Postępowanie karnoskarbowe nie może być wszczynane wyłącznie w celu zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych; musi istnieć rzeczywistą intencję realizacji celów karno-skarbowych. Brak aktywności organów może potwierdzać instrumentalność działania.

Utrzymanie w mocy uchwały nr XI/48/11 jako zgodnej z ustaleniami studium planistycznego oraz dotychczasowym planem zagospodarowania, realizującym interes publiczny w zakresie ochrony środowiska, nie narusza prawa własności skarżącego ani granic władztwa planistycznego.

W razie braku spójnej linii zabudowy dla sąsiadujących działek oraz zróżnicowanej funkcjonalności zabudowy, ustalenie linii nowej zabudowy według § 4 ust. 4 rozporządzenia planistycznego, oparte na analizie architektoniczno-urbanistycznej, jest uzasadnione i mieści się w granicach prawa przestrzennego oraz ochrony ładu przestrzennego.

Odmowa prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT wymaga nie tylko ustalenia, że usługi nie zostały wykonane, ale także stwierdzenia udziału podatnika w oszustwie podatkowym lub jego świadomej akceptacji tego procederu.

Niedopuszczalne jest stwierdzenie niedopuszczalności odwołania w trybie art. 134 k.p.a., gdy brak legitymacji jest nieoczywisty i wymaga merytorycznego badania interesu prawnego skarżącego.

W sprawach związanych z jednym naruszeniem ochrony danych osobowych organ nadzoru nie powinien prowadzić wielu odrębnych postępowań z indywidualnymi skargami; konieczne jest prowadzenie wspólnego postępowania celem jednoczesnego ustalenia odpowiedzialności oraz zabezpieczenia praw wszystkich poszkodowanych.

Prowadzenie jednego postępowania administracyjnego dotyczącego naruszenia ochrony danych osobowych jest niezbędne dla prawidłowego ustalenia odpowiedzialności administracyjnej, a jego zaniechanie stanowi naruszenie przepisów prawa proceduralnego.

NSA orzekł, że w sytuacji naruszenia ochrony danych osobowych, konieczne jest przeprowadzenie jednego kompleksowego postępowania uwzględniającego wszystkie skargi na incydent, co zapobiega nieuzasadnionemu mnożeniu postępowań i zapewnia skuteczność sankcji administracyjnych.

Dla skutecznego powołania się przez członka zarządu na przesłankę egzoneracyjną z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej, organ podatkowy obowiązany jest do jednoznacznego ustalenia daty powstania niewypłacalności spółki; brak takich ustaleń stanowi naruszenie prawa materialnego i zasady prawdy obiektywnej.

Zwrot podatku od nieruchomości nie przysługuje, gdy nieruchomość jest wynajmowana na cele działalności gospodarczej, nawet jeśli właścicielem jest organizacja pożytku publicznego.

W przypadku istniejącej decyzji zabezpieczającej, nieuchylonej w momencie jej wydania, skuteczne jest zawieszenie biegu terminu przedawnienia podatkowego zobowiązania. Kontrola decyzji zabezpieczającej nie mieści się w granicach zażalenia na decyzję wymiarową.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną spółki D. sp. z o.o. w zakresie odmowy przywrócenia terminu procesowego, wskazując, że skomplikowany charakter sprawy oraz trudności organizacyjne nie uprawniają do jego przywrócenia, jeżeli nie udokumentowano braku winy w uchybieniu terminu.

W sprawie skargi E. sp. z o.o. na decyzję odmowną wznowienia postępowania, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając brak nowych okoliczności i istotnego wpływu wyroku TSUE na decyzję ostateczną, potwierdzając decyzję organów podatkowych.

Czynności związane z przygotowaniem i sprzedażą produktów żywnościowych przez stacjonarne placówki muszą być kwalifikowane na podstawie rzeczywistych okoliczności ich świadczenia, z uwzględnieniem tego, czy towarzyszą im usługi wspomagające, a nie wyłącznie klasyfikacji statystycznej.

Spółka w postępowaniu administracyjnym nie posiada interesu prawnego w zaskarżeniu aktów dotyczących proceduralnych terminów innych stron postępowania, co wyklucza jej legitymację skargową w takich sprawach.

Sąd stwierdził brak podstaw do uchylenia wyroku WSA w zakresie odmowy zastosowania ulgi abolicyjnej, wskazując na niewykazanie przez skarżącego przesłanek z art. 15 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Art. 11n pkt 5 u.p.d.o.p. obejmuje powiązania pośrednie i bezpośrednie ze Skarbem Państwa, uprawniając do wyłączenia z obowiązku tworzenia dokumentacji cen transferowych. Sąd uznał odmienne stanowisko organu za błędne.

Konwersja wierzytelności na udziały spółki, skutkująca wygaśnięciem wierzytelności, powoduje powstanie przychodu u spółki, w wysokości różnicy między wartością nominalną a rynkową wierzytelności, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Decyzja o umorzeniu postępowania w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego była prawidłowa; zobowiązanie podatkowe dla osób fizycznych kreuje decyzja ustalająca, a nie określająca. NSA oddalił skargę kasacyjną jako bezzasadną.

Faktyczne użycie nieruchomości przez organizację pożytku publicznego na cele statutowej działalności nieodpłatnej, z wykluczeniem innych funkcji, decyduje o zwolnieniu podatkowym na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l. Najem na działalność gospodarczą uniemożliwia przyznanie ulgi.

Dla przyznania zwolnienia z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l. niezbędne jest faktyczne zajęcie nieruchomości na nieodpłatną statutową działalność pożytku publicznego, co wyklucza jej wykorzystanie do działalności gospodarczej przez podmioty trzecie. W przeciwnym przypadku zwolnienie nie przysługuje.

Sąd administracyjny, kontrolując decyzję podatkową, jest obowiązany zbadać, czy wszczęcie postępowania karnego skarbowego, z którym organ podatkowy wiąże skutek w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej, nie miało charakteru instrumentalnego i nie służyło jedynie wstrzymaniu przedawnienia.

Budowa elektroenergetycznego przyłącza kablowego stanowi inwestycję celu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nawet jeśli realizacja służy prywatnym potrzebom podmiotów, zgodnie z celem zaopatrzenia w energię jako zadaniem własnym gminy.