Sąd odwoławczy ma obowiązek rzetelnie rozważyć zarzuty dotyczące stanu zdrowia psychicznego oskarżonego, a zaniechanie przeprowadzenia wymaganych dowodów stanowi rażące naruszenie prawa procesowego, mogące wpłynąć na zdolność oskarżonego do ponoszenia odpowiedzialności karnej.

Zarządzenie pokontrolne wydane przez inspektora ochrony środowiska, opierające się na ustaleniach zawartych w protokole kontroli, służy sygnalizowaniu wykrytych naruszeń i kierunkowaniu działań zmierzających do ich wyeliminowania zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, bez możliwości kwestionowania ustaleń faktycznych zawartych w protokole w toku postępowania sądowo-administracyjnego

Art. 11a ust. 5 ustawy o ochronie zwierząt wymaga, aby gminny program opieki nad zwierzętami bezdomnymi zakładał przypisanie konkretnych i odrębnych wysokości środków finansowych dla realizacji każdego z zadań określonych w programie, niezależnie od trudności w precyzyjnym określeniu tych wydatków na etapie ich planowania. Teza od Redakcji

Przy ocenie możliwości odstąpienia od kary pieniężnej na podstawie art. 24 ust. 3 ustawy SENT, organy administracyjne muszą przeprowadzić kompleksową analizę interesu publicznego, uwzględniając proporcjonalność kary, charakter naruszenia oraz jego wpływ na dochody budżetowe.

Spełnienie obowiązków sprawozdawczych wynikających z przepisów dotyczących biokomponentów i biopaliw ciekłych wymaga wykazania realnych przeszkód wynikających z siły wyższej, aby uzasadnić odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej.

Zarządzenie pokontrolne wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, mimo iż nie jest decyzją administracyjną, ma władczy charakter sygnalizacyjny, zobowiązując kontrolowany podmiot do wyeliminowania wykazanych nieprawidłowości i poinformowania o podjętych działaniach, stanowiąc jednocześnie podstawę dla kontroli sądowej w zakresie zgodności z ustaleniami kontroli oraz przepisami prawa.

W opisie czynu przypisanego oskarżonemu musi być zawarte każde z ustawowych znamion przestępstwa, a brak takiego znamienia może skutkować koniecznością zmiany kwalifikacji prawnej na łagodniejszą (art. 197 § 3 pkt 2 k.k.).

Ciek naturalny, nawet częściowo uregulowany przez zarurowanie, może być uznany za śródlądowe wody płynące, podlegające przepisom Prawa wodnego, co obliguje do uiszczania opłat za usługi wodne. Teza od Redakcji