Pojęcie 'dokonujących sprzedaży' określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie jest tożsame z pojęciem 'zajętej powierzchni sprzedaży' zawartym w uchwale lokalnej. 'Dokonujących sprzedaży' należy rozumieć szeroko, obejmując wszelkie czynności zmierzające do sprzedaży towarów, a 'zajęta powierzchnia sprzedaży' dotyczy całej powierzchni niezbędnej do prowadzenia tej działalności
Przepisy art. 15 zzzzzn2 ustawy COVID-19, dotyczące przywrócenia terminów w czasie stanu epidemii, mają zastosowanie także do materialnoprawnych terminów podatkowych, zapewniając stroną ochronę przed negatywnymi skutkami uchybienia tym terminom.
W sytuacji, gdy pracownik wykonuje pracę wyłącznie w innym państwie członkowskim, a działalność pracodawcy w kraju zatrudnienia jest marginalna, organy krajowe mogą ustalić ustawodawstwo tego innego państwa jako właściwe, nawet bez uprzedniego przeprowadzania procedury dialogu i koncyliacji.
Wstrzymanie natychmiastowej wykonalności decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wymaga przedstawienia konkretnych dowodów dotyczących wystąpienia znaczącej i nieodwracalnej szkody środowiskowej. Ogólne twierdzenia lub potencjalne ryzyka nie są wystarczające. Samo wskazanie, że realizacja przedsięwzięcia wiąże się z negatywnymi skutkami dla środowiska, nie przesądza o konieczności wstrzymania jego
Nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej z uwagi na krótki okres do przedawnienia zobowiązania podatkowego może być uzasadnione tylko na podstawie upływu czasu, bez potrzeby wykazywania dodatkowych okoliczności po stronie podatnika.
Udział w wydaniu orzeczenia osoby, której mandat ławnika wygasł z powodu prawomocnego skazania za przestępstwo, stanowi naruszenie proceduralne skutkujące koniecznością wznowienia postępowania na podstawie art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. w związku z art. 542 k.p.k.
W razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, sąd jest zobowiązany orzec zakaz zajmowania stanowisk, wykonywania zawodów lub działalności związanej z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub opieką nad nimi, na czas określony albo dożywotnio (art. 41 § 1a k.k.).
W przypadku skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, sąd jest bezwzględnie zobowiązany do nałożenia środka karnego w postaci zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów lub działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub opieką nad nimi na czas określony albo dożywotnio