O przesłance "braku winy", o której mowa w art. 116 § 1 lit. b Ordynacji podatkowej, w sytuacji niezłożenia wniosku o ogłoszenie upadłości można mówić jedynie wtedy, gdy członek zarządu spółki, przy zachowaniu wszelkiej należytej staranności podczas prowadzenia jej spraw, wniosku takiego nie złożył z przyczyn od niego niezależnych.

Na mocy art. 191 Ordynacji podatkowej to organy podatkowe na podstawie całego zgromadzonego materiału dowodowego oceniają, czy dana okoliczność została udowodniona. Samo przeświadczenie podatnika co do tego, że okoliczności sprawy można byłoby ocenić odmiennie, nie jest wystarczające do zakwestionowania w postępowaniu sądowoadministracyjnym innego poglądu organu podatkowego.

Prawo zarządu nieruchomością przez państwową jednostkę organizacyjną musi być ustanowione w formie przewidzianej prawem, a dowód zarządu w postaci wpisu do księgi wieczystej nie wystarcza do uznania istnienia tego prawa w sensie prawnym.

Decyzje o warunkach zabudowy są kierowane do inwestora, a nie do osoby zmarłej, a posiadacz nieruchomości bez uregulowanego tytułu prawnego nie posiada interesu prawnego umożliwiającego uzyskanie statusu strony w postępowaniu dotyczącym ustalenia warunków zabudowy.

Niedopełnienie obowiązku przekazania danych PNR przez przewoźnika lotniczego w kontekście lotów wewnątrzunijnych nie może stanowić podstawy do nałożenia kary administracyjnej, jeśli obowiązek ten nie jest poparty rzeczywistym i aktualnym lub przewidywalnym zagrożeniem terrorystycznym, zgodnie z wymogami prawa Unii Europejskiej.

Interes prawny w zaskarżeniu rozstrzygnięcia administracyjnego może dotyczyć zarówno interesu wynikającego z prawa materialnego, jak i procesowego. Posiadanie interesu prawnego w zaskarżeniu decyzji administracyjnej nie jest tożsame z byciem stroną w postępowaniu administracyjnym.

Spółka powstała w wyniku podziału innej spółki, obejmująca zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, które są związane z majątkiem przydzielonym jej w planie podziału. W konsekwencji spółka ma prawo dochodzić zwrotu nadpłat podatku dotyczącego okresu sprzed jej wydzielenia.

Ostateczne i prawomocne rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej wyklucza możliwość wszczęcia kolejnego postępowania administracyjnego w tej samej sprawie, z uwagi na powagę rzeczy osądzonej, co zgodnie z art. 61a § 1 k.p.a. obliguje organ do odmowy wszczęcia postępowania.

Powaga rzeczy osądzonej (res iudicata) stanowi przesłankę uniemożliwiającą ponowne wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie już prawomocnie rozstrzygniętej, w tym przypadku dotyczącej odstąpienia od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej.

Powaga rzeczy osądzonej wynikająca z wcześniejszej ostatecznej decyzji administracyjnej stanowi uzasadnioną przyczynę odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego, zgodnie z art. 61a § 1 k.p.a.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje osobom rezygnującym z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną niezależnie od ich wieku; decydująca jest ocena związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy niepodejmowaniem zatrudnienia a sprawowaną opieką.

Naruszenie przez sąd odwoławczy przepisów prawa procesowego, nawet jeśli jest rażące, nie zawsze stanowi kwalifikowane uchybienie wskazujące na bezprawność orzeczenia w rozumieniu art. 4171 § 2 k.c.

Wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi wymaga zgromadzenia pewnych i wiarygodnych dowodów, takich jak dokumentacja geodezyjno-kartograficzna, które jednoznacznie określają granice pasa drogowego oraz powierzchnię zajętą przez obiekt.