Do zasiedzenia nieruchomości, którego termin 20-letni upłynął przed 1 października 1990 r., nie ma zastosowania termin zasiedzenia przewidziany w art. 172 § 2 k.c. w brzmieniu nadanym przepisami art. 1 pkt 32 lit. b) ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny (Dz.U. nr 55, poz. 321).

Skuteczne jest stwierdzenie treści testamentu szczególnego w trybie art. 952 § 2 k.c. także w przypadku, gdy oświadczenie roli spadkodawcy zostało spisane przez osobę trzecią, dla której przewidziana została w testamencie korzyść majątkowa.

Roszczenie regresowe zakładu ubezpieczeń, który wynagrodził szkodę poniesioną przez najemcę na skutek zalania mu mieszkania przez nieszczelne pokrycie dachowe, nie może przewyższać wpływów z reglamentowanych czynszów odprowadzanych przez najemców lokali w tym domu, również wtedy, gdy dom pozostaje w administracji lokalnego zrzeszenia właścicieli i zarządców domów (art. 828 § 1, 662 § 1, 680 k.c.).

Spory w sprawach dotyczących wysokości czynszu za lokale mieszkalne w domach wielorodzinnych objętych przepisami prawa lokalowego, stanowiących własność osób fizycznych, rozstrzygają organy administracyjne; nie dotyczy to jedynie lokali oddanych w najem w drodze umowy po dniu 31 grudnia 1987 r.

Przekazanie z mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. nr 32, poz. 191) części mienia państwowego gminie, jako mienia komunalnego, skutkuje z mocy prawa następstwo procesowe gminy, w sprawie toczącej się w dacie przekazania, a dotyczącej tego mienia.

Przepisy ustawy z dnia 9 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. nr 16, poz. 95 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r., nr 30, poz. 127 z późn. zm.) nie wyłączają możliwości złożenia oświadczenia o wykonaniu prawa pierwokupu przez pełnomocnika gminy.

Jeżeli w umowie zawartej w trybie przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (j.t. Dz.U. z 1989 r. nr 27, poz. 148) ustalono świadczenie w walucie obcej bez określenia stopy odsetek, za opóźnienie spełnienia tego świadczenia przeliczonego