Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne

Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy w sprawach skarg na orzeczenia wojskowych komisji lekarskich, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Wniesienie przez gminę skargi do sądu administracyjnego na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody nie jest uwarunkowane wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, przewidzianym w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.).

Od postanowienia określającego wysokość wynagrodzenia likwidatora, ustanowionego przez sąd w wyroku orzekającym rozwiązanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie przysługuje środek odwoławczy (art. 266 § 5 k.h.).

Nauczycielom zatrudnionym w poradniach psychologiczno-pedagogicznych nie przysługiwał po dniu 1 kwietnia 1993 r. dodatek do wynagrodzenia za pracę w trudnych warunkach, określony w art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U Nr 3, poz. 19 ze zm.).

Spółdzielnia mieszkaniowa w umowie z wierzycielem może zobowiązać się do przeznaczenia sumy zadłużenia na poczet wkładów budowlanych na rzecz osób wskazanych przez tego wierzyciela.

1. W razie orzeczenia nakazu opróżnienia lokalu przez osoby, które w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509 ze zm.) zajmowały go bez tytułu prawnego, należne od tych osób odszkodowanie za korzystanie z lokalu w okresie od wejścia w życie wymienionej ustawy do wyznaczonego w wyroku terminu opróżnienia lokalu