna jest z prawem, a sam obowiązek szczepień ma ustawową podstawę prawną. Obowiązki te służą ochronie zdrowia publicznego i nie naruszają konstytucyjnego prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego.

Zasadne jest zawieszenie postępowania administracyjnego dotyczącego zmiany w rejestrze znaku towarowego do czasu prawomocnego ustalenia prawa do znaku przez sąd powszechny, co jest zagadnieniem wstępnym warunkującym możliwość zmiany wpisu.

Umowa między skarżącym a uczestnikiem postępowania jest umową o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy kodeksu cywilnego o zleceniu. Uczestnik postępowania podlega w związku z tym obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, a nie jest to umowa o dzieło.

Wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną jest dopuszczalne jedynie po dostarczeniu orzeczenia stwierdzającego fałszywość dowodów. Brak takiego dowodu skutkuje odmową wznowienia oraz podtrzymaniem decyzji ostatecznej.

Organ zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, który nie odpowiada na wniosek w ustawowym terminie, dopuszcza się bezczynności, nawet jeżeli przyczyną jest błąd techniczny bądź ludzki.

Przesłanką wstrzymania się ze spełnieniem świadczenia wzajemnego na podstawie art. 490 § 1 k.c. jest powstanie wątpliwości co do spełnienia świadczenia przez drugą stronę ze względu na jej stan majątkowy, ocenianych z perspektywy informacji dostępnych dla strony zobowiązanej do wcześniejszego świadczenia według kryterium rozsądnie działającego podmiotu, przy czym opóźnienia w płatnościach, brak reakcji

Przesłanka 'zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej' wymaga faktycznego użytkowania lokali na ten cel. Samo posiadanie lokali przez przedsiębiorcę nie jest wystarczające do ich opodatkowania stawką dla działalności gospodarczej.

Zabezpieczenie zobowiązania podatkowego na majątku podatnika wymaga wszechstronnej, rzetelnej analizy sytuacji finansowej podatnika. Brak takiej analizy powoduje, że decyzja zabezpieczająca może zostać uchylona.

NSA uznał zasadność skargi kasacyjnej, uchylając wyrok WSA i oddalił skargę, uznając, że obowiązek szczepień ochronnych ma podstawy ustawowe, a przepisy organów administracyjnych zostały zastosowane zgodnie z prawem i w zgodzie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego.

Zastrzeżenia dotyczące wymagalności obowiązku poddania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym, a także zarzuty proceduralne dotyczące postępowania egzekucyjnego nie są zasadne. Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje stanowisko, że odroczenie derogacji przepisów nie wyklucza ich stosowania w okresie odroczenia, zapewniając stabilność realizacji szczepień ochronnych.

Przepisy art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej stosowane w związku z art. 115a ustawy o Policji w sposób ograniczający zakres skutków derogacyjnych wyroku TK z dnia 30 października 2018 r. są wtórnie niekonstytucyjne; ekwiwalent za niewykorzystany urlop ustala się przy zastosowaniu współczynnika 1/21.

Postępowanie w sprawie ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ma charakter uproszczony i nie wymaga przeprowadzenia pełnego postępowania dowodowego; podatnik powinien jedynie uprawdopodobnić, że zaliczki obliczone według zasad ustawowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego za dany rok podatkowy.

Przy ustalaniu prawa do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop policjantów zwolnionych przed 6 listopada 2018 r. należy uwzględnić orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r., stanowiące że ekwiwalent powinien być równoważny wynagrodzeniu za dzień pracy, pomijając art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej w zakresie zasad określających wysokość świadczenia.

Skarga kasacyjna odnosząca się do decyzji odmownej w sprawie przyznania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej podlega oddaleniu, gdy brak jest rzeczywistych podstaw opartych na naruszeniu prawa proceduralnego lub materialnego, a skarżący nie ma faktycznego posiadania gruntów objętych wnioskiem.

NSA uchylając wyrok WSA nakazuje jego ponowne rozpoznanie, podkreślając konieczność pełnej analizy stanu zdrowia i sytuacji finansowej skarżącego w kontekście umorzenia należności wobec ZUS.

Decyzja Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa o zwrocie nienależnie pobranych środków została wydana po upływie terminu przedawnienia, co uzasadniało jej uchylenie i umorzenie postępowania administracyjnego z uwagi na bezprzedmiotowość.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że nałożenie grzywny w celu przymuszenia do obowiązkowego szczepienia ochronnego jest legalne, a obowiązek poddania się szczepieniu ochronnemu wynika z prawa. Skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na brak podstaw do podważenia legalności zastosowanego środka egzekucyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną na podstawie art. 184 p.p.s.a., potwierdzając wymagalność obowiązku szczepień ochronnych. Prawo do integralności cielesnej znalazło równowagę w ochronie zdrowia publicznego oraz solidarności społecznej.

Zawieszenie biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego według art. 70 § 6 pkt 1 o.p. wymaga wykazania bezpośredniego związku postępowania karnego skarbowego z niewykonaniem tego zobowiązania oraz formalnego zawiadomienia podatnika zgodnie z art. 70c o.p. Brak wykazania związku uniemożliwia zawieszenie biegu przedawnienia.