Zaskarżenie postanowienia dotyczącego uchybienia terminowi złożonego przez inny podmiot możliwe jest jedynie przy wykazaniu bezpośredniego interesu prawnego skarżącego, co w niniejszej sprawie nie zostało uznane.
Postępowanie karnoskarbowe nie może być wszczynane wyłącznie w celu zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych; musi istnieć rzeczywistą intencję realizacji celów karno-skarbowych. Brak aktywności organów może potwierdzać instrumentalność działania.
Utrzymanie w mocy uchwały nr XI/48/11 jako zgodnej z ustaleniami studium planistycznego oraz dotychczasowym planem zagospodarowania, realizującym interes publiczny w zakresie ochrony środowiska, nie narusza prawa własności skarżącego ani granic władztwa planistycznego.
Zwrot podatku od nieruchomości nie przysługuje, gdy nieruchomość jest wynajmowana na cele działalności gospodarczej, nawet jeśli właścicielem jest organizacja pożytku publicznego.
Odmowa prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT wymaga nie tylko ustalenia, że usługi nie zostały wykonane, ale także stwierdzenia udziału podatnika w oszustwie podatkowym lub jego świadomej akceptacji tego procederu.
Dla skutecznego powołania się przez członka zarządu na przesłankę egzoneracyjną z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej, organ podatkowy obowiązany jest do jednoznacznego ustalenia daty powstania niewypłacalności spółki; brak takich ustaleń stanowi naruszenie prawa materialnego i zasady prawdy obiektywnej.
W sprawach związanych z jednym naruszeniem ochrony danych osobowych organ nadzoru nie powinien prowadzić wielu odrębnych postępowań z indywidualnymi skargami; konieczne jest prowadzenie wspólnego postępowania celem jednoczesnego ustalenia odpowiedzialności oraz zabezpieczenia praw wszystkich poszkodowanych.
Prowadzenie jednego postępowania administracyjnego dotyczącego naruszenia ochrony danych osobowych jest niezbędne dla prawidłowego ustalenia odpowiedzialności administracyjnej, a jego zaniechanie stanowi naruszenie przepisów prawa proceduralnego.
NSA orzekł, że w sytuacji naruszenia ochrony danych osobowych, konieczne jest przeprowadzenie jednego kompleksowego postępowania uwzględniającego wszystkie skargi na incydent, co zapobiega nieuzasadnionemu mnożeniu postępowań i zapewnia skuteczność sankcji administracyjnych.
Niedopuszczalne jest stwierdzenie niedopuszczalności odwołania w trybie art. 134 k.p.a., gdy brak legitymacji jest nieoczywisty i wymaga merytorycznego badania interesu prawnego skarżącego.
W przypadku istniejącej decyzji zabezpieczającej, nieuchylonej w momencie jej wydania, skuteczne jest zawieszenie biegu terminu przedawnienia podatkowego zobowiązania. Kontrola decyzji zabezpieczającej nie mieści się w granicach zażalenia na decyzję wymiarową.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną spółki D. sp. z o.o. w zakresie odmowy przywrócenia terminu procesowego, wskazując, że skomplikowany charakter sprawy oraz trudności organizacyjne nie uprawniają do jego przywrócenia, jeżeli nie udokumentowano braku winy w uchybieniu terminu.
W sprawie skargi E. sp. z o.o. na decyzję odmowną wznowienia postępowania, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając brak nowych okoliczności i istotnego wpływu wyroku TSUE na decyzję ostateczną, potwierdzając decyzję organów podatkowych.
Czynności związane z przygotowaniem i sprzedażą produktów żywnościowych przez stacjonarne placówki muszą być kwalifikowane na podstawie rzeczywistych okoliczności ich świadczenia, z uwzględnieniem tego, czy towarzyszą im usługi wspomagające, a nie wyłącznie klasyfikacji statystycznej.
Spółka w postępowaniu administracyjnym nie posiada interesu prawnego w zaskarżeniu aktów dotyczących proceduralnych terminów innych stron postępowania, co wyklucza jej legitymację skargową w takich sprawach.
Sąd stwierdził brak podstaw do uchylenia wyroku WSA w zakresie odmowy zastosowania ulgi abolicyjnej, wskazując na niewykazanie przez skarżącego przesłanek z art. 15 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Art. 11n pkt 5 u.p.d.o.p. obejmuje powiązania pośrednie i bezpośrednie ze Skarbem Państwa, uprawniając do wyłączenia z obowiązku tworzenia dokumentacji cen transferowych. Sąd uznał odmienne stanowisko organu za błędne.
Konwersja wierzytelności na udziały spółki, skutkująca wygaśnięciem wierzytelności, powoduje powstanie przychodu u spółki, w wysokości różnicy między wartością nominalną a rynkową wierzytelności, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Decyzja o umorzeniu postępowania w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego była prawidłowa; zobowiązanie podatkowe dla osób fizycznych kreuje decyzja ustalająca, a nie określająca. NSA oddalił skargę kasacyjną jako bezzasadną.
Faktyczne użycie nieruchomości przez organizację pożytku publicznego na cele statutowej działalności nieodpłatnej, z wykluczeniem innych funkcji, decyduje o zwolnieniu podatkowym na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l. Najem na działalność gospodarczą uniemożliwia przyznanie ulgi.
Dla przyznania zwolnienia z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l. niezbędne jest faktyczne zajęcie nieruchomości na nieodpłatną statutową działalność pożytku publicznego, co wyklucza jej wykorzystanie do działalności gospodarczej przez podmioty trzecie. W przeciwnym przypadku zwolnienie nie przysługuje.
Sąd administracyjny, kontrolując decyzję podatkową, jest obowiązany zbadać, czy wszczęcie postępowania karnego skarbowego, z którym organ podatkowy wiąże skutek w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej, nie miało charakteru instrumentalnego i nie służyło jedynie wstrzymaniu przedawnienia.
Budowa elektroenergetycznego przyłącza kablowego stanowi inwestycję celu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nawet jeśli realizacja służy prywatnym potrzebom podmiotów, zgodnie z celem zaopatrzenia w energię jako zadaniem własnym gminy.