Przesłanki do przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu pełnienia funkcji sołtysa muszą być spełnione łącznie, a okres pełnienia funkcji musi wynosić co najmniej 8 lat, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o świadczeniu pieniężnym. Norma ta wymaga interpretacji zgodnej ze znaczeniem językowym pojęć użytych w przepisie.
Zachowanie, które skutkuje warunkowym umorzeniem postępowania karnego, może być uwzględniane przy ocenie zaufania publicznego wymaganej do uzyskania licencji detektywa, nawet gdy zostaje spełniony okres próby.
Skargę kasacyjną należy oddalić, gdyż przesłanki kierowania na badania lekarskie kierowcy na podstawie uzasadnionych zastrzeżeń są prawidłowe, gdy istnieje wysokie prawdopodobieństwo przeciwwskazań zdrowotnych.
Skarga kasacyjna wniesiona przez M.Z. na postanowienie o egzekucji świadczeń pieniężnych została oddalona jako bezzasadna, z uwagi na brak podstaw do uznania wygaśnięcia zobowiązań podatkowych z tytułów wykonawczych.
Zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego oraz wkładów oszczędnościowych nie stanowi środka zbyt uciążliwego, jeżeli spełnia kryterium efektywności w egzekucji. NSA podtrzymuje stanowisko WSA o zgodności zastosowania tego środka z przepisami prawa.
Związek nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej uznaje się za prawnie istniejący, gdy nieruchomość znajduje się w posiadaniu przedsiębiorcy i jest potencjalnie wykorzystywana w działalności, zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.
Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko organu i sądu I instancji, stwierdzając, że jeżeli od dnia doręczenia decyzji upłynęło trzydzieści lat, postępowanie o stwierdzenie jej nieważności nie może być wszczęte, w oparciu o art. 158 § 3 k.p.a.
Dla zastosowania najwyższej stawki podatku od nieruchomości decydujące znaczenie ma zajęcie budynku mieszkalnego na prowadzenie działalności gospodarczej, a nie sam fakt jego posiadania przez przedsiębiorcę.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że dla opodatkowania budynku jako zajętego na działalność gospodarczą kluczowe jest jego faktyczne wykorzystanie, a nie samo posiadanie przez przedsiębiorcę. Skarga kasacyjna była bezzasadna, gdyż nie kwestionowała prawidłowego przepisu prawa materialnego.
Organ Policji ma prawo odmówić wydania pozwolenia na broń palną myśliwską, biorąc pod uwagę zatarte skazania wnioskodawcy, jeśli zachowania z przeszłości wskazują na zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, pomimo formalnej niekaralności.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej z 2020 r. nie nakłada stosowania ekwiwalentu w niekonstytucyjnej formie. Oddalił skargę, uznając zasadność ustalenia ekwiwalentu według zasad obowiązujących przed 6 listopada 2018 r.
Umowy o pracę z osobami niepełniącymi funkcji publicznych nie stanowią informacji publicznej, ponieważ nie mieszczą się w definicji dokumentów urzędowych przewidzianych przez u.d.i.p., i nie podlegają ujawnieniu w trybie dostępu do informacji publicznej, jako dokumenty prywatne, a nie związane bezpośrednio z działalnością osób pełniących funkcje publiczne.
Informacja roczna o wysokości opłaty za pobór wód nie stanowi decyzji administracyjnej; dopiero decyzja wymiarowa ma charakter władczy i konstytutywny. Właściwy dobór stawek opłat zmiennych wymaga uwzględnienia celów poboru zgodnie z Prawem wodnym.
Informacja o opłatach zmiennych za pobór wód, wydana na podstawie art. 272 ust. 17 Prawa wodnego, ma charakter materialno-techniczny i nie stanowi decyzji administracyjnej. Zobowiązanie powstaje przez decyzję, co do której stosuje się przepisy działu III Ordynacji podatkowej.
Decyzja administracyjna o ustaleniu opłaty zmiennej za pobór wód ma charakter konstytutywny, kreujący zobowiązanie podatkowe. Informacje przekazywane przez organ nie stanowią źródła zobowiązania i mają jedynie charakter materialno-techniczny.
Informacja wydana na podstawie art. 272 ust. 17 Prawa wodnego przez Wody Polskie nie kreuje zobowiązania podatkowego. Zobowiązanie powstaje dopiero na mocy decyzji administracyjnej wydanej w razie reklamacji lub braku uiszczenia opłaty.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając prawidłowość zastosowania zryczałtowanego podatku dochodowego od nieujawnionych przychodów. Organy podatkowe należycie oceniły materiał dowodowy i zastosowały zasadę swobodnej oceny dowodów.
Nieruchomość pozostająca w posiadaniu przedsiębiorcy jest uznawana za związaną z działalnością gospodarczą, jeśli stanowi element jego przedsiębiorstwa lub jest potencjalnie wykorzystywana w działalności gospodarczej, niezależnie od chwilowego braku jej faktycznego użycia.
W przypadku odmowy płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych z uwagi na brak trwałego użytku zielonego, organy są uprawnione do odmowy, jeżeli wnioski są niezgodne z wymaganiami ustawowymi. Skarga kasacyjna zarzucająca naruszenia procesowe musi wykazać ich istotny wpływ na wynik sprawy, aby zostać uwzględnioną.
Ustalona wysokość dotacji w kwocie poniżej 3 zł na słuchacza zgodna jest z przepisami konstytucyjnymi oraz ustawowymi dotyczącymi finansowania zadań edukacyjnych, a częściowe finansowanie szkół niepublicznych jest dopuszczalne w ramach obowiązującego prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że skarga kasacyjna wniesiona przez C. N. i B. Sp. z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach nie zawiera usprawiedliwionych podstaw i podlega oddaleniu. Wysokość dotacji ustalona przez Prezydenta Miasta Bielska-Białej jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa.
NSA potwierdza legalność decyzji administracyjnej o nałożeniu kary za wykonywanie transportu drogowego bez licencji. Wykonywanie przewozów okazjonalnych niezgodnych z wymogami konstrukcyjnymi pojazdu oraz brak formalnego statusu przedsiębiorcy nie zwalnia z odpowiedzialności prawnej.
NSA potwierdza, że Dział IVa k.p.a. nie znajduje zastosowania, gdy inne przepisy odrębnie regulują kwestie administracyjnych kar pieniężnych, z wyłączeniem możliwości rozważenia odstąpienia od nałożenia kary, jeśli istnieją przesłanki szczegółowo przewidziane w innych aktach prawnych, jak u.t.d.
Skazanie przedsiębiorcy za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu stanowi podstawę do obligatoryjnego cofnięcia licencji na wykonywanie transportu drogowego, w tym przewozu osób taksówką, zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.