W sprawach dotyczących nałożenia administracyjnych kar pieniężnych za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi, organy muszą bazować na wiarygodnym materiale dowodowym, szczególnie w zakresie urzędowego wykazania granic pasa drogowego oraz określenia lokalizacji obiektu zajmującego ten pas.

Obiekty typu domek holenderski oraz kontenerowe, posadowione na działkach, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nie dopuszczają takiej zabudowy, stają się samowolą budowlaną i podlegają obowiązkowi rozbiórki bez możliwości ich legalizacji.

Dokumenty urzędowe oraz zeznania świadków muszą w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości potwierdzać prawo własności do nieruchomości pozostawionych poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej, aby można było przyznać prawo do rekompensaty. Brak takich dowodów uzasadnia odmowę przyznania rekompensaty.

W wyniku prywatyzacji likwidacyjnej przedsiębiorstwa komunalnego nie dochodzi do sukcesji uniwersalnej po stronie nowo powstałej spółki; prawo do uwłaszczenia mają wyłącznie podmioty, którym przysługiwało prawo zarządu do gruntu na dzień 5 grudnia 1990 r.

Powaga rzeczy osądzonej (res iudicata) stanowi uzasadnioną przyczynę odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego na podstawie art. 61a § 1 k.p.a., jeżeli w tej samej sprawie wcześniej wydano ostateczne decyzje administracyjne.

Wykonanie pomieszczenia łazienki w poziomie antresoli jako drugiego pomieszczenia łazienkowego w lokalu dokonane po wydaniu pozwolenia na użytkowanie stanowi przebudowę w rozumieniu art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego, zmieniającą charakter antresoli na dodatkową kondygnację, co wymaga pozwolenia na budowę oraz niezgodne jest z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.