Skarga kasacyjna J.S. została oddalona; NSA potwierdził, że warunki zabudowy wymagają zgodności m.in. z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach oraz właściwą analizą urbanistyczną, uwzględniającą przewidziane silosy paszowe.

W sprawach ubezpieczeń społecznych rolników pojęcie "decyzji ostatecznej" w rozumieniu przepisów przejściowych rozporządzeń określających wysokość odszkodowań należy interpretować w kontekście art. 16 § 1 k.p.a. w związku z art. 269 k.p.a., przy czym decyzja organu rentowego nie jest ostateczna w sytuacji gdy toczy się od niej postępowanie sądowe, co uzasadnia zastosowanie korzystniejszych dla ubezpieczonego

Stawki opłat zmiennych za pobór wód podziemnych należy różnicować ze względu na cel poboru, a nie ze względu na końcowego odbiorcę usług wodociągowych; tylko pobór wody przeznaczonej do spożycia przez ludność korzysta z preferencyjnej stawki."} 体空``json````json````json````json``json```json``json``json``````json``json``json``json``json``json``מ``*````json``json``````json``json``***``*****``json``json

Decyzje wydane niezgodnie z przepisami o uprawnieniach organu kolegialnego są nieważne. Zarząd związku międzygminnego nie może delegować kompetencji do wydania decyzji administracyjnych bez odpowiednich regulacji prawnych. W przypadku wydania takich decyzji przez niewłaściwe osoby, decyzje te są nieważne z uwagi na rażące naruszenie prawa.

Odmienne wykładnie prawa (w tym art. 155 k.p.a.) oraz zastosowanie konkretnej z nich przy rozstrzyganiu sprawy administracyjnej, nie mogą stanowić podstawy do uznania decyzji za nieważną w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.; brak jest podstaw do stwierdzenia rażącego naruszenia prawa przez decyzję Prezydenta z 2010 roku.

Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności gruntów mieszkaniowych, dokonane z mocy prawa, stanowi odrębną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, a gmina działa jako podatnik, nie organ władzy publicznej.

Uchwała nr XXVIII.288.2021 Rady Gminy Prażmów, nakładająca dodatkową opłatę za odbiór szkła i papieru, narusza art. 6r ust. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, gdyż usługi te stanowią podstawowy zakres odbioru odpadów komunalnych, a nie usługi dodatkowe.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził brak podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., oddalając skargę kasacyjną jako bezzasadną. Prawidłowość zastosowanej normy prawnej wykluczała rażące naruszenie prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość postępowania administracyjnego oraz rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zarzuty skarżącej dotyczące uchybień proceduralnych uznał za niezasadne.

Osoba sprawująca faktyczną, nieprzerwaną opiekę nad niepełnosprawnym krewnym może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, niezależnie od istnienia rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji, o ile spełnia formalne przesłanki zawarte w art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

W sprawie opłaty zmiennej za pobór wód podziemnych, istotne jest rozróżnienie celu ich poboru. Tylko w zakresie zbiorowego zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia przez ludzi można stosować stawkę art. 274 pkt 4 Prawa wodnego.

NSA uchylił wyrok WSA i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, z powodu niewystarczającej analizy prawnej legalności uchwały Rady Gminy w kontekście przynależności i charakteru wód objętych regulaminem oraz wynikających z tego uprawnień gminy.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że umorzenie postępowania dotyczącego legalności budowy drogi miejskiej było zgodne z prawem. Brak dokumentacji budowlanej sprzed 1995 r. nie uzasadnia domniemania samowoli budowlanej, jeżeli sąd ustalił istnienie drogi w oparciu o inne wiarygodne dowody.

Organ regulacyjny nie jest właściwy do rozstrzygania sporów o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci wodociągowej, które nie mieszczą się w zakresie art. 27e ust. 1 u.z.z.w. Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA i oddala skargę.

Uchwała organu samorządowego określająca źródła finansowania instytucji kultury musi być precyzyjna i szczegółowa. Ogólnikowe sformułowania otwierające możliwość różnorodnej interpretacji źródeł finansowania są niedopuszczalne i naruszają zasady przyzwoitej legislacji oraz art. 11 ust. 3 pkt 4 ustawy o bibliotekach.

Brak przesłanek do ingerencji organów nadzoru budowlanego w postaci nałożenia obowiązku przywrócenia stanu poprzedniego w przypadku zgodności robót z przepisami Prawa budowlanego, nawet przy braku zgody współwłaścicieli.

Skarga kasacyjna na decyzję o rozbiórce budynku rekreacji indywidualnej oddalona z uwagi na potwierdzenie samowolnej budowy i niezgodność z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Brak zaistnienia "szczególnie uzasadnionego przypadku" na gruncie art. 39 ust. 3 u.d.p. uzasadnia odmowę przyznania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego na kolejny okres dla funkcjonowania obiektu handlowego, zgodnie z założeniami planistycznymi i estetycznymi organu.

Decyzja organu administracyjnego, w tym Komisji do spraw reprywatyzacji, powinna być zgodna z literalnym brzmieniem norm kompetencyjnych ustawy. Stosowanie rozstrzygnięć składających się z różnych decyzji reprywatyzacyjnych w jednej decyzji Komisji jest niedopuszczalne ze względu na zamknięty katalog działań wskazany w art. 29 ust. 1 ustawy o Komisji.

Osoba pobierająca rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie może równocześnie uzyskać świadczenia pielęgnacyjnego, chyba że zawiesi prawo do renty na podstawie art. 103 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji zbiegu z prawem do renty wymaga zawieszenia wypłaty renty, co wyklucza jednoczesne pobieranie obu świadczeń.