W przypadku powołania się na art. 3989 § 1 pkt 2 k.p.c. skarżący ma obowiązek nie tylko określić przepisy wymagające wykładni, ale także wskazać poważne wątpliwości interpretacyjne związane z ich stosowaniem wraz z podaniem doktrynalnego lub orzeczniczego źródła tych wątpliwości bądź rozbieżności w orzecznictwie sądów. Niezbędne jest zatem wykazanie, że określony przepis prawa, mimo że budzi poważne

Odrzucenie skargi o wznowienie postępowania na podstawie art. 410 § 1 k.p.c. wniesionej po upływie przepisanego terminu albo dlatego, że wskazana w skardze podstawa wznowienia nie występuje, jest możliwe jedynie wtedy, gdy nie zachodzą żadne w tym względzie wątpliwości. Sąd nie ma obowiązku wzywania skarżącego do uprawdopodobnienia dopuszczalności skargi i zachowania terminu do jej wniesienia tylko