Uchwała Rady Miasta Poznania ograniczająca sprzedaż alkoholu w godzinach nocnych jest zgodna z ustawą o wychowaniu w trzeźwości. Uprawnienia gminy do wprowadzenia takich ograniczeń są zgodne z prawem, jeśli mają na celu ochronę zdrowia publicznego i porządku publicznego.
Czynności wykonywane przez Państwową Inspekcję Sanitarną w ramach zapobiegawczego nadzoru sanitarnego mogą podlegać opłacie, jeśli mieszczą się w zakresie nadzoru, niezależnie od charakteru tych czynności.
Oddalając skargę kasacyjną, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że określenie 14 dni jako terminu na usunięcie nieprawidłowości w oznakowaniu było zgodne z prawem, gdyż obowiązek prawidłowego oznakowania spoczywa na producentach od samego początku produkcji, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Przedstawiciel ustawowy, działając w imieniu dziecka w zakresie wniosku o świadczenia społeczne, nie nabywa odrębnego statusu strony postępowania administracyjnego, co ogranicza jego interes prawny do reprezentacji dziecka.
Punkt VIII ppkt 2 lit. e oraz ppkt 11 i 12 załącznika do uchwały nr XLIX/867/2022 Rady Miejskiej [...] naruszają przepisy art. 5a ust. 4 pkt 11 oraz art. 15 ust. 2a ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w zakresie przyznania komisji konkursowej uprawnień wykraczających poza opiniowanie.
W ramach zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, koszty obejmują wszelkie czynności związane z wydaniem decyzji administracyjnej, niezależnie od ich rodzaju, co uzasadnia naliczanie opłat na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
Posiadanie faktyczne gruntów rolnych, rozumiane jako ich użytkowanie, może uprawniać do przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, niezależnie od formalnego tytułu prawnego, o ile korzystanie z działki jest realne i efektywne.
Określenie wartości odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości pod inwestycje drogowe winno uwzględniać zasadę korzyści, co oznacza, że wartość nieruchomości musi być określona w kontekście jej wzrostu wartości spowodowanego przeznaczeniem na cel publiczny, zgodnie z art. 134 ust. 4 u.g.n.
Umowa zawarta przez uczelnię z osobą wykonującą pracę miała charakter umowy o świadczenie usług, podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Obowiązek szczepień ochronnych małoletnich dzieci wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o zapobieganiu zakażeń, a brak przeciwwskazań medycznych uzasadnia wymagalność tego obowiązku, mimo zmiany stanu prawnego i wcześniejszych uchybień proceduralnych.
Izba Administracji Skarbowej stanowi prawidłowo wskazany podmiot jako dłużnik zajętej wierzytelności w zakresie postępowania egzekucyjnego; dyrektor jednostki nie odpowiada jako dłużnik. Oddalenie skargi kasacyjnej z uwagi na poprawność materialnego uzasadnienia wyroku sądów niższej instancji.
W sprawie egzekucji administracyjnej dłużnikiem zajętej wierzytelności jest jednostka organizacyjna sektora finansów publicznych (Izba Administracji Skarbowej), a nie jej dyrektor jako dysponent środków budżetowych. Skarga kasacyjna wobec braku należytego uzasadnienia zarzutów podlega oddaleniu.
NSA uchylił wyrok WSA, stwierdzając wadliwość uzasadnienia względem ustaleń faktycznych i prawnych, co uniemożliwia kontrolę orzeczenia. Sprawa przekazana do ponownego rozpoznania celem ustalenia prawidłowego stanu faktycznego.
Opłatami za czynności w ramach zapobiegawczego nadzoru sanitarnego mogą być objęte wszystkie koszty związane z wydaniem orzeczeń administracyjnych, w tym procesowe, techniczne i wyjaśniające, o ile wykazują one związek z przeprowadzaniem nadzoru.
Naczelny Sąd Administracyjny ustalił, że wydawanie postanowień w ramach nadzoru sanitarnego uzasadnia naliczanie opłat za wszystkie czynności podejmowane w tym trybie, niezależnie od ich standardowego charakteru, chyba że prawo przewiduje wyraźnie inne regulacje.
Opłaty za czynności zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, określone w art. 36 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, obejmują wszystkie związane czynności, bez potrzeby odróżniania ich jako standardowe czy ponadstandardowe. Ustalenie wysokości opłat opiera się na przepisach szczególnych, a nie kodeksowych zasadach kosztów postępowania.
Skarga kasacyjna CPK na wyrok WSA została oddalona. Sąd potwierdził, że bezczynność w zakresie udostępnienia informacji publicznej, poprzez wymijające odpowiedzi, stanowi rażące naruszenie prawa, uprawniając do wymierzenia sankcji i nakładając obowiązek pełnego rozpatrzenia wniosku Stowarzyszenia.
Organ nie popada w bezczynność, gdy odpowiednio poinformuje wnioskującego o braku posiadania żądanej informacji publicznej, spełniając tym samym warunki art. 13 ust. 1 u.d.i.p.
Egzekucja administracyjna może być wszczęta na podstawie ostatecznej decyzji określającej wymagalne zobowiązanie bez wcześniejszego doręczenia upomnienia, jeśli decyzja została prawidłowo doręczona, co potwierdza jej ostateczność i wykonalność.
Naklejka informacyjna na pojemnikach nie jest wystarczającą formą zawiadomienia o niesegregacji odpadów zgodnie z art. 6ka ust. 1 ustawy o czystości i porządku. Brak właściwego powiadomienia uniemożliwia nałożenie podwyższonej opłaty.
Decyzja ustalająca osobom fizycznym zobowiązanie w podatku od nieruchomości ma charakter decyzji konstytutywnej, co oznacza, że dopiero jej wydanie i doręczenie kreuje zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości.
Nałożenie opłaty za czynności zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, w tym przygotowanie postanowienia przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, jest zasadne i podlega uiszczaniu przez stronę postępowania, jeżeli wykazano ich związek z nadzorem sanitarnym.
Skarga kasacyjna K.P. na decyzję odmowną w sprawie dofinansowania nawozów mineralnych została oddalona, gdyż NSA uznał, że organy prawidłowo oceniły dowody i zastosowały przepisy. Pomoc finansowa mogła być przyznana tylko na grunty rzeczywiście użytkowane rolniczo.
Odpowiedzialność podmiotu wprowadzającego artykuły rolno-spożywcze do obrotu za zgodność z wymogami jakości handlowej jest obiektywna i dotyczy zarówno producentów, jak i dystrybutorów. Uzasadnia to nałożenie sankcji administracyjnej nawet przy braku wpływu na oznakowanie produktu.